Ik heb niks verteld tijdens mijn solicitatiegesprekken (was toen 8 weken zwanger). Toen ik voor het eerst ging werken (11 weken zwanger) heb ik het wel onmiddelijk verteld maar toen was het voor hen al te laat natuurlijk...
Ik heb niks verteld maar was ook pas 6/7weken zwanger. Na een maand had ik eerste functioneringsgesprek en toen verteld. Positief op gereageerd en na een half jaar zelfs hoogzwanger contract verlenging gekregen
Als je 6 maanden zwanger bent gaan ze het wel zien denk ik. Dus het maakt nu niet zo veel meer uit.
Maar afgezien daarvan: aangezien werkgevers een zwangerschap van een sollicitant voor 100% BUITEN de afweging moeten houden, zou ik het ook niet zeggen en mogen ze er ook niet naar vragen. Doen ze dat wel, dan zou ik antwoorden: Ik stel voor dat u mij beoordeelt op mijn kwaliteiten en kwalificaties, dus laten we de rest buiten beschouwing laten. Dus wat is de relevantie van uw vraag voor de baan waarop ik solliciteer?
Het is echt een grote schande dat er nog steeds werkgevers zijn die iemand afwijzen of geen nieuw contract geven, vanwege een zwangerschap.
Ik lees mensen schrijven over vertrouwen en niet verlengen.... Ik ben zo eerlijk geweest om ondanks eerdere miskramen toch mijn werkgever in te lichten over mijn zwangerschap al met 7 weken, waarna ik er plots uit ben geknikkerd met als reden dat ik niet goed functioneer een week na een positieve functioneringsgesprek 😂. Dus laten we wat betreft zwangerschap en werkgever wel/niet/vroeg/laat inlichten niet over vertrouwen hebben.
Daar ben ik het ook absoluut niet mee eens. Als je je werk goed doet, wat bleek uit je positieve functioneringsgesprek, dan is zwangerschap geen reden om je te ontslaan. Maar waar de meeste berichten, inclusief de mijne, over gaan is het feit dat ze al zes maand is. Jij zou nog bijna acht maand kunnen werken normaal (en werkte daar precies al wat langer?), zij maar een dikke twee. Is wel een groot verschil.
Toen ik zwanger was van mn zoontje werd me contract niet verlengd bij me baan toen. Ze zeiden ook gewoon doodleuk dat dit toen was vanwege de zwangerschap. Ik ben toen een andere baan gaan zoeken en heb niet gezegd dat ik zwanger was. Dit was wel toen ik rond de 15/18 weken was. Heb daar tot einde van me zwangerschap gewerkt en ben in me verlof op zoek gegaan naar ander werk. Ik had toen het geld nodig en dacht aan wat het beste was voor mij en mijn baby.
Ik heb het verteld hoor. Kon er zelf niet tegen om het te verbergen en geheim te houden. Ze had er alle begrip voor dat ik het niet had gezegd tijdens het gesprek, ze begreep dat het lastig is om werk te vinden als zwangere en ik ben er welkom na mijn zwangerschap. Maar voor nu is het voor hun een te groot risico en ook dat begrijp ik.
Blij dat ik eerlijk ben geweest en dat er straks werk is voor me.
Je zou er dus een contract tekenen en nu plotseling mag dat niet meer vanwege de risico’s? Ik zou ‘ergens’ een melding doen van zwangerschapsdiscriminatie en het is denk ik zelfs materiaal voor de rechter. Ze heeft letterlijk aangegeven dat dit de reden is. Zelfs het vertrouwen noemt ze niet als reden. Je kunt nog afwachten of je daar nog kunt werken over paar maanden maar ik zou er echt niet te veel op rekenen, tenzij het zwart op wit komt. Wel zou ik om een schriftelijke reactie vragen waarom je daar niet meer terecht kunt. Ik wens ze succes daarmee.
Even serieus, sorrie? Je bent er direct weer uitgeknikkerd met een smoes? En met zon halfzachte belofte dat je het straks weer mag proberen? Ik lees hieronder dat sommige mensen zeggen dat je vertrouwen van de werkgever beschaamd en dat ze je daarom zouden wegsturen: echt wat een stelletje egoïsten ik kan me hier zo boos over maken. Ze doet het hoe dan ook fout dat zie je hier dus, en dat je dan met je beperkte hoofd nergens begrip voor op kunt brengen vind ik echt misselijkmakend.
Was dit serieus wat je wilde, nu geen werk meer maar misschien straks wel?
En die uitzendbureaus zijn volgens mij het ergste, die denken voor jou 10 anderen ik ga mijn goede naam niet verspillen. Zo werkt dat volgens mij gewoon in de praktijk.
Het gaat over het principe dat ze het zou verzwijgen. Nu, ik weet niet voor wat voor soort werk ze gesolliciteerd heeft maar bij mij bijvoorbeeld zit ik met veel projecten, waaronder een paar met gevoelige data en geheimhoudingscontracten, die niet zomaar even over te hevelen zijn naar een ander. Die twee weken voor je in verlof gaat deadline om het je werk te vertellen is gewoonweg niet mogelijk. No way dat ze iemand ingewerkt krijgen in die korte periode. Het is dan ook alleen maar respectvol naar mijn werkgever toe dat ik zo snel mogelijk iets laat weten zodat we voorbereidingen kunnen treffen. Wat als de werkgever haar aanneemt voor een bepaalde klant/project en haar twee maand inwerkt hiervoor. En dan een paar weken later horen, 'ja ik ben er over twee weken vandoor eh voor een lange tijd'? Ja, dat is inderdaad het vertrouwen van je werkgever schaden. Het is niet dat ze nog maar net zwanger is. Ze zit al bijna in haar laatste trimester.
In dat geval kan ze net zo goed gewoon niet solliciteren. We weten niet wat voor werk ze doet maar dat gaven ze niet op als reden om niet met haar door te gaan, het waren de risico’s. En na haar zwangerschap had ze haar kennis gewoon weer in kunnen zetten
Als ik eerlijk mag zijn, als ik je werkgever was zou ik je contract niet verlengen. Ik ga het ook niet rooskleuriger maken dan het is. Maar ik zou het simpelweg niet doen omdat het een vertrouwens kwestie is. Ik vind het gewoon niet netjes.
Ik heb een eigen bedrijf. Ik zou dit absoluut niet verzwijgen. Bij mij zou je na afloop van je tijdelijke contract (want die krijg je in het begin) nooit weer verlenging krijgen en ik zou zeker geen positieve referentie meegeven. Je kan max nog 2 maand werken voor die werkgever, niet heel fijn mbt inwerken. Als je eerlijk bent over je zwangerschap en ik zou je een geschikte kandidaat vinden waren er zeker mogelijkheden geweest! Evt via een uitzendbureau? Zij hebben tijdelijk werk voor je! Wees vooral eerlijk, je gooit anders echt je eigen glazen in!
Waarom? Als iemand eerlijk zou zijn en ze is geschikt zou ik haar zeker aannemen (heb in deze situatie gezeten met een sollicitant) maar als ze het verzwijgt en 3 weken voor het verlof meldt? Dan sorry, nee dan zou ik echt niet blij zijn!
Zoals ik hierboven al zeg vind ik dit een antwoord waar echt 0,00 begrip uit blijkt en als ze het wel eerlijk verteld is er zeker toch nog een andere betere kandidaat of dan zijn er plots beren op de weg. Hier wordt ik echt misselijk van. Ze hoeft helemaal niks te zeggen tot vlak ervoor, dat zijn simpele regels
Jeetje wat reageer jij heftig zeg! Adem in, adem uit! Hoe weet jij nou of er een andere kandidaat beter is plots? Zeg ik dat? Misschien niet iedereen over een kam scheren! Misschien heb ik mensen aangenomen in deze situatie. Eerst vragen, dan oordelen:)
Tja wat heb je harder nodig geld op kort termijn en waarschijnlijk maar voor 1 of 2 maanden of geld later maar langduriger. Ik vind het wel erg uitmaken om wat voor werk gaat het. Is het werk waar je binnen een paar uur al ingewerkt bent of duurt het minstens weken/maanden voordat je echt goed uit de voeten kunt. In het eerste geval zou ik het minder erg vinden om het niet te vertellen. Maar de kans is zeer groot dat je contract niet verlengd gaat worden. Ik heb ook gesolliciteerd zonder te zeggen dat ik zwanger was. Wist ik zelf pas bij het tweede gesprek. Uiteindelijk eind van de proeftijd wel aangegeven, zodat ze toch nog een soort van keus hadden, ook al mag je iemand hierom niet ontslaan. Nou ze waren niet blij, ook mijn naaste collega's niet. Ik ben wel uiteindelijk door mijn contract heen gekomen en heb een vaste aanstelling. Maar al met al duurde het wel twee jaar voordat ik mij er echt thuis voelde en opgenomen in de groep zo te zeggen. Sterkte!
Gewoon doen, zolang je kunt.. Gewoon gaan werken. Je hoeft het niet te zegge. He! En ik weet niet in welke tak je een beetje werk zoekt, anders zou je via een uitzendbureau kunnen proberen, daar kun je vaak per week aan de slag.. aangezien je 6 maanden bent, moet jr kijken hoe lang je dat volhoudt.
Zelfs als je niet zwanger bent is het moeilijk om aan het werk te komen. Werkgevers zijn erg kieskeurig en als je op gesprek mag komen vertel het dan wel. Ze moeten namelijk gelijk al op zoek gaan voor vervanging voor jou.
Ik zou er niet mee kunnen lachen moest ik een werkgever zijn en een potentiële werknemer zoiets zou verzwijgen. Zeker niet als het al 6 maanden is. Als werkgever investeer je in je werknemers doormiddel van tijd en eventuele opleidingen en ga je er vanuit dat toch wel een tijd je team komen versterken. En niet dat ze in ziekteverlof gaan na minder dan drie maand... Je mag dan misschien niet wettelijk verplicht zijn om het te vermelden maar als je ergens gaat werken ga ik er vanuit dat je graag ook gerespecteerd wordt door je werkgever en collega's. Niet vermelden, en al zover staan in je zwangerschap, getuigd in ieder geval al van geen respect naar hen toe. Kunt mij niet zeggen dat er nergens werk te vinden is voor een korte periode? Stages en dergelijke?
Bij de eerdte was ik met 5 maanden zwangerschap bij andere werkgever begonnen. Ik tekende er 3 maanden contract en heb deze netjes uitgewerkt. Bij sollicitatie heb ik ook niks gezegd dat ik zwanger was. Ze kregen na een week te werken een aangetekende brief van mij. Ze waren niet zo blij maar ze zeiden gewoon dat ze hoopten dat ik mijn contract uitwerkte wat ik dus ook gedaan heb en na mijn zwangerschapsverlof ben ik gewoon terug mogen gaan.
Je bent niet verplicht het te vertellen en ik vind niet dat dit je onbetrouwbaar maakt. Weet je op deze manier kun je het nooit goed doen. Ik zou kiezen voor de kans dat je het langst aan de slag gaat. En mochten ze je daarom ontslaan: de arbeidsmarkt is goed nu en zon idiote werkgever die 0,0 inlevingsvermogen heeft is ook vervangbaar. Straks heb je je baby en zul je er niet meer tegenaan lopen. En je krijgt toch Wazo geld van UWV? Of ww dus daar moet je het mee redden toch of niet?
Je kunt toch een middenweg zoeken? Dat je iets wijds aantrekt en als ze er naar vragen dat je het eerlijk zegt en als ze er niet naar vragen en je bent aangenomen, dat je hun dan extra een compliment geeft dat ze zwangeren aannemen. Als ze er dan naar vragen, dan zeg je iets van: oh, maar dat is toch wel te zien geweest, ging er van uit dat mijn buik niet meer te missen was. En dan gewoon je kwaliteiten op de werkvloer laten zien en hopen dat je na je verlof lekker verder kunt op die plek. Ik duim voor je!
Ik snap dat het lastig is als het geld hard nodig is, maar ik denk dat als je het verzwijgt je ook niet lang een baan zult hebben... Ik zou iemand die al zo ver is en het verzwijgt als werkgever behoorlijk onbetrouwbaar vinden. Het is niet dat je net 3 maanden zwanger bent ofzo. Tegen de tijd dat je daadwerkelijk begint, kan je alweer bijna met verlof. Je hebt een grote kans dat als ze je nu wel aannemen, ze je vervolgens na de proeftijd er meteen weer uitgooien. En wat heb je er dan uiteindelijk aan gehad?
Als je het niet verteld lig je er zo uit of ga je het niet leuk krijgen op je werk. Eerlijkheid duurt het langst. Je werkgever zou je niet meer vertrouwen en ergens logisch ook
Toch niet want de werkgever dient wel gewoon op de hoogte te zijn van de regels op de arbeidsmarkt. Een zwangere is niet verplicht de zwangerschap te melden, ook niet bij 27 weken.
Nogal een groot verschil tussen wettelijk correct en moreel correct. Bij mij zou je niet meer moeten terugkeren moest ik erachter komen dat het niet verteld is geweest en je binnen drie maand al de hort op bent.
Eens Céline , ik geef mijn mening. Ik zou eerlijk zijn aangezien ze al gauw opzoek moeten naar iemand anders ivm verlof. Dus in principe logisch dat niet iedereen staat te springen je aan te nemen. Hoe hard het ook klinkt.
Zal best maar als werkgever weet je ook wat er in de wet staat hieromtrent en als jij als werkgever je zo zou gedragen, kan de (dan ex)-werkgeefster waarschijnlijk succesvol een klacht indienen.
Ik ben geen werkgever en er zijn genoeg manieren om een contract te beëindigen dan op basis van zwangerschap. Ik zou ook absoluut geen goede referenties meegeven. Moest ze van het begin aan eerlijk zijn geweest, er dringend iemand nodig zijn en er duidelijke afspraken gemaakt worden, dan zou het anders zijn voor mij. Als ze dan haar werk goed deed tijdens de periode dat ze werkte, dan zou ze zeker terug mogen komen. Ik blijf erbij dat als je ergens werkt, er wederzijds respect en vertrouwen moet zijn, anders werkt het niet.
Ik ben ook werk zoekende op dit moment. Ik zeg wel altijd dat ik zwanger ben. Helaas ook nog niks gevonden. Ik vind het we belangrijk want als je het niet zegt dat hebben ze misschien geen vertrouwen meer in je en word je bij je contract verlenging ontslagen.
Je bent verplicht je zwangerschap aan je werkgever te vertellen drie weken voordat je met verlof gaat. Als je dus vier weken voor de uitgerekende datum stopt met werken, zal je met week 33 uiterlijk je werkgever moeten inlichten. Voel je dus niet verplicht eerder je zwangerschap te melden. Waarschijnlijk zullen je collega's en direct leidinggevende het wel aan je zien toch? Je zal wellicht een proeftijd hebben. Ze mogen je tijdens de proeftijd ontslaan zonder opgaaf van reden. Het risico van ontslag is er sowieso, maar dat geldt ook voor niet-zwangeren.
Zoals al eerder gezegd is ben je idd niet verplicht het tijdens solliciteren te melden. Ik ben zelf idd ook vanneerlijkheid duurt het langst en er hoeft maar 1 werkgever te zijn die dat ook kan waarderen. Is gewoon een hele lastige situatie.. kans zit er natuurlijk in voor se werkgever dat je in de ziektewet raakt.. majah goed dan is het uwv vangnet van kracht en dus kost het het bedrijf helemaal niks.
Moeilijke situatie zeker als je het financieel echt nodig hebt.
Ik ben zelf van eerlijkheid duurt het langst.... Maar ik ken je financiële situatie en de noodzaak van werk niet natuurlijk. Je bent wettelijk pas verplicht je werkgever 3 weken voor ingang van je verlof op de hoogte te brengen. Vraag me alleen af of ze tijdens het gesprek je buik niet hebben/zullen zien.
Bij mijn eerste was ik er eerlijk over. Tien keer afgewezen maar de 11e vond het geen probleem. Het ging toen nog om een stage. Bij de tweede werd er gevraagd of ik een kinderwens had. Dit was zo en dat was niet erg. Totdat ze twee weken voor mijn verlof zei dat ze mij niet mocht ontslaan maar mijn uren wel ging minderen. Dus lastig. Is het al te zien?
Officieel mag er natuurlijk niets gebeuren maar in de proeftijd mogen ze nog zonder opgave van redenen van je af. Moet je even googlen wanneer je een werkgever uiterlijk moet informeren dat je zwanger bent, dat is een paar weken voor je met zwangerschapsverlof gaat
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (47) Verversen