Schoonmoeder drama..

Ongelooflijk! Denk je eindelijk te kunnen genieten van je kleintje.. is er weer iets dat het eigenlijk niet toelaat!! Zoals ik al eerder verteld heb is mijn schoonmoeder uit Brazilië over gevlogen om bij haar eerste kleinkind te kunnen zijn... niets mis mee! Ik was er zelfs blij om! Maar nu..? Jeetje.. ik weet even niet meer wat ik er van moet denken! Ten eerste voel ik me niet eens meer thuis in mijn eigen huis! Bij alles wat ik doe hoor ik:: wat wil je meid? wat zoek je? wil je eten? wil je drinken? ga je douchen? ga je kolven? ga je Amy voeden?
Bij de meeste dingen bedoelt ze het goed, daar niet van! Maar het lijkt alsof ik voor alles wat ik doe, een verklaring moet geven!! Het voelt voor mij, alsof ze denkt dat ik er alleen maar ben om Amy te voeden.. en dat ik de rest maar aan haar of mijn man over moet laten! Als ik Amy aan het verschonen ben is het zo van: meid, laat mij het maar verder afmaken dan kun jij je eigen dingen doen! Op zulke momenten voelt het voor mij alsof ik het niet goed genoeg doe..!! Misschien maak ik van een mug een olifant.. maar ik voel me echt rot hierover! Ik loop me de hele dag te irriteren..!

Morgen wordt ons peetkindje gedoopt! We zijn gisteren de stad in gegaan om een leuk cadeau voor hem te kopen! Mijn man had al eens voorgesteld om samen met mijn schoonmoeder een cadeau te kopen.. maar ik zei tegen hem dat ik vond dat wij iets alleen moesten kopen omdat WIJ de peetouders zijn...! Hij zei er verder niet zoveel over! Maar gisteren in de stad.. wilde ik het cadeau gaan afrekenen en ineens stond ze erop dat zij het zou betalen omdat wij het cadeau met zijn 3-en zouden geven! Mijn man zat buiten op een bankje op ons te wachten dus ik durfde er verder niet zoveel over te zeggen en heb haar maar laten betalen..! We hebben een verzilverd fotolijstje gekocht en ik heb daar de naam van ons peetkindje en de datum van zijn doopsel erop laten graveren! Bij het afrekenen zei ze doodleuk: ik betaal het lijstje wel, betaal jij maar de kosten voor het graveren.. dan zeggen we bij het afgeven van het cadeau dat ik het cadeau heb betaald en jij en Gustavo de gravatie kosten! Ik stond echt met mijn mond vol tanden...!!

Ik kan heel goed met haar opschieten..! Maar op dit moment kan ik er gewoon echt niet meer van genieten!:sad Ik trek het gewoon niet meer... en ik durf er ook niet echt over te praten met mijn man...
Dit is gewoon zo anders dan dat ik het me voor heb gesteld! Ik kan gewoon niet 100% van mijn meissie genieten omdat de situatie het niet toelaat..! Als Amy begint te huilen wil ik naar haar toe, maar dan staat mijn schoonmoeder al bij haar....als ik Amy vast wil houden ligt ze al bij mijn schoonmoeder op schoot.. als Amy dan al een tijdje aan het zeuren is en begint te huilen zegt ze: Amy heeft honger.. ga je haar niet voeden? Alsof ik mijn eigen kind laat verhongeren..!Als we op pad gaan met Amy vraagt ze wel 100x of ik alles bij me heb, of ik luiers heb, billendoekjes enzovoort! Ik krijg echt het gevoel dat ik onverantwoordelijk ben! Als we ergens op bezoek zijn of bezoek hebben dan is zegt ze tegen iedereen dat mijn man zo'n superpapa is (is hij ook echt, daar ben ik het 100% mee eens..), dat hij Amy als de beste verzorgt en dat ze het jammer vindt dat hij geen borsten heeft zodat hij Amy zelf te voeden.. Zoals ik al eerder zei.. misschien bedoelt ze het wel goed.. maar ik voel me zo afgestoten van mijn eigen kind!

Anyway..sorry voor mijn gezeur.. ik moest het gewoon even van me afschrijven.. aangezien ik tot 25 juni tegen dit situatie aan moet kijken, in mijn eentje!

Om dit blog niet zo somber af te sluiten.. heb ik wat fotos van Amy en mezelf.. =)