Hoe was dat? Is het echt te doen? Ik heb twee keer om een ruggenprik gevraagd bij beide keren omdat ik het dus niet meer trok. Deze keer moet ik weer iets onderschrijven of ik het weer wil of niet? Maar weet het echt niet aan de ene kant wil ik het wel helemaal natuurlijk proberen zodat ik echt kan weten wanneer ik een wee voel(die voelde ik niet met ruggenprik en moest op de ct kijken,of ze zeiden dat ik nu een wee had en moest persen) en daarna had ik ook nog veel bijwerkingen zoals duizeligheid en afwezigheid dat vond ik minder. Het is echt een moeilijke beslissing vooral omdat ik niet weer wat ik ga roepen op het moment van die extreme pijn...
Ik wilde graag pijnbestrijding omdat ik voor de 1e keer ging bevallen en ik vreselijk tegenop de bevalling zag. Ik kwam ‘snachts 4.30h de afdeling op. Het begon heel rustig bij mij en de weeën waren goed op te vangen dus ik zeg laat pijnbestrijding maar doen voor nu. Rond 8.00h wilde ik graag een ruggenprik omdat ik verging van de pijn. Ik kon niet meer.. Toen ze me klaar gemaakt hadden en ik naar de anesthesist kon waren we bijna een uur verder. Ze gingen even kijken hoe de stand van zaken was vanonderen, wat bleek ik was in 1 uur tijd van 4 naar 9 cm ontsluiting gegaan. Dus mocht ik geen ruggenprik meer. De laatste cm. liet even op zich wachten maar na een pijnbestrijding loze bevalling met vacuum was mijn kindje om 10.37h geboren. 😊
Ik vind het echt te doen. Ik heb steeds alleen buikweeen gehad en vanaf breken vliezen een weeënstorm. Maar ik denk wel dat een pijngrens erg persoonlijk is. Laatste drie bevallingen zonder pijnbestrijding gedaan.
Bij de eerste kreeg ik een remifentanil pompje. Zou dat voor je nog te overwegen zijn?
Allebei zonder. De eerste keer tijdens mijn bevalling heeft ze het wel nog een keer gevraagd voor de zekerheid. Tweede keer heb ik er serieus niet eens over nagedacht en heeft de verloskundige ook niks gevraagd. (had natuurlijk al van te voren gezegd dat ik het niet wou tenzij het echt te heftig zou zijn). Prima bevallen zou het echt niet anders willen. Ik heb dan wel 2 hele snelle makkelijke bevallingen gehad dus denk als ik 12 uur moet pijn lijden dat ik er wel anders in zou staan. Kan je niet op het moment zelf beslissen?
2x zonder pijnstillers, 4,5 en 6 uur. Prima te doen, een derde x zou ik weer zonder pijnstillers doen ondanks de weeenstorm (ongeveer net zoveel weeën maar dan in minder uren ;)).
Hier ook zonder iets bevallen, wilde heel graag thuis. Ben begonnen in bad, en het warme water was erg fijn vanwege buik rug en been weeën. Ik.vond het te doen verder, de rust kon ik redelijk bewaren en raakte niet in paniek vanwege de pijn. Ik heb t maar over mij heen laten komen, en het echt ondergaan zeg maar, en dat hielp me er wel doorheen. Protesteren tegen de pijn maakt het denk ik.alleen maar erger. Maar , mijn bevalling was verder vrij vlot (vanaf gebroken vliezen duurde het 6 uur, daarvoor overigens ook geen weeën gehad) en was het qua duur van de pijn te doen vond ik👍
1e bevalling zonder gedaan. Wel mijn weeën in bad opgevangen dat was een soort verlichting misschien kun je dat proberen. Ik hoop dat ik mijn 2e bevalling ook zonder kan doen maar dat weet ik pas in maart😊
Hier 3 bevallingen zonder enige pijnstilling. Eerste was 12 uur 2de 10 uur 3de 1,5 uur Je mag me steeds sturen. Je moet je er mentaal gewoon goed op voorbereiden
Alle keren (3 x een levend kindje, 2 x een levenloos kindje) zonder pijnbestrijding. Het meest pijnlijke vond ik het toen het hoofdje stond, maar dan ben je er ook bijna.
Beide keren geen pijnbestrijding gehad omdat ik al snel op 7 a 8cm zat, uit mijn ervaring doet het op t eind pas het meest zeer maar dan ben je er al bijna dus dan is het even doorzetten. Ik heb 1000x gezegd ik trek het niet meer maar ik moet wel. En dan ben je daarna toch trots op jezelf!
Mijn 1e wilde ik ruggenprik zoveel pijn. Ma geen plek, geen plek, geen plek. Kreeg ik spuitje in me bil. Was half van de wereld hielp wel meer ontspannen.. en dat er plek was voor ruggenprik had ik teveel ontsluiting. Dus kon ik haast al persen. Dit ging volledig op weeën.
2e geen pijnstilling. Was een droom bevalling. Amper weeën. Zo weinig dat ze infuus wilde opvoeren. Maar de ontsluiting ging als een trein. De pers weeën kwamen wel maar niet goed genoeg om op te persen. Moest veel eigen kracht doen.
Bij mijn 2e bevalling heb ik geen pijnbestrijding gehad. Het kon ook niet omdat het super snel ging (van 4cm naar 10 cm in een half uur) Maar heb het ook niet gemist, heb ook geen extreme pijn ervaren. Mocht er ooit een 3e komen, zou ik het zo weer zonder pijnbestrijding doen.
Bij de eerste wel een ruggenprik gehad omdat ik helemaal op was, geen energie meer. Dus kon ik even bijtanken. Geen bijwerkingen gehad. Wel vond ik het in het begin even lastig wanneer ik moest persen toen de ruggenprik eruit ging.
Klinkt stom maar je kan het. Het doet f.... pijn ,maar als je echt denkt dat je niet meer kan ben je er. Ik roep altijd 10 x ok kan het niet meer. Uiteindelijk toch lekker gedaan!! Blij dat ik het volhield. Het komt er toch wel uit! Belangrijkste is proberen te blijven ontspannen en niet toe te geven aan de pijn , dan zet het door!
1e ingeleid en ruggenprik gehad. 2e zonder ook maar iets. En vond het 10 keer beter te handelen. Ook niet aan gedacht om iets te krijgen voor de pijn. Maar moet zeggen, was binnen start tot einde bevalling binnen 1,5 uur klaar. Dus ook maar 3 keer geperst en hij was er... Zou zo weer doen. Maar komt geen derde keer
Ik heb mijn ingeleide bevalling zonder pijnbestrijding gedaan. Had een heftige weeën storm maar ik had mezelf echt beloofd geen pijnbestrijding te nemen. Het is vooral de mindset denk ik, ik wilde het absoluut niet. Ik had overigens wel een bevalling van 6 uurtjes, mocht ik er al heel wat uren in zitten had ik er misschien anders over gedacht. Ik heb op ZS yoga gezeten en heb daar alle weeën leren weg puffen. Het puffen heeft me er echt door heen gesleept, continue op je ademhaling focussen.
Wat je kunt aangeven is dat je het in de eerste instantie niet wilt, maar mocht je het aangeven wel te willen dat ze je het dan wel geven.
De eerste heeft behoorlijk lang geduurd; zo'n 24 uur waarvan 2 uur persen. Was heftig maar op een gegeven moment kon ik ook niet meer nadenken en duwde elke keer door de pijn heen.
De tweede was een snelle thuisbevalling. Was geen houden aan. Had heftige weeen en t ging zo snel dat ze er was voordat ik er erg in had...
Ik ben 3 keer zonder pijnstilling bevallen. Als je jezelf vertelt dat je dit kunt, dan kan je het over het algemeen. Als je in paniek raakt van pijn, wordt het vervelend...
Het is zo verschillend per vrouw en bevalling. Ik vond het de laatste 2 keer heel goed te doen en had niet anders gewild, maar bij mijn 1e moest ik verplicht een ruggenprik ( acuut helpp, sterrenkijker, spoedinleiding)en dat was zonder ook niet goedgekomen.
Leg nog niets vast en probeer het eerst zonder. Het belangrijkste bij bevallen is dat jij je prettig voelt en het op jouw manier doet. Hoe het op dat moment voor jou goed voelt.
Bij de 1e bevalling wilde ik geen pijnbestrijding, maar nadat ik al helemaal uitgeput was, de weeën er mee ophielden en de laatste cm ontsluiting maar niet wilde komen, kreeg ik een morfine pompje tot de persweeen. Uiteindelijk nog bijna 2 uur moeten persen voor ze ingrepen en mij inknipte.
2e bevalling was thuis. De weeën waren prima te doen, ontsluiting ging super snel en voor ik het wist waren de persweeen er al. Ik had helemaal geen tijd om aan de pijn te denken, want met 2 keer persen was ze er al. Pijnbestrijding was dus ook niet nodig geweest. Ik vond het een hele makkelijke bevalling, zonder pijn.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (136) Verversen