Ik vraag me af wat je voelt met pijnbestrijding, dus ruggenprik of iets anders. Zijn er ook mensen die met en zonder pijnstilling zijn bevallen en die de vergelijking kunnen maken?
Hier na 28 uur en maar 4/5 cm ontsluiting een ruggenprik laten zetten! Zo'n verademing, hoe eng ik het ook vond! Niks gevoeld van de verdere ontsluitingsweeeën. Toen ik persweeen kreeg, kwamen ze door de ruggenprik heen en had ik volledige ontsluiting. Hij werd toen uitgezet. Ik had echt vreselijke rugweeën, dit maakte het persen heel pijnlijk, maar toch blij dat ik iets kon doen. Helaas na 5 kwartier persen kon ons mannetje de draai niet maken (sterrenkijkertje) en kreeg ik alsnog een spoedkeizersnee.
Tweede bevalling geplande keizersnee i.v.m. stuitligging, grote baby en eerdere bevalling.
Al met al vond ik de ruggenprik dus een verademing, terwijl ik voor die tijd echt had gezegd zonder pijnstilling te willen bevallen. ;-)
Ik voelde alles. De ruggenprik is gezet, maar verkeerd, dus mijn been viel uit, maar de weeën voelde ik volop. Ik had een weeënstorm. Ze hebben geprobeerd de dosis te verhogen zodat die zou aanslaan, maar als die niet goed is gezet werkt dat niet. Maar de meeste ruggenprikken worden gewoon goed gezet en werken dan ook prima.
Mijn eerste bevalling was ingeleid. Niet helemaal te vergelijken omdat ik vast lag aan bed met allerlei snoertjes ed. M’n lichaam nam het met een beetje opwekkers meteen over en ik kon de pijn niet goed opvangen en verzette me ertegen ipv het weg te puffen en zoveel mogelijk proberen te ontspannen. De ruggenprik verlamde m’n gehele onderkant en ik kon na de bevalling smiddags tot savonds laat niet op m’n benen staan. Ze is er omdat haar hartslag wegviel uitgetrokken met de vaccuum pomp. Een week niet kunnen zitten en lopen van de pijn en pas na 2.5 week kon ik weer normaal lopen.
Mijn tweede bevalling was natuurlijk. Geleerd van de eerste bevalling en zoveel mogelijk geprobeerd m’n lichaam ontspannen te houden en me niet verzetten tegen te pijn. Dus ontspannen en puffen. Was een erg snelle bevalling met weeen storm op het eind maar helemaal zelf gedaan en 2 uur later liep ik zelf het zh uit. Ik had bij wijze van nog even naar de supermarkt gekunt. Echt een verademing.
De clue... het is niet alleen wel of geen ruggenprik wat het verschil maakt maar ook hoe je er zelf in staat. Ik had geen enkele cursus gedaan en dacjt heel nuchter; ik laat alles over me heen komen. Gevolg was dat ik geen idee had wat ik moest doen de eerste keer en dat je dan vast ligt aan bed helpt natuurlijk ook niet mee. Staand kon ik bij de tweede de weeen veel beter opvangen.
Ja, dat kan ik. Mijn eerste bevalling was natuurlijk en mijn tweede ingeleid met epidurale. Van de ontsluitingsfase heb ik niets gevoeld, echt helemaal niets. Op den duur voelde ik wel een druk op mijn vagina. Toen bleek ik ook volledige ontsluiting te hebben. De epidurale werd uitgezet (want dat moet echt) en ik kon gaan persen. Ik had wel het idee dat de perswee eerder kwam dan ik voelde en dat ik dus als het ware te laat mee ging persen. De persweeën deden wel pijn maar ik kon dat toen prima aan. Mijn zoon was binnen tien minuten geboren. Bij de natuurlijke bevalling voelde ik de (rug)weeën heel duidelijk. Die heb ik staand op kunnen vangen. Ik had wel het geluk dat ik geen weeënstorm had of zoiets dus ik kon even op adem komen en mijzelf opladen tot de volgende wee. Ook tussen de persweeën zaten korte pauzes. Ideaal voor een slokje water of wat dan ook. Niet iedereen heeft dat geluk.
Heb ook een ruggeprik gehad, mede omdat mijn bevalling erg lang duurde met weinig ontsluiting en weeenopwekkers gehad,daardoor heeel veel pijn, was bijna niet te doen. Van het zetten niks gevoeld van de prik en had dus na 1,5 dag eindelijk even rust. Toen hij uit ging voor het persen wel weer erg veel pijn gehad.(rugweeen) als ik het over zou doen zou ik het zo weer doen!
Bij de eerste kreeg ik ruggenprik 3 keer gestoken en ze hadden iets geraakt waardoor hersenvocht uit mijn rug liep of zo gevolg 2 maanden een druk in mijn hoofd en viel telkens bijna op de grond. De bevalling duurde 12 u maar moest tich nog met spoedkeizersnede gebeuren wegens dat mijn opening op 3 cm bleef ondanks tabletten en baxter en dat mijn zoontje zijn hartslag te veel zakte bij elke wee. De dokters wilden de keizersnede nog met de ruggenprik uitvoeren maar dat was al 5 uur geleden en voelde dus alles terug dus ben onder narcose bevallen. Bij de 2 de ook ruggenprik gehad ook al had ik schrik voor hetzelfde gevolg maar is goed gegaan ik voelde de weeën wel maar niet zo krachtig meer en de persweeen voelde ik ook een enorme druk. Deze bevalling heeft ook bijna 12 u geduurd na de 3 dagen constante oefenweeen die niet overgingen maar was wel een natuurlijke bevalling
Eerate bevalling met ruggeprik. Tweede zonder. Met de ruggeprik voelde ik een hele tijd helemaal NIETS. Uiteindelijk had ik het maximale aantal doseringen gekregen en waar het op uitkwam is dat ik oxytocine kreeg om weeen weer op gang te zetten en ik voelde dus de weeen op het eind net zo sterk als zonder ruggeprik. Persweeen voelde ik NIET. Dit alles geleid tot een bevalling van 23 uur, baby is met vacuum geboren terwijl gyn met haar ellebogen op mn buik duwde. Daarna naar de ok onder algehele narcose. Ik was vanbinnen totaal uitgescheurd. 2 dingen wist ik zeker:nooit meer in dat ziekenhuis bevallen (er waren verschillende fouten gemaakt omtrent mij en baby, er werd naar me toe gesnauwd etc) en NOOIT meer ruggeprik! Tweede bevalling: 2.5 uur totaal. 1 hechting en ik heb alles kunnen voelen maar heb het goed op kunnen vangen. Zou het 10 x overdoen
Bij de eerste kreeg ik een ruggenprik maar die werkte niet goed. Toen we weer terug op de kamer kwamen en ze de verplichte katheter gingen zetten deed dit zo'n verschrikkelijk zeer dat ik zweer dat dit de persweeën triggerde. Daar helpt geen enkele pijnbestrijding tegen volgens mij. Dat, of hij was al uitgewerkt/uitgezet.
Bij de tweede kreeg ik geen ruggenprik maar omdat ik hyperventilatie had hebben ze me een prikje gegeven waardoor ik rustig werd en de weeën beter op kon vangen waardoor ze minder pijnlijk werden. Ik voelde toen wel duidelijk dat elke wee meer zeer ging doen, maar ik ging elke puf tellen met de geruststelling dat de pijn voordat ik bij de 30 kwam alweer zou afzwakken. Ik voelde toen dus ook duidelijk dat de persweeën begonnen, maar ze waren zo druk dat ze geen tijd hadden om mijn ontsluiting te controleren en ik mocht dus niet persen van ze. Nou kalmeringsmiddel of niet, ik ben nog nooit zo in paniek geweest als toen. Deed ook een poepie meer zeer dan de eerste bevalling
Ik denk dat je er toch niet aan ontkomt, die pijn. Zelfs met een succesvolle ruggenprik zetten ze het op een gegeven moment uit... Maar het is het allemaal waard. Ik kijk nu zelfs met een roze bril terug op die tweede rotbevalling, hormones I guess. Ik zou het zo weer doen.
1e bevalling duurde erg lang (27 uur) en de ontsluiting duurde veel te lang dus moest een ruggenprik anders zou het een keizersnede worden, was niet vol te houden. Ik voelde toen niks meer en heb kunnen ontspannen....De volgende ochtend volledige ontsluiting en de ruggenprik werd uitgezet, had gewoon goede persweeën! 2e bevalling wilde ik ( weer) graag zonder pijnbestrijding en ging echt heel goed en vlot! Alsof je de pijn en het oergevoel nodig hebt. Een 3e komt er niet maar als ik nog eens zou moeten bevallen dan voor mij zonder!!!
bij mij werkte bij mijn eerste maar half dus maar eem kant en de tweede werkte die niks derde met beenprik maar die werkt pas na 20 min in en toem was die er al bahah
Bij de eerste bevallen doormiddel van een keizersnede.
Bij de tweede een ruggenprik gehad die ze te laag gezet hadden. Alleen mijn benen waren verdoofd. Deed dus helemaal niks tegen de pijn.
Bij de derde kreeg ik weeënopwekkers omdat mijn eigen weeën afzwakken en dus mijn ontsluiting niet vorderde. Daardoor kreeg ik zo'n pijnlijke en heftige weeënstorm waardoor ik mij niet meer kon ontspannen. Deze ruggenprik was super gezet. Ik voelde alleen mijn buik hard worden bij elke wee. Ik voelde niks van pijn. Daardoor kon ik even uitrusten en ontspannen. Daardoor zat ik al vrij snel op de 10 cm ontsluiting. Zonder ruggenprik had het nog veel langer geduurd en ik was al zo lang bezig.
Wauw! Wat een verschillende ervaringen! Ik had ook een ruggeprik en ik vond het heerlijk! Geen pijn, heerlijk ontspannen. Toen ik persweeen kreeg voelde ik wel een bepaalde druk waardoor ik wist wanneer ik moest persen. Ik wil bij de komende keer het liefst weer een ruggeprik.
Eerste heb ik gedaan met alleen zo’n pethidine-prik. Waardeloos middel, althans voor mij! Was er erg suf van maar nog steeds pijn. Maar geen haar op mijn hoofd die dacht aan ruggeprik.
Bij de tweede ( opgewekte bevalling bij 23 weken), dat was heel heftig. Je lichaam houd dan alles tegen om maar niet te bevallen, weeen waren afschuwelijk! Toch ruggeprik laten zetten, wat een verademing was dat! Al vond ik het zetten niet leuk, kreeg ik er zelf hoge koorts van en enorme diarree. En had ik maanden last van de prikplek omdat ik toch wat reageerd op het stofje.
Niet om je bang te praten hoor, maar dit was mijn ervaring 😉
Bij mijn eerste verplicht ruggenprik ivm sterrenkijker schoot het niet op, om de boel te ontspannen moest ik dus toch tegen mijn zin. Voor de pijn deed t niet veel/niks, maar ontsluiting vorderde wel beter. Helse bevalling, maar was ook ingeleid en doodziek door acuut Hellp syndroom.
Tweede thuis zonder pijnstilling, heerlijk. Derde thuis in bad zonder verloskundige, dus geen enkele poespas....beste dag van mn leven. Wat zou ik dat graag nog eens doen.
Maar elke vrouw, elke bevalling is anders. Mijn ervaringen zeggen helaas niets over hoe het bij een ander zal gaan.
Je kunt zelf aangeven hoe hoog je wil dat ze de pomp zetten. Ik vroeg om “alleen de scherpe randjes eraf”. Of naja dat vroeg mijn man, omdat hij wist dat ik dat zo wilde. Ik kon zelf niets meer uitbrengen. Ik had beenweeën en die waren weg door de epiduraal. Mijn gewone buikweeën voelde ik nog wel, maar die kon ik wegpuffen. Werd ingeleid en die weeopwekkers zijn echt klote. Onderweg naar de ruggenprik was ik van de weeopwekkers af en kon ik het wel handelen. Gelukkig had ik die ruggenprik, want toen er geen vooruitgang meer in zat een tijdje later moest ik weer aan de weeopwekkers. Ik ken ook verhalen van mensen die helemaal niets meer voelde van pijn door de ruggenprik.
1e door weeenstorm en geen vooruitgang ruggeprik gekregen. Heerlijk. Bijkomen en beetje energie opdoen voor t laatste stukje. Met 9 cm was de verdoving netjes uitgewerkt dus dan voel je alles weer. Maar dat ging hier gelukkig snel. 2e weer weeenstorm (beide keren ingeleid) wilde weer verdoving maar ging zo snel. Deed verrekte pijn maar was zo vam slag door se snelheid dat ik geen tijd had om na te denken haha
ik heb 1 bevalling met ruggenprik gedaan , ik vond die ruggenprik echt heerlijk , maar was mijn 1ste bevalling en die duurde 48 uur, dus die prik was echt fijn. ik voelde de weeen etc maar niet de pijn.
2de bevalling heb ik gewoon zelf.gedaan zonder pijnbestrijding en dat was een eitje
3de bevalling ook gedaan zonder pijnbestrijding en was een hell qua pijn
4de bevalling wou ik een ruggenprik maar ging te snel dus kreeg ik een prik in mijn been,qua pijn heeft het niks geholpen heb me alleen soms stoned gevoeld waardoor ik stom ging lullen haha
Bij mijn eerste verplicht een epidurale gekregen maar tegen dat ik moest persen was deze uitgewerkt. Alles gewoon gevoeld maar wel “verlamd” nadien. Bij de 2e wou ik absoluut geen epidurale. En ik zou het zo weer zonder doen!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen