Ik was vroeger een vrolijke meid, je kon altijd een praatje met me maken, een bezoekje aan me brengen of andersom.. Ik was er ook altijd voor in om leuke dingen te ondernemen. Ik stond altijd voor mensen klaar, wat er ook aan de hand was. Je kon op me rekenen, in goede en in slechte tijden.
Dit is een hele tijd niet zo geweest, dat besef ik nu. Ik verloor mezelf, ik verloof me eigen ik... Ik was niet meer die vrolijke Liet, niet meer die meid waarmee je kon lachen en huilen en die nog op bezoek kwam. En rekenen op me, vergat het maar. Ik leefde niet meer voor anderen, behalve voor hem. Alles draaide om hem, ik zorgde ervoor dat ik thuis was als hij uit zijn werk kwam en het eten stond dan op tafel, het huis was gepoetst en opgeruimd en was helemaal van hem. Vrienden verloor ik en familie zag ik bijna niet. Ik leefde alleen, met hem.
Na 2,5 jaar was het echt klaar. Ik heb de knoop doorgehakt, ik begin een nieuw leven, MIJN leven. Tuurlijk, we wilden een kindje, het was zeker niet ongepland. Ik raakte zwanger maar hij heeft me niet goed behandeld tijdens mijn zwangerschap en na de zwangerschap werd het er niet leuker op. Hij was de egoistische man die ik kon, alles draaide om hem. Hij eisde alle aandacht op... Zoveel ruzies, frustraties en irritaties verder was ik er nu helemaal klaar mee en sinds vrijdag ben ik alleenstaande mama en ik ben er trots op! Hij mag Scarlett zien, maar wanneer het mij uitkomt en hij mag dr niet mee nemen. Waarom niet? Hij woont bij zn moeder in zoetermeer en ik vertrouw dat hele zooitje daar niet! Hij doet gelukkig wel normaal wanneer hij hier komt voor Scarlett. Ik ga dit weekend onze kamer opknappen en we maken er een mooi paleisje van, vanuit mijn ouders' huis ga ik sparen voor mij en Scarlett. Een nieuw begon van ONS leven.
reacties (0)