T'is een wrede, boze wereld
Toen ik vanmiddag naar het kerkhof (= begraafplaats voor de NL's) ging om Kaan* te bezoeken zag ik in de verte precies de graafmachine van de grafdelver op de kinderafdeling staan. Neen, dat kan niet dacht ik nog bijzelf, maar naarmate ik dichter en dichter kwam, bleek dat er naast Kaan* een nieuw kindje lag.
Toen ik de kinderafdeling bereikte was de grafdelver nog bezig met het grafje te dichten en de bloemetjes op zijn plaats te zetten. Hij vroeg me of ik eventjes kon wachten en ik ging even verderop op een bankje zitten. En terwijl ik daar op dat bankje zat, kwamen de tranen. Sowieso ben ik de laatste 2 weken al heel emotioneel omdat mijn uitgerekende datum er aan komt. In een perfecte wereld zou ik binnen 9 dagen moeten bevallen van prachtig kereltje.
Op dat bankje voelde ik weer even de pijn die de ouders van dat kindje nu ongetwijfeld ook voelen. Ook zij zullen zich nu gaan afvragen waarom en ook zij gaan boos zijn als de wereld na een tijdje weer begint verder te draaien alsof er niets gebeurd is...
Weer zoveel verdriet...Weer iemand die geen "prettige" feestdagen zal hebben.
reacties (0)