Kaan 1 jaar + controle gynaecoloog

Vandaag was het dan zo ver. De dag waar ik zo lang tegen op heb gezien. De dag waarop ik - nu al een jaar geleden- afscheid moest nemen van mijn lieve Kaan* De voorbije week, heb ik het erg moeilijk gehad, maar vandaag voelde ik me gezien de omstandigheden best goed.

Omdat ik vandaag een controle had bij de gynaecoloog, bloed moest laten prikken en de suikertest moest doen, zijn we reeds gisteren naar de begraafplaats geweest zodat we alle tijd konden nemen om Kaan* te herdenken.

Mijn moeder had een nieuwe knuffelbeer gekocht voor op Kaan's* grafsteen te zetten. De oude was helemaal versleten door de regen, wind en zon en nu staat er dus weer een nieuwe,mooie beer te pronken. Verder hebben we ook (zoals altijd trouwens) een kaarsje gebrand en met een lach en traan hebben we veel herinneringen opgehaald.

Toen ik vanmorgen opstond, voelde ik me heel belabberd, maar na een fikse huilbui en weer wat herinneringen ophalen over Kaan*, ging het al weer beter.

Na de middag begaven we ons richting ziekenhuis. Eerst even bloed laten prikken: 4 buisjes in totaal en dan kreeg ik een bekertje suikerwater om te drinken. Na een uurtje moest ik mij terug opnieuw aanbieden zodat men opnieuw bloed kon prikken om te testen of ik zwangerschapsdiabetes heb. Als ik ten laatste op dinsdag niets gehoord heb, is alles in orde.

Dan mocht ik naar de gynaecoloog. Eerst even op de weegschaal. Ik ben nu in totaal 5 kg bijgekomen, heel netjes dus. Dan werd de bloeddruk gemeten en deze was wat hoger dan de vorige keer. Nog niet alarmerend,maar omdat die gestegen was ten opzichte van de vorige keer, moet ik bij de volgende controle (binnen 3 weken) even wat urine binnen brengen zodat men kan controleren op eiwitten in de urine. Nadien werd ook nog even mijn buik opgemeten,maar die lag mooi op schema.

Op 7 september staat er nog een echo op programma en dan wordt samen met de kindercardioloog weer naar het hartje gekeken.

Mijn man en ik wilde vanavond nog een herdenkingsballon oplaten, maar omdat het hier vandaag nogal hard waait, hebben we beslist om een gewone witte ballon op te laten. Het is tenslott de gedachte die telt.