Het is lang geleden..... Dat ik er 's nachts weer een keer uit ben geweest voor Damian. Kan het me haast niet meer herinneren, haha. Denk in z'n 2e maand ofzo. Maar vannacht rond half 3 begon meneer te brabbelen wat heel langzaam overging in jammeren en vervolgens in huilen. Ben toen om half 4 maar even naar 'm toe gegaan. Hij voelde wel een beetje warm... Luier verschoond, even met hem geknuffeld en probeerde hem weer terug te leggen. Maar begon meteen weer te huilen. Echt een heel zielig huiltje ook, alsof hij echt pijn had ofzo. Toen toch maar even mee naar beneden genomen en een flesje gemaakt. Deze ging er met groot gemak in (wat ik ook niet anders verwachtte van m'n kleine vreetzakje) en toen weer op bed gelegd. Ik hoorde hem nog heel even en toen is hij weer lekker in slaap gevallen.
reacties (0)