Helaas alweer verdrietig nieuws..
Wilde ik net komen schrijven dat Amy vandaag alweer 8 maandjes en gecorigeerd 6,5 maanden oud is en een update geven over hoe het hier nu gaat wat betreft mijn laatste blog, krijgen we net telefoon dat mijn oom overleden is! Hij was alweer wat ouder maar een vrolijk, lieve man met harstikke veel levenslust! Helaas heeft hij het gevecht verloren en om 6 uur vanmiddag is hij aan longkanker overleden! We zijn verdrietig, aangeslagen maar ook opgelucht, we wisten dat hij het niet makkelijk had.. maar je hoopt natuurlijk altijd op een wonder. Mijn oom, mijn lieve ome Paul.. wat had ik een bewondering voor deze man.. wat vond ik zijn aanwezigheid prettig.. en wat had ik hem graag aan Amy voorgesteld! Deze week zouden we bij hem op bezoek gaan, helaas komt hier dus niets meer van.. =(
Hier ging het naar omstandigheden goed.. met ups en downs.. mijn zus en zwager vliegen een dezer dagen terug.. ze moeten alle papieren regelen en steun geven aan hun achtergebleven neefje.. pff.. het zou je maar overkomen.. je vader, moeder en broer kwijt raken ineens! Telkens als ik een foto zie, vooral van de jongste dat overleden is.. komen de tranen weer naar boven... we hebben zoveel leuke dingen beleefd samen.. kan er gewoon nog steeds niet bij met mijn gedachten!
Amy is de enige die ons aan het lachen maakt nu.. wonder boven wonder. Ze heeft nu geleerd omeeeeeeeeehh te roepen en dan de armpjes de lucht in te gooien (net zoiets als hoeraaaaa), ook kan ze sinds kort met haar handjes klappen en zwaaien. Ze probeert nu te kruipen maar dat geeft ze al snel op, ze vindt het namelijk veel leuker om zich ergens aan vast te houden en te gaan staan.. en trots dat ze dan is op zichzelf.. =)
Lieve dames, bedankt voor jullie lieve woorden en steun.. doet erg goed om ze te lezen!!
Deze foto is tijdens onze huwelijk gemaakt.. oom Paul met zijn kleinzoon, en manlief en ik met mijn ouders...
reacties (0)