Hallo allemaal, mijn zoontje is nu 14 maanden en zit in sprong 9. Dit is goed te merken, want van de ene op de andere dag kwam hij namelijk super gefrustreerd over met veel huil- en driftbuien tot gevolg.
Hij had dit eerder niet, wel ging het de laatste tijd bij de opvang niet goed. Hij gilt en huilt daar erg veel, heb hem zelfs 2x eerder opgehaald. Ik dacht oh dat is een fase en gaat straks weer beter (dat zal nog steeds wel), maar met deze 9e sprong is het alleen maar erger geworden.
Ik merk dat hij nu heel veel zelf wil doen en hij heeft geen zin om verschoond te worden, dan zet hij het gerust op een brullen. Ook merk ik dat als hij bijvoorbeeld een bladzijde van een boek wil omslaan en dit niet lukt, hij zich gelijk heel theatraal laat vallen en gaat liggen huilen.
Als ik hem dan zou laten liggen, dan ontaard dit zich in een driftbui waar hij in blijft hangen. Er is dan niet meer tegen hem te praten, hij ziet me dan letterlijk niet eens meer. En dit gaat zo de hele dag door opeens. Bij de kleinste dingen gaat hij alweer liggen en huilen.
Best wel zwaar want wij moeten hem de hele dag nu een beetje in de gaten houden en helpen met dingen om te voorkomen dat hij een woedeaanval krijgt. Ook slaapt hij opeens slecht en wordt weer meerdere keren per nacht wakker.
Hoop zo dat dit herkenbaar is en misschien hebben jullie nog tips?
Lieve allemaal, super bedankt voor de reacties! Heb dus geleerd om het niet te proberen te voorkomen. Dat doen we nu dus niet meer, maar we steunen hem dan inderdaad wel als hij boos wordt. Lijkt vandaag alweer veel beter te gaan, hij is super vrolijk. Ik weet nu hoe ik er beter mee om kan gaan.
Nog even voor de volledigheid: we waren al bij de huisarts geweest, maar hij heeft geen oorontsteking o.i.d. Ik weet dat sprongetjes niet bewezen zijn, maar wel is bewezen dat kinderen in “sprongen” groeien. Ik vind “Oei, ik groei” een fijne houvast, omdat ik de klok er bijna ook op gelijk kan zetten als hij weer een lastige periode heeft.
Ik zou juist niet voorkomen dat hij een woede bui krijgt. Dit zijn emoties die je kind langzaam maar rustig moet leren kennen en voor een kind is dat heel heftig. Je zou niet anders moeten doen dan anders en mocht er een woede bui uit voortkomen, benoem je het gedrag, blijft bij hem en steunt hem erdoorheen. En ja dit is lang en vermoeiend maar door het proberen te voorkomen, kan je het erger maken (want emoties moet eruit) en je kan hem leren dat woede een negatieve emotie is (wat niet zo is).
Wat misschien ook nog zou kunnen is om hem al zn kwaadheid er eens even gewoon uit te laten komen. Erbij gaan zitten, evt op schoot houden, verninding en eigen kalmte proberen te bewaren en dan niks doen het huilen te stoppen maar het er gewoon laten zijn. Mijn ervaring is dat er soms gewoon n soort opgespaarde frustratie in een kindje zit wat eruit wil...
Volgens mij hangt het samen. Door het slaap te kort heeft hij nu een kort lontje. Dus probeer het slaap probleem aan te pakken. Heeft hij geen pijn? Tandpijn, oorpijn? Dit zorgt vooral voor onrust in de nacht.
Meid, je hoeft niet te voorkomen dat hij een woede aanval krijgt. Leer hem liever omgaan met die gevoelens. Als onze dochter zich verloor in een woedeaanval, liet ik haar in de box afkoelen. Voor haar eigen veiligheid. Laat even zijn oortjes nakijken voor de zekerheid: van oorontsteking kunnen ze ook zo ontzettend snel aangebrand raken
Ik heb niet zoveel op met die sprongen volgens de boekjes, maar ze hebben hier toch wel allemaal gefrustreerde fases gahd als ze tegen een grote ontwikkeling aan zaten. Loopt hij al? Begint hij met kletsen? Vlak voor het lopen en praten zat hier de flinkste frustratie. Ik zou niet de hele dag gaan proberen boze aanvallen te voorkomen, soms is dat even laten gebeuren zo erg nog niet. En zorg daarnaast voor veel succesmomentjes op de dag, laat hem zelf dingen doen die hij wel al kan en doe daar lekker enthousiast over. Geef ook wat uitdaging, nieuwe activiteiten. En als iets niet lukt, reageer dan zelf luchtig. Een deel van de frustratie zal ook in vermoeidheid zitten, als je moe bent kun je het minder goed aan. Misschien overdag wat extra rust inbouwen om wat bij te tanken?
Wist je dat de theorie van de sprongetjes nooit bewezen is? Gedrag en ontwikkeling van een baby/dreumes gaat alle kanten op....dus herkenbaar voor bijna elke moeder denk ik.
Ja, herkenbaar hoor. Onze dochter is bijna 11 maanden en het is al weken prut. Huilen, hangen en afgelopen nacht vond ze om 01.30 uur dat het mooi geweest was en dat ze niet meer hoefde te slapen...Wil alles zelf doen en wordt kwaad als dat niet lukt. Ik hoop maar dat het snel beter gaat
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (16) Verversen