Een totaalruptuur is iets waar je niet aan moet denken als je bevalt, maar het komt bij maar liefst 2 van de 100 vrouwen die bevalt voor. Heb jij er ervaring mee? En heb je er nu nog last van of is alles nu weer helemaal in orde? Wij zijn op zoek naar jouw verhaal!
Wat is een totaalruptuur?
Een totaalruptuur is een enorme inscheuring van de huid tussen de vagina en de anus, waarbij ook de anusspier geheel of een gedeelte ervan scheurt. Er zijn verschillende gradaties:
Bij een 3a ruptuur is er sprake van een beschadiging van minder dan de helft van de kringspier inhoudt.
Een 3b ruptuur is een beschadiging van meer dan de helft.
En bij een vierdegraads ruptuur gaat het om een complete scheur van de kringspier en de omliggende weefsels.
Bij een totaalruptuur is het nodig om gehecht te worden. De wond is de eerste paar dagen pijnlijk, maar het goede nieuws is dat de meeste vrouwen volledig herstellen. Dat herstel kan wel wat tijd innemen. De herstelperiode varieert van vier weken tot een half jaar.
Hoe groot is de kans op een totaalruptuur?
De kans op een totaalruptuur wordt groter als het gaat om een:
Eerste bevalling
Baby die met zijn hoofd in een afwijkende ligging ligt in de baarmoeder
Kunstverlossing waarbij een vacuümpomp of een tang wordt gebruikt
Baby die groter is dan normaal
Knip die niet goed is geplaatst
Bevalling waarbij je al heel lang hebt moeten persen
Bevalling waarbij je bij een eerdere bevalling een totaalruptuur hebt gehad
Kunnen er blijvende klachten zijn?
De meeste vrouwen hebben na een totaalruptuur geen klachten meer na de herstelperiode. De klachten die je kunt krijgen in de eerste periode na de totaalruptuur zijn:
De wond die is ontstaan en weer is gehecht kan de eerste dagen pijnlijk aanvoelen.
Plassen kan voor een branderig gevoel zorgen.
Om spanning op de wond te voorkomen is het belangrijk om ervoor te zorgen dat je ontlasting zacht blijft.
Helaas zijn er ook vrouwen die wél blijvende klachten houden na een totaalruptuur. Zo kun je last blijven houden van:
Het ophouden van winden en/of ontlasting.
Het ophouden van je urine.
Pijn in het perineum (het gebied tussen vagina en anus).
Pijn bij het vrijen.
Ook Ilse had een totaalruptuur en heeft daar nu dertien jaar later nog steeds last van. Na haar bevalling in 2012 had ze geen controle meer over haar ontlasting. Aan Linda.nl doet zij haar verhaal:
“Tijdens de kraamperiode paste ik mijn leven aan. Ik bleef altijd dicht bij het toilet en probeerde positief te blijven – met het idee dat het vanzelf beter zou worden.” Als ze na een aantal maanden aan het werk gaat, merkt ze dat dat best een uitdaging is. “Als ik met een collega stond te praten, voelde ik soms de druk al opkomen. In plaats van uit te leggen wat er aan de hand was, zei ik dat ‘ik even moest zitten’, zodat de druk zakte. Ik schaamde me zó erg. Ik leefde in constante onzekerheid.”
Na een bezoek aan de gynaecoloog blijkt dat haar totaalruptuur is doorgescheurd tot en met haar interne kringspier. “Mijn onderkant was dus nóg verder doorgescheurd dan gedacht. Ik vroeg wat eraan gedaan kon worden, maar de arts zei: ‘Niks, we kunnen dit niet verhelpen.’ Mijn wereld stortte in. Moest ik hier de rest van mijn leven mee dealen? Ik kon het niet geloven. Meteen vroeg ik om een second opinion.” Na vele onderzoeken in het ziekenhuis in Groningen en uiteindelijk in Maastricht, komt daar een oplossing: er werden elektroden geplaatst in de onderste helft van haar wervelkolom. Een zeer pijnlijke operatie. “Alles is inwendig, waardoor je aan de buitenkant helemaal niets ziet aan mij. Het is dus een enorme verbetering, maar lost het probleem niet volledig op. Ik zal nooit meer 100 procent beter worden, maar het gaat al beter qua winden laten en ontlasting ophouden.
Meer ervaringsverhalen op ons forum
Ook op ons forum kwamen we een aantal ervaringsverhalen van lezeressen die te maken hebben gehad met een totaalruptuur:
“Eigenlijk had ik meer last van het plassen dan poepen...misschien ook omdat ik een katheter had die eigenlijk verwijderd had moeten worden, maar het ging ineens zo snel dat ik hem eruit heb geperst... Het duurde wel acht maanden voordat ik goed kon plassen en het goed op kon houden zonder pijn. De rest herstelde eigenlijk best snel. En ik heb eigenlijk nooit last of klachten van gehad daarna. Verder kon ik na vijf weken ook nog niet goed zitten. Ik weet nog dat ik eerste weken alleen had gelegen plaats van rechtop zitten.”
“Bij de eerste (3.970 gr) had ik een totaalruptuur, maar gelukkig ben ik goed genezen en heb ik er niks aan over gehouden. Bij de tweede (4.090 gr) een subtotaalruptuur, maar gelukkig weer goed genezen en niks aan overgehouden. Nu 29 weken zwanger van de 3e hoop toch echt dat het deze keer zonder schade is.”
Oproep
Wij zijn benieuwd naar nog meer bevallingsverhalen die uitmondden in een totaalruptuur. Wat was bij jou de oorzaak, en hoe is het nu met je? Heb je nog klachten of ben je helemaal hersteld? Graag horen we jouw bevallingsverhaal. Stuur jouw verhaal naar de BabyBytes-redactie viadit formulier(je kunt het aanvinken als je anoniem wilt blijven) of mail naarinfo@babybytes.nlo.v.v. Totaalruptuur.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ze is getrouwd met haar jeugdliefde en moeder van een zoon (2006) en een dochter (2009). Ze begon in 2017 als online redacteur bij BabyBytes en is sinds 2022 hoofdredacteur. Naast haar werkzaamheden voor BabyBytes.nl is ze ook eigenaar van het online platform de Club van ontaarde moeders.
Reageer op dit artikel
reacties (0)