Bevallingsverhaal
Het begon allemaal op 16 april... na een bezoek aan de verloskundige constateerde ze een te hoge bloeddruk en heeft ze me meteen doorverwezen naar het ziekenhuis..! Daar aangekomen heb ik aan de monitor en CTG gelegen.. ze hebben bloed geprikt en mijn urine gecheckt! Dit was allemaal in orde en ik mocht terug naar huis met de mededeling dat als er iets was, ik meteen terug kon komen. De volgende dag voelde ik me niet zo lekker.. ik heb thuis mijn bloeddruk gemeten en ik schrok me dood..we zijn toen meteen naar het ziekenhuis gegaan en ze hebben daar alle onderzoeken van een dag eerder herhaald. Deze keer was het echter niet allemaal in orde.. ik had eiwitten in de urine en mijn bloeddruk bleef hoog! Ik werd opgenomen met beginnende zwangerschapsvergiftiging... in medische termen heeft het pre-eclampsie! Van 17 april t/m 22 april moest ik urine sparen.. 2 keer per dag aan de CTG.. mijn bloeddruk werd 3x per dag gecontroleerd en ik kreeg 3x per dag medicijnen tegen de hoge bloeddruk! Verder werd ook om de dag bloed geprikt..! Op 22 april stond er al een groeiecho gepland omdat ons meissie een groeiachterstand had en er zat ook een afwijking in de navelstreng.. i.p.v twee slagaders en een ader had ze een slagader en een ader.. ze moesten dus de doorbloeding van de navelstreng goed in de gaten houden. Op de echo bleek echter dat onze kleine meid goed in haar eigen curves groeide.. maar.. ze zat al onder de P5.. wat inhield dat ze echt klein was voor de duur van de zwangerschap... ik was toen 33 weken en 5 dagen zwanger en de kleine zat op een gewicht van ongeveer 1500 gram! Diezelfde avond is de verloskundige aan mijn bed geweest en ze heeft het een en ander uitgelegd. De volgende ochtend zouden ze uitgebreid overleg hebben over mijn situatie en ik zou tegen de middag wel te horen krijgen hoe en wat! De volgende ochtend stonden er rond 10 uur s'morgen een gyn, een verloskundige en twee assistentes aan mijn bed..ik kreeg te horen dat ze de bevalling zouden inleiden op maandag.. :-| .. twee dagen later dus! Mijn bloeddruk bleef, ondanks de medicijnen.. erg hoog! Verder waren de bloeduitslagen nu ook afwijkend (mijn nieren begonnen het moeilijk te krijgen).. en de eiwitten in mijn urine waren verdubbeld! Van beginnende zwangerschapsvergiftiging was nu geen sprake meer... dit was ernstig! Ze hebben mij het een en ander uitgelegd en verteld dat 34 weken voor hun echt DE grens is om een kindje te laten komen... vanaf dat termijn gebruiken ze ook geen weeënremmers meer als er sprake is van vroeggeboorte!
Op maandag werd ik om 7:30 opgehaald.. ze hebben getoucheerd.. en ik had 1 cm ontsluiting maar de baarmoedermond was nog niet week genoeg.. ik kreeg de eerste dosis gel en kreeg meteen al lichte kraampjes! Om 11 uur zat ik op 1.5 cm ontsluiting en de pijn was al ietjes sterker.. menstruatieachtig pijn.. :s! Ze hebben toen de tweede en laatste dosering gel ingebracht en nu was het afwachten.. om 14 uur zat ik op 2 cm ontsluiting en mocht ik terug naar mijn kamer..! Ik heb de hele dag pijn gehad.. ze kwamen om de 3 minuten en hielden ongeveer 1 minuut aan! Dit bleef echter zo en tegen een uur of 23 ben ik in slaap gevallen en af en toe werd ik wakker met een zeurende pijn in mijn rug! De volgende ochtend werd ik weer om 7:30 opgehaald.. tot ieders telleurstelling was ik op die 2 cm blijven hangen! De vliezen werden gebroken, een infuus met weeënopwekkers werd ingebracht en nu was het afwachten..! De weeën waren nu heftiger..maar de CTG kon ze niet registreren... ik had voornamelijk rugweeën..! Ze hebben toen de CTG gestopt.. en er werd op het hoofdje van onze meissie een schedelelektrode geplaats om haar hartslag goed in de gaten te houden... even later hebben ze bij mij een drukkatheter ingebracht.. dat is een dun slangetje dat men in de baarmoeder brengt om de kracht van de weeën te controleren. Nu was duidelijk te zien dat ik hele hoge pieken had.. soms van 130..! Wat me echter bang maakte was de hartslag van de baby.. deze daalde heel erg als er een wee opkwam.. ze herstelde wel weer meteen maar het was gewoon eng om te horen hoe langzaamaan haar hartje leek te stoppen! Ik werd echt gek! Om 14 uur kwam de verloskundige nog een keer toucheren en ik zat nog steeds op 2 cm ontsluiting.. dit ging niet goed! I.o.v met de gyn is toen besloten voor een keizersnede te gaan.. de baby kon zich nu wel goed herstellen tussen de weeën door maar dat kon bij de volgende wee misschien niet eens meer het geval zijn en zou haar hartje ermee stoppen! Dat waar ik zo bang voor was zou dus echt gebeuren.. een keizersnede! Ik begon als een gek te huilen.. van angst..blijdschap en toch heel veel bezorgdheid om de kleine meid! Om 14:15 werd ik naar de OK gereden en om 14:34 is onze dochter geboren!
AMY LOUISE
Ze woog bij haar geboorte 1815 gram (toch iets groter dan gedacht!) en ze heeft het vanaf dat moment uitstekend gedaan! Onze kleine meid is alleen klein in grootte! Voor de rest is ze dapper, slim en heeft ze al een eigen karaktertje! Ze heeft een week in de couveuse gelegen..sinds gisteren ligt ze in een verwarmd waterbedje! Ze eet goed..wordt ongeduldig als ze de borst niet meteen te pakken heeft..en heeft een enorm groot zuigbehoefte! Ze is eigenwijs en echt een pittige tante haha! Ze zijn in het ziekenhuis echt onder de indruk van haar lust voor het leven! Amy is niet alleen prematuur maar ook dysmatuur, dat houdt in dat ze te klein is voor de duur van de zwangerschap! Ondanks dat alles is ze heel sterk en daar ben ik God zo dankbaar voor!
De keizersnede is me erg tegengevallen.. ik kon het in eerste instatie niet accepteren! Ook het herstel vind ik tegenvallen.. maar nu ik er op terugkijk valt het eigenlijk wel mee.. de eerste dagen zijn gewoon geen pretje en ik moet alles van de afgelopen weken eerst maar eens laten bezinken! Ik mag blij zijn dat onze kleine meid het zo goed doet..! Het is nu afwachten op het moment dat ze mee naar huis mag.. tot die tijd kan ik haar lekker 24 uur in de gaten houden via de camera dat boven haar bedje hangt in het ziekenhuis! Prachtige service dit haha!
En voor degene die na het lezen nog zin hebben:
reacties (0)