Mijn baby 9,5 week en ik merk aan mezelf dat ik erg onrustig ben als het om haar slapen gaat. Ze heeft verschillende ongemakken overdag en over het algemeen slaapt ze de avonden redelijk en nachten. Met uitzonderingen na. En die uitzonderingen laten mij maar niet los.
Op begin na de bevalling is er bij mij gedacht aan postnatale depressie maar sinds haar 6w gaat het goed met me alleen dat slapen blijft een obsessie bij me. Ik kan niet ontspannen als zij op bed ligt omdat ik maaf bezig ben met dat zij wakker word. Hierdoor kan ik dus ook niet op tijd slapen en slaap ik zelf snachts slechter dan me baby.
Ik wilde dit even van me afschrijven en vraag me af of mamas dit herkennen. Ik word gek van de onzekerheid lijkt wel...
Ik herken het wel. Het zijn ook nog hormonen die meespelen denk ik. Je kindje is er pas net en jij bent mega alert, dag en nacht. Wat mij hielp was duidelijk afspreken met mijn partner wie wanneer voor de baby zorgde s nachts. Als ik off duty was, sliep ik met oordoppen en wist ik; mijn partner zorgt voor haar, ik hoef niks te doen.
Ik herken het zelf niet, maar het lijkt me iets om hulp voor te vragen! Nachtrust is erg belangrijk. Ligt ze bij je op de kamer? En verder kan je proberen om wekkers te zetten voor jezelf? Klinkt misschien tegenstrijdig. Maar als je weet dat de wekker gaat, kan je misschien juist rustiger slapen omdat je straks wakker wordt voor een "checkmoment"? Wij hebben tot 6 weken checkwekkers gezet vanwege lage bloedsuiker. Misschien sliep ik daarom wel juist geruster. Even checken, als het nodig is voeden en dan direct weer verder slapen. Niet te vaak en teveel natuurlijk. Maar gewoon rond de tijd dat ze normaal komt voor een voeding. Dus bijvoorbeeld als ze om 22:00 laatste voeding krijgt.. en meestal rond 2:00 en 6:00 drinkt.. dan zet je een wekker rond 2:15 en 6:15. Tuurlijk wordt jij wel wakker als zij wakker wordt, maar als je meer zekerheid nodig hebt, is de wekker gewoon je back-up.
Zo te lezen is het voor velen herkenbaar. Voor mij alles behalve. Al helemaal als je schrijft dat slapen een obsessie is, vind ik niet oké klinken. Enigszins verhoogd alert vind ik gezond, en van elk geluidje wakker worden ook, maar zelf niet kunnen slapen en obsessief met slapen bezig zijn zou ik echt voor aan de bel trekken.
Ik denk dat veel moeders dit hebben. Je bent niet de enige. Ik had het in ieder geval ook. Het beterde vanaf er meer een ritme in kwam en ik het zelf wat kon loslaten.
Deels herkenbaar, en bij mij was het onderdeel van een post partum angststoornis. Het zou kunnen dat je een postnatale depressie hebt gehad die maar kort duurde, maar dan heb je alsnog best een tijd een herstelperiode waarin dit soort obsessief gedrag/gedachten een rol kunnen spelen. Bij twijfel, zoek hulp!
Mede hierdoor heeft mijn man alle nachten van de eerste gedaan in het begin, en hij heeft veel meer dat wakende oog dan ik - is dus meer aangeleerd dan biologisch voor mij. Maar goed, dat is de vraag hier niet.
Echt vreselijk herkenbaar dit!! Onlangs waren de oudste 3 uit logeren en hadden we alleen de jongste 2 thuis (juist de herrieschoppers s nachts) en ik heb geslapen als een malle. Mazzel dat de jongste 2 ook doorsliepen. Ik lag veel minder alert te zijn ofzo. Vind dit ook echt een zeer vervelend ding aan het moederschap, dat altijd wakende oog of zoiets. Dus ik lees even mee want heb ook geen idee hoe je dit kunt veranderen.
Dat zijn best wel normale gevoelens die veel vrouwen hebben bij hun eerste hoor. Herken het ook wel. Hadden een hele slechte slaper in het begin en overdag bleef ook slecht. S nachts sliep ie vanaf 9-10 weken heel goed maar door dat eerdere huilen bleef ik in een soort waakstand. Probeer het niet te negatief te maken voor jezelf. Het is gewoon even zo dat je dit zo voelt. Met een aantal weken/maanden zal je zien dat dat verandert. Kan je er echt niet meer door functioneren of blijft het maar aanhouden zou ik wel om hulp gaan vragen
Van nature slaap je als moeder heel licht. Ik werd ook van ieder piepje wakker. In de kraamperiode sliep ik gerust ook overdag. Bedenk ook dat het volkomen normaal is dat je kindje meerdere malen per nacht wakker wordt. Er komt vanzelf wel een patroon in. Trek bij deskundigen aan de bel als het slapen bij jou een obsessie wordt.
Ik had dit ook met mijn beide kindjes , je slaapt sowieso al niet vast als mama zijnde omdat je direct wilt klaarstaan voor als je kindje wakker word . Ik herken dit wel
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen