Omdat Babybytes een enorme community heeft van leuke moeders en minstens net zo leuke kinderen, leek het ons een goed idee om wekelijks eens één van die liefjes in het zonnetje te zetten. Vandaag de prachtige zoon van Charlotte.
Mijn zoon, Duncan Nesta Bijenveld, is geboren op 20 juni 2016. Hij is nu dus bijna drie maanden oud. Al vanaf mijn twaalfde heb ik geroepen dat - als ik ooit een zoon zou krijgen - hij Duncan zou heten. En dat is dus gebeurd! Het grappige is dat ik dat destijds ook aan veel mensen heb verteld. Voor sommigen was de naam Duncan dan ook geen verrassing. Zijn tweede naam Nesta is ook de tweede naam van Bob Marley, ons grote idool. En omdat we Bijenveld heten zijn we ook helemaal losgegaan met Maja de Bij spullen op zijn kamer en allerlei bijenpakjes. Dat zal hij ons later in dank afnemen, haha.
Spannende zwangerschap Mijn zwangerschap was heel speciaal, omdat we er redelijk lang op hebben moeten wachten. Ik heb een bijzonder gevormde baarmoeder, waardoor ik een grote kans had op vroeggeboorte. Hierdoor was ik elke week enorm blij dat hij er nog in zat! Lange tijd heb ik iedere twee weken een echo gekregen, wat heel bijzonder was. Gelukkig bleef Duncan tot 36 weken en vijf dagen lekker zitten! Wel vond ik de spanning - of alles wel goed zou gaan - tijdens de zwangerschap vrij zwaar. Dit heeft voor mij bevestigd wat ik eigenlijk altijd al wel dacht: ik wil dolgraag één kindje van onszelf en één kindje adopteren.
Verrassing! Omdat Duncan al vanaf week twintig in stuit lag was duidelijk dat hij met een keizersnede geboren zou worden. Op maandag 20 juni hadden we een afspraak bij de gynaecoloog om een afspraak te plannen voor zijn geboorte, in de eerste week van juli. Ik vond dat enorm spannend, want nu gingen we de verjaardag van onze zoon bepalen! Die ochtend had ik buikkramp (dacht ik!) en plaste ik zomaar in bed (dacht ik!). Ik schoof het af op zenuwen, want hee, we gingen bepalen wanneer onze zoon geboren zou worden. Onderweg naar het ziekenhuis moest met spoed de auto aan de kant want ik moest overgeven. En weer plaste ik zomaar op de autostoel. Heel raar. Toch ging er geen lichtje branden.
Ik ging snel naar huis om een schone broek aan te trekken. Eenmaal in het ziekenhuis heb ik nog rustig gewacht in de wachtkamer bij de gynaecoloog en had ik ondertussen steeds buikkrampen die kwamen en gingen. Toen ik bij de gynaecoloog kwam en die vroeg hoe het ging antwoordde ik dat ik het niet goed wist, dat ik buikkramp had en wat vocht was verloren. Hij ging in alle rust mijn bloeddruk opmeten en nog even een echo maken. En ja hoor, er was geen vruchtwater meer! Mijn vliezen waren gewoon gebroken en ik had al uren enorme weeën, het was al begonnen! De gynaecoloog boekte meteen een OK, ik kon op dat moment nog niet helemaal bevatten dat Duncan al geboren zou gaan worden! Om 14:02 uur is hij geboren en dus gingen we in plaats van met een datum voor de geboorte, met de baby zelf naar huis!
Wolk van een baby Wat hebben we een geluk gehad met Duncan! Het is een hele zoete baby, hij huilt weinig en is erg vrolijk. Al vroeg kregen we brede glimlachjes. Hij heeft wel heel wat temperament, want hij laat goed weten wat hij wil en doet alleen waar hij zin in heeft, dat heeft hij al duidelijk gemaakt met de bevalling. Dus we zullen zeker wat te stellen gaan krijgen met onze kleine man en daar verheug ik me enorm op!
Voor mijn moeder is Duncan ook erg speciaal. Hij is héél erg gewenst en voor mijn moeder eigenlijk een 'bonus' kleinkind. Zij had de hoop opgegeven dat wij ooit aan kinderen zouden beginnen. Ze moest eens weten dat wij dat al lang probeerden! Mijn moeder heeft vijf andere kleinkinderen, waarvan de oudste 30 is (en in december zelf ook moeder wordt!) en de jongste 19. Dus na zoveel jaren kwam daar ineens kleine Duncan.
Bijzondere ogen Duncan heeft super bijzondere ogen. Toen hij een aantal weken oud was, ontdekte ik een afwijking aan de vorm van zijn pupil. Eentje heeft een druppelvorm, en na wat onderzoeken werd ‘coloboom’ vastgesteld. Coloboom is een oogafwijking waarbij een deel van het oog mist, een sluitingsprobleem uit de familie van de hazenlip. Gelukkig heeft het verder geen gevolgen omdat het alleen in zijn iris zit en zijn netvlies wel gesloten is (anders had hij blind kunnen zijn) en dus is het alleen maar bijzonder om te zien. Een vriend van me zei al dat hij later in de kroeg als openingszin kan gebruiken of het meisje de sleutel tot zijn ziel, zijn oog, is vanwege de sleutelgatvorm.
Als ouders zijn wij natuurlijk zielsgelukkig met hem en werkelijk alle clichés zijn waar! Ik had nooit gedacht dat ik ooit zou zeggen: “ik heb een goede nacht gehad, joh! Wel twee keer drie uur geslapen!” en dan hup de hele dag door zou vliegen. Maar echt, het werkt zo.
Verdient jouw kleintje het ook om een keer in het zonnetje gezet te worden? Stuur dan je verhaal naar betty@babybytes.nl. Zorg ervoor dat je iets vertelt over de naam, de zwangerschap, de bevalling en het karakter van je kindje. Als je er dan ook nog een leuke foto (of twee!) bij doet, zijn we helemaal blij!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)