Ongeduldiger dan ik dacht...

Ronde 2 is een feit, ik ben vanochtend ongesteld geworden. Ik had eigenlijk afgelopen maand heel relaxed willen doorbrengen, dat ging minder goed dan ik had gehoopt! Ik heb deze maand een hele stomme job gehad wat me ontzettend tegenstond en waar ik gewoon kilo's van ben afgevallen (terwijl ik nix af te vallen heb), dus daar ging mijn weerstand. Verder hebben we deze maand eigenlijk aardig wat geklust, zoals altijd eigenlijk maar blijkbaar niet effectief genoeg! Wat wel erg fijn is, is dat ik wel heel duidelijk mijn eisprong voel, althans ik ga er vanuit dat het dat is omdat ik weer ongeveer 15 dagen voordat ik ongesteld werd een zware buik kreeg (zelfde gevoel als wanneer je ongesteld moet worden). Tot nu dus vrij regelmatig bezig, 1e ronde was van 37 dagen en 2e rond van 35 dagen. Maar hoe nonchalant ik ook zou willen zijn int hele zwanger worden, het lukttt me niet, ik ben nu al ongeduldig en begin me al druk te maken en gedachtes schieten door mn hoofd 'wat als het nou niet lukt'... Iets wat ik beter niet hardop kan zeggen waar mn vent bij is, want hij wil niet dat ik me druk maak en ik wil hem ook geen stom gevoel geven dat er iets niet zou kloppen, WANT het is nog maar ronde 2!

Dussss daaar gaan we weer, nieuwe ronde, nieuwe kansen! Deze komende ronde probeer ik weer zo rustig mogelijk door te komen, mocht ik weer ongesteld worden ipv zwanger raken, kan het zijn dat ik contact met de huisarts opneem om toch de boel wat in de gaten te gaan houden. Dit omdat er aan mijn moeders kant veel gedoe is met baarmoeder aandoeningen/ moeilijk zwanger raken en vroege overgang dingen!  Huisarts had dit eigenlijk al direkt de eerste keer tegen me gezegt, maar ik had toen nog goede hoop om binnen een paar mnd zelf zwanger te raken... Wel hebben we met manlief besloten echt om de dag te klussen om eens te kijken of we t dan voor elkaar krijgen, want eigenlijk zou je dan je ei niet mis kunnen lopen toch?!

Succes allemaal!!!