Resultaat van tweede zaadonderzoek is nóg slechter dan het eerste, ondanks gezonder gaan leven. Minder dan een miljoen. IUI zou geen optie zijn, maar meteen ICSI. Toch wel een klap. Had me eigenlijk stiekem ingesteld op IUI als het niet verbeterd zou zijn. Ook geen idee wat ik nu moet verwachten, daar hebben we het nog niet over gehad met de arts.
M’n man ziet er erg tegenop, voelt zich ook schuldig tegenover mij. Z’n eerste reactie was, misschien moeten we het even een jaar geven en komt het alsnog. Ik denk niet dat hij zich al helemaal beseft wat het betekent en vindt het moeilijk te accepteren dat het bij ons niet op de natuurlijke manier zou gaan. Hij vindt het ook moeilijk dat ik dan die behandelingen zou moeten ondergaan (wat ik er natuurlijk absoluut voor over heb).
Wat zijn jullie ervaringen met ISCI? Konden jullie snel beginnen? Vonden jullie het mee/tegenvallen? Wordt dan denk ik ook wel tijd om het met m’n manager te delen, want denk niet dat het dan nog zo makkelijk te combineren is met werk zonder iets te zeggen.
Ik vond het uiteindelijk wel mee vallen. Leuk is anders om jezelf te moeten prikken, inwendige echo's en de punctie (heb ik 3x gehad). Op ten duur liep ik bij de afspraak al meteen naar het omkleed stukje. Het is inderdaad wel handig om je werk in te lichten wanneer je gaat starten. Hierdoor wordt het wat gemakkelijker als je tussendoor naar het ziekenhuis moet, punctie en terugplaatsing hebt. Helaas kan je die momenten niet van te voren inplannen.
Ik heb geen ervaring met de medische mallemolen maar jeetje, wat naar voor jullie. Ik wil jou en je man toch een hart onder de riem steken: het is niet zijn schuld. Het overkomt jullie beide. Jullie moeten hier samen door.
Ik lees veel succesverhalen met icsi, dus ga er zeker voor. Ik zou er geen jaar over laten gaan.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Vruchtbaarheid
reacties (3) Verversen