Zonder hard aangepakt te willen worden.. Nadat ik drie prachtige jongens heb zitten wij te denken aan een vierde kindje. Ons hart is er groot genoeg voor. Nu merk ik, dat ik het misschien toch leuk zou vinden om een meisje te krijgen.. ik merk ook dat ik mij er soort schuldig om voel, van ‘hoe kan je dat nou voelen?’ Dat mag en kan niet! Maar ik merk dat ik mezelf steeds betrap op ook te denken, roze kleding zou ook hier in huis passen. Het gaat natuurlijk niet alleen om geslacht maar een band die je met je zoons hebt (ook later) is anders dan met een dochter (vaak). Zoons zijn zorgzaam naar moeders dus ik voel mij ook dankbaar dat ik die ervaring in elk geval ga krijgen (dat hoop ik dan 🤪 er zou zich toch wel iemand om mij bekommeren 🤣).
Ik zal in elk geval weer een ivf poging moeten ondergaan en heb zeer slechte eicellen en manlief verslechterd zaadkwaliteit. Dus dat we bij nummer 2 en 3 na een ivf poging direct daar zwanger van zijn geraakt is al een wonder. Had verwacht weer aantal ivf pogingen te moeten ondergaan. Dus mocht het lukken ben ik dankbaar dat het mij gegeven is en dan maakt het geslacht mij ook niet uit als het weer gelukt is.
Ik zou misschien beiden geslachten wel willen ervaren??
Het neemt niet weg dat ik niet blij en gelukkig zou zijn als de vierde (mocht het lukken) weer een jongen is!
JA! Ik had het na 2 jongens ik wilde zo graag een meisje! Niet dat een jongen niet meer welkom was geweest maar ik wilde zo graag weten hoe het is om zonen en dochters te mogen opvoeden. Volgende week wordt mijn dochtertje geboren. Ze is de kers op de taart en ons gezinnetje is hierna ook compleet. Ik vind het zo naar dat je maar tevreden zou moeten zijn. Je gevoelens mogen er zijn en schaam je niet om ze te uiten.
Heel erg menselijk denk ik! Hier na 3 jongens een meisje en ook ik voelde me bijna schuldig om de "voorkeur" voor het geslacht. Helemaal ook omdat 1 van o ze jongens medisch flink belast was en ik dus niet alleen de gedachte "als het maar gezond is" had. Dus heel herkenbaar, jouw geworstel of je voorkeur er mag zijn. Mijn mening: zolang een 4e zoontje ook welkom zou zijn mag je best verlangen naar de dochter die je nog niet hebt! Ik duim voor je mee, want ondanks dat ik van al m'n kinderen evenveel houd, voelt een meisje na 3 zoontjes idd echt als de kers op de taart..
Nou, heel begrijpelijk hoor. Ik heb 4 meiden. En bij de 3e en 4e dachten we beide dat een jongetje ons ook bijzonder zou lijken. Het werden toch meiden; nou helemaal fantastisch! Wat zijn we blij met hun allevier!
Het is niet dat je niet nog een jongetje wilt, een meisje lijkt je ook bijzonder.
Natuurlijk mag je dromen van een meisje! Wie weet is het deze keer een meisje. Als je alleen een meisje wilt en geen jongen zou ik er niet voor gaan, maar als je een jongetje ook heel leuk vindt, zie ik geen enkel probleem.
Tuurlijk mag dat! Ik vind het altijd zo heftig als mensen reageren met: “Je moet blij wezen dat je überhaupt een kindje kan krijgen”. Wie zegt dat je daar niet blij mee bent? Hier nu zwanger van de derde na 2 jongens, en ik zou ook liever een meisje willen. Mocht het een zoontje zijn vind ik dat net zo geweldig natuurlijk! Maar zou het leuk vinden om te ervaren hoe het is om een meisje te krijgen.
Dat mag zeker! Onze eerste was een meisje en nu is de tweede een jongen ben erg blij met van elk 1. Waren het 2 meiden geworden was het ook prima, maar ik weet dat mijn band heel anders is, ook hoe je een zwangerschap kan mee beleven mijn dochter zal (als ze wil en het haar gegeven is) zelf het kindje in zich dragen een jongen heeft dat niet. Een jonge heeft weer hele andere dingen en het lijkt mij heel leuk om dat van beiden te gaan ontdekken. Onze zoon is nu een half jaar maar we zien echt al verschillen dus dat is grappig. Dus nee schaam je niet, de wens mag er zijn en is zeker niet slecht, en het kindje zal welkom zijn bij jullie wat het geslacht ook zal zijn.
Zolang je er geen platte plasser aan praat is er niet aan de hand (dat obsessie wordt het geslacht). Voorkeur mag altijd! Had ik ook. Ondanks dat ik m/j heb wens bij 3e ook een m. werd het ook. Maar een knul had ik ook enorm blij geweest hoor. Zei mijn man ook. Ik deed iets uit blijdschap bij de boodschap dat meisje is. Na de echo zegt hij je had die zelfde reactie alleen dan andere tekst bij knul. Ik zei zie je meisje, ik zei het. En anders was het ja je zei het jongen!🤣 Uiteindelijk is het altijd goed. Komt zoals het komt !
Een verlangen naar een bepaald geslacht mag altijd. Ik had ook gehoopt dat mijn 3e een meisje zou zijn. Mocht er ooit nog weer een baby komen (ik denk niet dat dat gaat gebeuren) dan hoop ik ook op een meisje. Er bestaat nog altijd een verschil tussen graag een meisje willen of afkeer hebben van een jongen. Zolang de baby als die er is er niets van merkt is alles goed toch
Ik wilde ooh zo graag een meisje.. toen we te horen kregen dat het een jongetje werd was ik zo trots dat ik het" meisje willen" vergat. Nu weer zwanger. Ik wil graag een meisje maar heb nu zo'n leuke jongensnaam dus we zullen wel zien. En als het een jongetje is, is het meer dan welkom. een meisje? (die zou ik wel graag willen! ) denk dat veel moeders dromen van een dochter. Dus voel je niet schuldig.
Begrijp je verhaal volledig, zelf ook 3 meiden en 1 miskraam wat ook een meisje was, dus eigenlijk heb ik 4 meiden. Hoopte altijd een meisje te mogen krijgen en heb er 3 en 1 als engeltje. Mochten wij zwanger worden dan ben ik enorm blij met zowel als een jongen als een meisje! Merk wel dat mijn gedachten ook vaak zeggen; stel het is een jongetje, wat zou dat leuk zijn na 3 meiden! Maar die gedachte verdwijnt ook weer dus het is heel normaal en verlangen en nadenken mag altijd. Uiteindelijk houd je er onvoorwaardelijk van, of het nou een jongen of meisje is :)
Ik snap het wel hoor! Ik ben pas net 5 maanden moeder van een prachtige zoon, maar denk er nu al af en toe over na of we een tweede zouden willen als het ons gegeven is. Ik ben namelijk al 38 en ook al was ik heel makkelijk zwanger, ik kan natuurlijk geen jaren meer wachten. Het idee dat we niet meer voor een tweede kindje zouden gaan, riep bij mij ook meteen tranen op omdat ik dat zeker weten niet ook nog een dochter zou krijgen 😅 terwijl mijn wens voor de eerste echt met een zoon was dan een dochter ... Dus dat overviel me wel een beetje, maar ik probeer idd maar niet te hard te oordelen. Ik zou overigens zeker niet voor een tweede gaan omdat het dan een meisje zou kunnen worden, maar alleen als we echt nog graag een tweede kindje willen, maar klinkt alsof dat bij jou ook zo is (vierde dan 😁)
Ik dacht echt dat ik met de grond gelijk gemaakt zou worden.
Uiteraard ben ik net zo gelukkig om een kleine jongen in mijn handen te hebben als het zo ver ooit mag komen, that’s the question.. Als ik de natuur een klein handje had kunnen helpen door bijv ruim voor eisprong gemeenschap te hebben dan had ik dat wel gedaan, maar alles ligt in de hand van een laborant (kan nog rijmen ook :-P) De kans bij icsi is een jongen ook groter en als je al meerdere jongens hebt maakt het de kans nog groter dus denk 85% kans op een jongen is best reeel
We zijn ook vooral aan het denken hoe we het eventueel moeten gaan doen. Ik werk er ook nog gewoon bij.
Wensen, dromen, verlangen mag altijd! Als je uiteindelijk reëel kunt kijken naar de situatie en je wel door hebt dat het opnieuw een jongen kan zijn ;-) maar zo te lezen begrijp je dat echt wel!
Ik lees dat je het goed kan relativeren, dat de wens naar een 4e kindje sterker is dan naar een meisje, en dat je ook een kind de ruimte wilt geven om vooral zichzelf te zijn en dat je weet dat het ene meisje het andere niet is, net zoals je zoons van elkaar zullen verschillen. Volgens mij zijn dat de belangrijkste zaken, zolang je die maar voor ogen hebt, kan dat prima bestaan naast dat andere droombeeld van een dochter.
En wat betreft je schuldgevoel - jij hebt zo'n droombeeld van specifiek een dochter, maar ik denk dat elke aanstaande ouder of mens met een kinderwens zich bepaalde illusies maakt over hoe een kind is. Bijv. dat een kind op jou of je partner lijkt, dat het bepaalde eigenschappen van jou heeft, of dat je band er op een bepaalde manier uit ziet. Ook dat zijn allemaal aannames/invullingen, die helemaal niets zeggen over hoe een kind uiteindelijk is of wordt. Ik wist niet of mijn kind een jongen of meisje zou worden, en had geen voorkeur, maar fantaseerde alsnog over hoe het zou zijn als hij/zij er was en hoe hij/zij later zou zijn! Volgens mij is dat ook allemaal niet erg, zolang je die maar niet echt gaat lopen pushen zodra je kind er echt is. En je weet dat elk kind een cadeautje is, dat lekker z'n eigen gang moet gaan. Dus volgens mij niet iets waar je je echt schuldig over hoeft te voelen!
Hahaha ik heb ook geen tips voor mezelf, anders had ik wellicht geprobeerd een handje te helpen.. want met ivf en dan ruim voor eisprong gemeenschap te hebben dat zit er bij mij niet in (of niet om zwanger te worden iig )
Ik weet niet of het goed of fout is om die verlangens te hebben. Wat ik wel weet is dat het geweldig is om na 3 jongens een meisje te krijgen. Ik ben intens gelukkig met ons meisje. Ik heb 3 jongens, stuk voor stuk geweldig maar een meisje is een andere vibe, ik weet niet hoe ik da moet omschrijven. Ik verwachtte trouwens een vierde jongen hoor, dus na de geslachtsecho was het even schakelen maar wauw wat een geweldige toevoeging is zij
Het verlangen naar mag toch zeker, bij mijn vorige zwangerschap wilden wij heel graag een meisje (door het verlies van ons dochtertje), we hadden al 2 zoontjes. Het is uiteindelijk een meisje geworden maar als het een jongen was zou ik hem absoluut niet minder graag zien! Nu zwanger van ons 5de en ik hoop ook weer op een meisje, maar alles is gewoon welkom. En zo voel jij het waarschijnlijk ook!
Jaa zeker weten! Ieder kind heeft zo zijn karakter wat hem of haar uniek maakt.. Ik kan mij niet voorstellen dat je een kind krijgt en er niet van zou houden omdat het niet het gewenste geslacht heeft. Voor mij gaat het ook meer om de dynamiek in het gezin maar ook de ervaring hoe het is om een meid erbij te hebben..
Verlangen mag tuurlijk, het is menselijk. Ik had altijd al een meisje gewild, nu zwanger van een vierde zoon 😅 het is ingewikkeld om het te omschrijven, mensen denken gelijk dat je dan ondankbaar bent voor wat je krijgt, maar het is iets heel anders. Nog steeds zijn er momenten dat ik verlang naar een meisje die ik waarschijnlijk nooit zal krijgen 😅 voor het jongetje in mijn buik is het een totaal ander gevoel, hij is van mij, een onderdeel van mij waar ik net zo veel ga houden als mijn andere drie jongens. Toen ik hoorde dat het een jongen zou worden, was ik dankbaar dat het tot nu toe gezond en prima uitzag. Tuurlijk denk je even he jammer weer geen meisje, maar het is al een wonder dat ik een klein lief wezentje op de wereld mag brengen. Die twee dingen staan echt los van elkaar. Ik probeer te genieten wat op mij afkomt, het kiezen van de naam en de babyspulletjes. Het gemak van het hergebruiken van allerlei spullen hahah. Tjah het heeft ook zijn voordelen. En wie weet komt er een vijfde 🤣 ik zeg nooit nooit 😜
Nee ik snap je helemaal.. je zal nooit dingen ervaren met een meid. Het is toch even met wat anders in je gezin of een testosteron bom of een gillende keuken meid..
Zolang je ook nog steeds gelukkig bent met een jongen, is het toch prima?! Het zou een probleem worden als je uiteindelijk zwanger raakt en zwaar depressief wordt als het een jongen zou zijn. Voor jou rot, en voor het kindje heel verdrietig. Maar het lijkt me volkomen normaal dat je na meerdere jongens ergens wel een wens kunt hebben voor een meisje. Dat had mijn man ook. Het bleek ook echt een meisje, maar hij was echt niet minder gelukkig geweest met een jongen. Nu het bijna zover is, vind ik het zelf ergens ook wel erg leuk dat ik nu meisjesspullen mag shoppen. Ik hoop dat het jullie gegund is om nog een keer zwanger te raken!
Je weet het nooit hahaha laat je verassen! En 4 jongens dat is toch ook gaaf! Ik heb nu na een meid een jongen, ik vind het maar wennen. Mijn omgeving lijkt het leuker te vinden dan ik 🙈 koningskoppel enz... Een meid had ik ook echt leuk gevonden 2 zusjes. Maar ben nu ook blij met mijn knul hoor!!
Verlangen mag altijd. Het had mij ook leuk geleken om na een zoon een dochter te krijgen. Dat is niet gebeurd, ik heb twee jongens en wat ben ik daar toch blij mee. Het verlangen is in mijn optiek toch iets anders dan extreem teleurgesteld zijn mocht de baby toch van het andere geslacht zijn dan gehoopt. Dat kan ik weer niet begrijpen. Count your blessings is mijn motto.
Precies en daarbij op een of andere manier hoop ik dan ook dat het na nummer 3 de vierde ook gezond is, want ook dat is geen gegeven.. Gezondheid, hoe cliché ook, staat voorop!
Natuurlijk mag dat! Had ik ook met onze 2de, ik hoopte een meisje, maar krijg nog een jongen, het is even wennen, maar moeder van 2 jongens is toch ook geweldig. Al zal ik me wel afvragen hoe t is om een meisje te krijgen.
Je mag toch een wens of een verlangen hebben.Ik heb ook 3 jongens en had graag een meisje gewild omdat iedereen om mij heen meisjes heeft en dat ik zie dat meisjes wel belangrijk zijn in een vrouw haar leven.Wilt niet zeggen dat ik nu minder van mijn jongens hou. Wij gaan nu er niet voor omdat wij vinden dat je voor een kind moet gaan als je 100% weet dat het jou niet uitmaakt wat het wordt.
Joh, al was het je eerste, niet te moeilijk over doen hoor. Een wens voor een meisje staat echt los van de liefde voor je jongens of straks eventueel de vierde jongen. Je gevoel is wat het is, en als je er straks een jongen bij krijgt moet je dat gevoel misschien even verwerken. Niks mis mee. Ik heb drie kinderen en had drie keer een voorkeur. Twee keer uitgekomen, een keer niet. Ik hou er geen grammetje minder van mijn kinderen om hoor.
Natúúrlijk mag dat!! Het is toch heel logisch en normaal dat je dat wil ervaren? De jongens ken je, en nu wil je graag weten hoe een meisje van jullie eruit ziet en hoe zij zal zijn. Neemt niet weg, dat je ook gelukkig zal zijn met een 4e jongen. En dat moet je even op een rijtje zien te krijgen, voordat je aan de 4e begint. Wil je nog een jongen erbij? Zo ja, ga ervoor en hoop op een meisje. Zo nee, geen 4e kind voor jullie. Ik wilde bij de eerste dolgraag een jongen en kreeg die ook. Bij de tweede neigde ik toch meer naar een meisje, maar kreeg ik ook weer een jongen. En natuurlijk hartstikke gelukkig met die 2! Mocht er een derde komen, dan hoop ik nu stiekem toch weer op een meisje. Maar ook een jongen is nog welkom.
Denk dat dat normaal is. Iedereen heeft (stiekem) wel een lichte voorkeur. zolang je ook blij bent met een jongen, is er niks mis mee om een voorkeur te hebben.
Ik zou het dan weer niet zo snel uitspreken naar mijn omgeving. Dan zou in mijn hoofd zitten dat mensen denken 'ach jongetje, je moeder wou dat je een meisje was'. Misschien zelfs jaren later nog, terwijl jij er dan al lang en breed niet meer over nadenkt zeg maar 🙈
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (55) Verversen