Wat gebeurt er eigenlijk in het brein van een baby als het gaat om herinneringen? Onderzoekers proberen al jarenlang te ontrafelen hoe en wanneer baby’s beginnen met het opslaan van ervaringen.
Ontwikkeling
Als je baby nog piepklein is en bij jou in de baarmoeder zit, begint de ontwikkeling van zijn hersenen al. De hersenen bestaan uit verschillende onderdelen die allemaal een eigen functie hebben. Uiteindelijk moeten die onderdelen en functies met elkaar samenwerken. Daar zijn verbindingen voor nodig die ontstaan door ervaringen.
De verschillende delen van het brein koppelen informatie die binnenkomt via die ervaringen. Zo leer je de wereld kennen en leer je hoe je daarin kunt leven, bewegen, communiceren, voelen en denken. Je baby leert in je baarmoeder al vroeg geluiden, geuren, smaken en aanrakingen van de buik te herkennen en krijgt jouw stemming mee. Al die informatie wordt gebruikt bij de vroege hersenontwikkeling.
Waarom herinneren we ons niets van onze babytijd?
Waarom we ons niets meer kunnen herinneren van onze babytijd, is een vraag die onderzoekers al jaren bezighoudt. Lange tijd dachten ze dat het geheugen van baby’s nog niet werkte, omdat de hersenen nog niet ver genoeg ontwikkeld zouden zijn. Maar nieuw onderzoek van Yale University laat iets anders zien, baby’s kunnen wel degelijk herinneringen maken.
Babybrein werkt eerder dan gedacht
Het onderzoek, dat is verschenen in het tijdschrift Science, laat zien dat de hippocampus, het deel van de hersenen dat helpt bij het maken van herinneringen al eerder werkt dan we dachten. Wetenschappers dachten eerst dat dit deel van de hersenen pas later actief werd. Maar met speciale hersenscans zagen ze dat baby’s van 4 maanden tot 2 jaar al reageren op dingen die ze eerder hebben gezien. Ze keken bijvoorbeeld langer naar een plaatje dat ze al kenden. Dat is een teken dat hun hersenen het plaatje herkenden.
Hoe actiever hun hippocampus was toen ze het plaatje voor het eerst zagen, hoe beter ze het later herkenden. Dit gebeurde vooral bij baby’s die ouder waren dan één jaar.
Twee manieren van herinneren
Volgens professor Nick Turk-Browne, die het onderzoek leidde, leert het babybrein op twee verschillende manieren om informatie op te slaan. De eerste manier is via iets wat ‘statistisch leren’ wordt genoemd. Dit betekent dat baby’s de wereld om zich heen begrijpen door patronen te herkennen. Ze merken bijvoorbeeld op dat mensen altijd in zinnen praten, dat woorden een bepaalde volgorde hebben, of dat eten vaak op een tafel ligt. Dit helpt ze om taal en structuur te begrijpen, bijna als een klein wetenschapper die de wereld ontcijfert.
De tweede manier is het opslaan van persoonlijke herinneringen, zoals die keer dat opa nieuw speelgoed bracht of het moment dat ze voor het eerst in een zwembad spetterden. Deze speciale momenten worden op een andere manier opgeslagen in de hippocampus, dan de algemene patronen die ze leren. Daarom komen deze herinneringen later pas echt tot leven, als de hersenen meer volwassen worden.
Waar blijven die herinneringen dan?
Als baby’s herinneringen kunnen maken, waarom herinneren we ons daar dan later niets van? Volgens vervolgonderzoek kunnen sommige herinneringen van baby’s tot hun kleutertijd blijven. Wetenschappers lieten peuters en kleuters video’s van zichzelf als baby zien en merkten op dat ze soms iets herkenden. Maar naarmate kinderen ouder worden, lijken die herinneringen steeds moeilijker te bereiken.
Professor Turk-Browne denkt dat die vroege herinneringen niet helemaal verdwenen zijn, maar dat we er simpelweg niet bij kunnen. Ze zitten ergens in ons brein, maar we hebben de 'sleutel' niet meer om ze op te halen. Onderzoekers gaan nu verder uitzoeken of we deze vergeten herinneringen misschien alsnog kunnen terugvinden.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)