Leven vol zorgen...
Vroeger, toen ik zo een jaar of 10 was, droomde ik van een zorgeloze leventje, van een prins op het witte paard, een kasteel en een kind. Ik zag het plaatje helemaal voor me... niet wetend dat ik toen het perfecte leventje had, het zorgeloze leventje dat ik zo graag wou!!
Ik genoot zo van het wakker worden door de zon, het warme weer buiten, naar school gaan, huiswerk maken, keyboardles, capoeira, buiten spelen met kinderen uit de buurt... ik genoot zo van mijn leventje! Bijna elk weekend naar het zwembad, ijsjes eten, balletje trappen (ja, echt!), gewoon, onbezorgd leven! Vroeger schreef ik brieven voor de kerstman, ik stuurde ze naar de Noordpool en ik wachtte vol smart op kerstavond.. om even later samen met mijn cadeau in slaap te vallen, oooh wat was ik gelukkig! Tegenwoordig sturen kinderen een e-mail naar sinterklaas en je mag blij zijn als ze enigzins tevreden zijn met hun cadeau.. !! Vroeger kon ik echt uren buiten zitten, van de natuur genieten en mezelf vermaken met iets simpels.. tegenwoordig ben ik echt een Jantje ongeduld. Door de jaren heen ben ik veranderd, samen met de mensheid en de maatschappij... door de jaren heen heb ik een gevoel van gemis ontwikkeld.. ik mis zoveel dingen uit mijn verleden... als ik foto's zie, bepaalde geurtjes ruik of een bekende stem hoor voel ik gemis! Ik mis vrienden die ik nooit meer heb gezien, mensen die ik nooit meer heb gesproken.. mijn eerste liefde, de tweede ook wel.. en zelfs het heden mis ik... omdat ik alleen maar bezig ben met mijn verleden en mijn toekomst. Ik mis hen die ik heb verlaten en hen die mij hebben verlaten.. en vooral hen die vertrokken zijn waarbij ik nooit de kans heb gehad om afscheid te nemen.. en om het nog gekker te maken.. soms mis ik dingen waarvan ik niet eens weet of ze wel echt deel uit hebben gemaakt van mijn leven.. owja, ik mis ook nog mijn eerste hondje en alle boeken die ik heb gelezen.. en wie weet misschien ook wel de boeken die ik niet heb gelezen.. OOOh, vroeger kon ik zo zorgeloos genieten van alles...En ook al kan ik dat tegenwoordig niet meer.. ook al is mijn leven niet meer zo zorgeloos als dat ik vroeger dacht... ik heb wel mijn prins op het witte paard ontmoet.. ook al heeft hij geen witte paard, zelfs geen witte auto! Ook al heb ik wellicht geen paleis of kasteel maar een klein appartementje waar we heel gelukkig zijn met onze eigen prinsesje dat van onze leven echt een sprookje maakt ....
Er is nog een ding dat ik jullie als laatst nog wil vertellen en ook echt mee wil geven...Er bestaan maar 2 dagen in je leven waarop je NIETS kunt doen.. de ene heet 'gisteren' en de andere 'morgen' dus mijn advies aan jullie is: geniet van vandaag zolang het nog kan, ook al heb je een leven vol zorgen!
reacties (0)