Hoi hoi, ik vroeg me af hoe dit bij jullie is? Hoe vaak zien jullie je (schoon) familie voor een kop koffie? En dan bedoel ik ook vooral (schoon) zussen en broers/zwagers. Gebeurt dit standaard zo vaak, of vaak spontaan?
Wij lopen er dus erg tegenaan dat wij hier behoefte aan hebben, dit gezellig vinden, maar het vooral ook onze kinderen gunnen om tijd te hebben met hun neefjes en nichtjes... Echter is de rest van de familie nogal op zichzelf. In de familie app komt nooit een reactie op iets, er is nu weer gedoe rondom de invulling en data van de feestdagen. Er wordt een voorstel gedaan en daar komt dan weken weer geen reactie op.. Feestdagen en verjaardagen moeten dan krampachtig gevierd worden, dat zijn de enige momenten dat we elkaar zien. Maar tussendoor... Nooit spontaan koffie, weinig tot geen betrokkenheid, geen reacties in de app. Ik vind het jammer en soms ook frusterend. Daarnaast vraag ik me af of de anderen er dus echt niet op zitten te wachten of dat ze er bijv niet aan denken, te druk zijn waardoor het er dan niet van komt. Echter hebben wij het nu al een aantal keer geïnitieerd om koffie te drinken en kunnen anderen niet, of zeggen op het laatst af. Schoonouders nodigen ook nooit spontaan iedereen uit, ze gaan alleen langs ieder gezin apart.. Onder het mom van dat is rustiger en dan kunnen we beter met elkaar praten. Echter betekent dit dus dat we schoonouders dan wel af en toe zien maar de rest dus niet.
Wat zouden jullie doen? Zouden jullie dit uitspreken en vragen hoe een ander erin staat en of ze er überhaupt wel op zitten te wachten? Of het er maar gewoon bij laten en accepteren dat we elkaar alleen met verjaardagen en feestdagen zien? Ongemakkelijk is soms wel dat we dan amper weten waar we het over moeten hebben omdat we geen idee hebben wat er in ieders leven speelt..
Met het hele gezin niet vaak, wij zijn de enigen met kinderen aan de kant van mijn man. Dus spreken af met de feestdagen en verjaardagen. Soms wel een BBQ en een keer weggegaan met z'n allen naar een vakantiepark.. Iedereen woont ook ver weg, dus prima zo.
Mijn familie zie ik eigenlijk alleen bij m'n ouders thuis. Alleen met verjaardagen bij henzelf thuis. Ook prima. Neefjes en nichtjes hebben een goede band.
Ik vind mijn leven zonder al die afspraken al druk genoeg, we werken beiden, huis/tuin/vrienden/sporten... Waar haal je dan de tijd vandaan?
Ik zie alle schoonfamilie wekelijks. Iedereen woont in het dorp of het dorp ernaast. Ik fiets regelmatig met de kids langs. Zijn ze thuis, vraag ik of het uitkomt. Soms is het maar 20 minuten, 1 kop koffie, en fietsen we weer door. Of we gaan naar het bos en fietsen langs met de vraag of ze meegaan. Ik app bijna nooit voor een afspraak. Soms zijn ze 3x achter elkaar niet thuis. Dan app ik wel, omdat de kinderen graag hun neefjes en nichtjes zien.
Als je mijn schoonfamilie kent ben je snel uitgekeken met de koffie. Mijn moeder zie ik wekelijks, mijn opa om de week. Maar die beste man heeft ook gewoon zijn eigen leven. Mijn familie heb ik goed contact mee, dat is weleens anders geweest. Ik zie ze graag. Maar niet te vaak, want dan krijgen we ruzie, jaloezie onderling etc. Dus veel met verjaardagen enzo.
Mijn familie woont niet om de hoek. Zien elkaar denk ik gemiddeld 1x per maand (afhankelijk v verjaardagen etc zit er korter of langer tijd tussen). Op de familie-app af en toe contact en ik spreek mijn ouders zo eens 1x per 2 weken aan de telefoon. Mijn broer woont niet in NL, dus zie ik wat minder.
Mijn schoonfamilie woont grotendeels in het dorp. Mijn schoonvader eet hier wekelijks en we komen daar ook af en toe aanwaaien en we zien elkaar zondags meestal in de kerk (zwager en schoonzusje ook). Zit hier niet veel vastigheid in, maar zo is mijn schoonfamilie ook niet.
Schoonfamilie woont in curaçao dus dat is een beetje moeilijk "op de koffie gaan"🤣🤣🤣 spreek m'n schoonmoeder wel paar keer per week via WhatsApp. Mijn eigen ouders zie ik minimaal 2x per week doordat ik daar ook het huishouden doe. En m'n broer woont met z'n gezin in Maastricht en wij in tilburg. Die zien we elke 6-8 weken zoiets. Ik zou het in jouw situatie gewoon laten rusten. Kennelijk is er vanuit de andere kant geen behoefte aan, hoe jammer je dat ook vind
Wij zien beide kanten regelmatig. Ik denk per uit eigen gezin en ook vd schoonfamilie 1 keer per 4-6 weken. Dat is vaak al door het bijwonen van verjaardagen. We bellen ook veel en soms eens tussendoor even langs. Spontaan niet, wel even een appje vooraf. Daar houden we zelf ook van. Omdat niks op loopafstand of fietsafstand is
Misschien houden ze meer van actievere dingen? Wat vinden zij leuk? Wat hier goed werkt is samen naar kinderboerderij of zwembad bijvoorbeeld. Dan heb je een mooie afwisseling van even praten met een kopje koffie of ijsje en lekker spelen met de kinderen. Daardoor bouw ik ook een leuke band op met nichtjes en neefjes. En superleuk voor eigen dochter natuurlijk, lekker samen spelen
Wij komen nooit op afspraak bij schoobvader. We waaien meestal spontaan aan. Is hij thuis leuk, zo niet jammer. Met mijn ene schoonzus loopt dit ook spontaan. De andere wonen wat verder, dan maken we afspraak. Maar daarin zit dit verschil. De ene broer en zus zien we alleen bij Verjaardagen en hebben wij zelf geen behoefte aan vaker. De andere zijn prima mensen, maar is lastig ovm sporten in vrije tijd. In mijn familie loopt alles spontaan
Ik ben zo iemand die dus totaal geen behoefte heeft aan zoveel contact. Mijn ouders zien we standaard 1x per twee weken. Ze passen dan op en aan het eind van de dag blijven ze gezellig bij ons eten. Zij wonen in de buurt, dus we komen elkaar wel regelmatig tegen op straat, maar lopen niet de deur bij elkaar plat.
Schoonfamilie woont op 'n half uurtje rijden. We zien elkaar uiteraard op feestdagen en verjaardagen, daarnaast in periodes vaker en periodes minder. Zeker niet wekelijks. Zij wonen onderling wel dicht bij elkaar en zien elkaar veel. Mijn man heeft daar geen behoefte aan. Het is overigens nooit ongemakkelijk, ook niet als er langere tijd tussen heeft gezeten.
We doen wel graag gezellige dingen samen hoor, zoals gezamenlijk naar de dierentuin in de zomervakantie en via 'n groepsapp worden nieuwtjes met elkaar gedeeld of leuke foto's van de kinderen.
Ik heb meer contact met mijn schoonfamilie dan met mijn eigen familie. Mijn schoonfamilie woont op loopafstand en we zijn gewend bij elkaar aan te waaien. Daar wordt nooit iemand uitgenodigd, we zien elkaar gewoon vanzelf al veel. Ik ga gerust zonder mijn man even bij mijn schoonouders langs en mijn schoonzus is een van mijn beste vriendinnen. Mijn eigen familie is meer verspreid over het land en onze levensfasen zijn wat anders, waardoor we elkaar minder vaak zien. We zien elkaar vooral met verjaardagen, feestdagen en jaarlijks familieweekend. Mijn ouders zie ik wel vaker. Maar we zijn wel betrokken bij elkaar, we bellen en appen regelmatig dus zijn op de hoogte. 1 broer doet wat minder mee dan de rest.
Bij ons is aan beide kanten het huis van de opa's en oma's niet een verzamelplek voor de familie. Sowieso vind ik met z'n allen afspreken een flinke onderneming en dan wordt het zo'n 'ding'. Ik heb liever kleine ontmoetingen en wat meer spontaan.
Als je meer contact wil dan probeer je dat te regelen. Niet met iedereen tegelijk, maar gewoon eens bij die zus, dan bij die broer, etc. Betrokkenheid is meer dan alleen met z'n allen samenkomen. Je kunt ze bellen, appen, aandacht geven, een kaartje sturen, op socials reageren, even langsgaan als je in de buurt bent, etc. Deel zelf ook dingen. En probeer niet jouw idee van gezelligheid de ander op te leggen, probeer eens een andere vorm van contact. Ben je zelf bijvoorbeeld van plannen, doe het eens spontaan. Ben je erg van de gezamenlijkheid, houd het eens klein. Met op de koffie gaan, maak je mijn man ook niet blij, meegaan met een boswandeling wel. Etc. Misscchien is het de manier waarop waardoor het niet van de grond komt. En komt het contact niet, dan loslaten. Jammer, maar niet iedereen staat hier hetzelfde in.
Ik zou het lekker laten. Helaas pindakaas voor jullie. Maar geloof dat het duidelijk genoeg is dat ze er geen zin in / behoefte aan hebben. Je hebt een paar keer iets geïnitieerd zonder succes. Duidelijk: geen vervolg aan geven.
Ik heb dit met mijn eigen familie. Echt saai. Bij m'n schoonouders loop ik de deur plat, die wonen een paar huizen verderop. Maar met zwagers en schoonzussen heb ik ook een stuk minder. Ze hebben sowieso nog geen kinderen, dus dat scheelt misschien. 1 komt nog regelmatig langs als "suikeroom", speciaal voor de kids zegmaar. Maar ik denk vaak: dan niet, als mensen er niet op zitten te wachten.
Wij en mijn schoonfamilie wonen allemaal in dezelfde stad, binnen een straal van 10 km. Maar mijn schoonzus en zwager zien wij nooit. De een is echt een einzelgänger, en de ander is gewoon lui en verwacht dat iedereen wel naar haar komt, (dus niet). Mijn Schoonvader is de enige die we wel eens zien en bij wie wel met enige regelmaat langs gaan.
Mijn eigen familie, mijn ouders, wonen in het noorden en wonen zo'n 200 km bij ons vandaan, die zie ik vaak 1 keer in de twee manden. Die blijven dan ook meteen een paar dagen, maar daar is de band zoveel beter mee. Een paar keer per jaar gaan wij ook naar mijn ouders en dan zien we mijn broer ook meteen weer. één keer per jaar een familie weekend.. Dus hier is het echt omgekeerd, de mensen die het verste weg wonen zien we het meest, en de mensen die bijna bij ons om de hoek wonen zien we amper. Ik vind het prima. Gelukkig hebben we wel vrienden die we geregeld zien
Ik begrijp je wel, maar als het er niet in zit, dan zit het er niet in. En zou ik gewoon gaan netwerken met vrienden. Misschien gewoon eens vragen als je er eens toevallig bent, waarom men zo weinig reageert en dat je het vooral heel jammer vind. En als je daar geen goed antwoord op krijgt gewoon er bij laten, dan hebben ze er geen behoefte aan en durven ze dat kennelijk ook niet gewoon te zeggen.
Band met schoonfamilie is prima, maar we lopen de deur niet plat. Nu mijn schoonvader is overleden, spreken we mijn schoonmoeder wel veel vaker. Dat mag, ze kan thuis haar ei niet meer kwijt dus belt ze haar kinderen. Met verjaardagen en feestdagen zien we elkaar wel. Hetzelfde voor mijn familie. Ik zie hen weinig want ze wonen allemaal op minimaal anderhalf uur rijden van mij. Wel is er regelmatig contact via Whatsapp e.d.. Ik vind het prima in balans zo. Met mijn eigen gezin en werk heb ik ook al druk genoeg. Kennelijk liggen bij jou de verwachtingen anders dan bij de schoonfamilie. Je kan het gerust uitspreken met je schoonfamilie. Geen hints maar duidelijk aangeven wat jullie wensen zijn en aanhoren wat hun wensen zijn. Als je schoonouders iedereen tegelijkertijd over de vloer te druk vinden, dan zal je toch een aanpassing moeten doen. Als jij je schoonzus/zwager etc .vaker wilt zien, nodig hen dan actief uit. Misschien groeit er dan nog wat maar misschien ook niet.
Contact met mijn familie is goed, ze wonen ook allemaal in de buurt dus dat helpt. Mijn ouders zie ik meerdere keren per week, een zus zeker wekelijks, andere broer/zus wat minder regelmatig maar voor mijn gevoel wel vaak. Ik moet wel zeggen dat met ieders werk, kinderen, volle leven, en gewoon ons karakter, echt spontaan-spontaan afspreken niet vaak gebeurt. Af en toe wordt iets aan de deur afgegeven of op korte termijn (lees: dag of ochtend van tevoren) afgesproken. Maar niemand staat bij elkaar voor de deur in de verwachting dat er dan spontaan veel tijd is.
Mijn schoonfamilie is los zand, ouders uit elkaar, broers/zussen verspreid over de benelux. Met één broer hebben we goed contact, met de rest niet.
Ik snap dat het heel jammer voor je is, maar volgens mij heeft dit uitspreken geen zin. Ze laten al weten wat ze willen door jouw uitnodigingen af te slaan en zelf geen initiatief te nemen. Volgens mij ga je hen alleen dwingen expliciet te zeggen dat ze simpelweg geen behoefte hebben aan meer of andersoortig contact, en dat doet de verhoudingen denk ik niet per se goed. Ik zou zeggen, houd het contact gewoon aan en richt je verder op een soort netwerk/vrienden-met-kinderen creëeren voor het contact waar je behoefte aan hebt.
Ik zie mijn schoonouders bijna meer dan mijn eigen ouders. Deze week zit mijn vriend in het buitenland en belt mijn schoonmoeder of ik 2 dagen gezellig kom eten. Mijn vader heeft bijvoorbeeld vanavond een etentje met zijn werk dus komt mij moeder gezellig bij mij eten.
Mijn broer en schoonzus wonen wat verder weg dus die zien we niet vaak maar we bellen wel met elkaar eens in de 3 weken ongeveer. Met mijn zusje bel ik iedere dag maar we gaan niet iedere week naar elkaar toe, dat heeft meer met onze drukke agenda's te maken. De zus van mijn vriend zien we dan wel weer regelmatig met de kinderen want die wonen bij ons in de straat en we helpen elkaar vaak met oppas voor de kinderen.
Wat betreft de feestdagen.. wij hadden ook steeds gezeur. Mijn zusje heeft standaard 2e kerstdag met haar schoonfamilie, dan blijven er 2 dagen over. Om en om vieren wij 1e kerstdag of met mijn ouders of met mijn schoonouders zo is het ieder jaar duidelijk voor iedereen.
Ik zou het in jouw geval inderdaad eens vragen hoe zij het contact zien en willen, het komt allemaal een beetje kil en eenzijdig over.
Ik denk dat accepteren een groot goed is, je kunt je drukt in vrienden zoeken die dit ook fijn vinden. Zoals ik het lees heeft familie er geen behoefte aan en dat zij zo.
Wij zijn zelf ook niet van veel langs gaan bij mensen (wel veel contact), en eerlijk, bij spontaan bezoek kan het zomaar zijn dat ik je buiten laat staan hoe lief/leuk of aardig ik je ook vind.
Schoonfamilie zie ik nooit (of overleden of een hele slechte invloed (alcohol). Dus daar hebben we geen behoefte aan. Mijn ouders komen 1x per maand ongeveer soms zit er ook langer tussen. Ik heb er gewoon geen behoefte aan. Sinds die hele coronagebeuren is mijn familie helemaal uit elkaar gevallen en zijn ze allemaal verbitterd. Elk gesprek word weer zo naar de vaccinaties of handelingen gedraaid dat ik daar knettergek van word. Regelmatig aangegeven maar veranderd niks. Ook prima maar niet in mijn buurt. Nu hebben we het heel gezellig in de buurt. Regelmatig bak koffie buiten, savonds met z'n allen buiten. Verjaardagen mogen de kinderen vriendjes en vriendinnetjes uitnodigen maar voor familie doe ik het niet meer
Wat is close? Wij hebben goede band met beiden kanten maar lopen echt de deur niet bij elkaar plat. Heb ook nog wel meer te doen denk ik dan 🙈 met mijn familie spreek ik meestal wel echt af (kan ook zijn: heb je morgenochtend koffie) en de meeste daar zijn nog thuiswonend, dus als ik in het weekend ga tref ik de meeste, maar meestal drink ik doordeweeks een kopje koffie met mn moeder.
Schoonfamilie komt wel vaak onverwachts langs. Maar dan ook vooral schoonzussen, zwagers zie ik ook minder. Op een appje 'wie heeft er koffie?' wordt bij mn schoonfamilie altijd wel gereageerd.
Wel worden aan beide kanten verjaardagen (grote families, dus vaak), feestdagen, sinterklaas e.d. veel samen gevierd.
Maar ik denk dat je je familie niet ga veranderen, als ze er behoefte aan hadden dan kwam het ook wel meer uit zichzelf of reageerde ze wel op jouw uitnodiging.
Ik denk dat je er niks aan kan veranderen. Bij ons is het deels hetzelfde. Met verjaardagen zien we elkaar. Als wij iets organiseren vinden mensen het altijd leuk en komen ze grotendeels. Een bbq, een zwembadfeestje voor de neefjes en nichtjes. Iedereen vind het gezellig, maar niemand anders zal het organiseren. Ik spreek heel af en toe af met een schoonzus. Maar dat komt 9/10 keer ook vanuit mij. Dus een stukje accepteren & misschien is dat anders ook makkelijker te plannen. Een kopje koffie drinken met een schoonzus oid.
Wij wonen allemaal best een stukje van elkaar vandaan en lopen de deur niet bij elkaar plat, maar zien elkaar wel regelmatig. Als het gaat om (schoon)broers/zussen gaat het om gelegenheden en nog eens een keertje tussendoor. Meer dan wat voorstellen kun je niet doen denk ik. Ik snap wel dat je het jammer vindt, ik zou het met mijn eigen broer ook wel eens anders willen zien (ook wel eens een topic over geopend). Wij hebben met hun wel geregeld contact in de familie apps, maar ook niet meerdere keren per week ofzo. We leven wel met elkaar mee. Onze ouders zien we wel vaker, gemiddeld minstens eens in de twee weken. Dat is dan ook onderling contact, dus zonder de (schoon)broers/zussen.
Ik zou het laten. Lekker rustig 🙈 We wonen allemaal een eindje bij elkaar vandaan en ik ga de snelweg niet over (ja, heb therapie). Mijn ouders komen wel hier. Mijn broer en zijn kinderen zie ik met feestdagen of verjaardagen. Mijn schoonouders komen ook wel hier en als mijn man naar zijn ouders gaat, dan komen zus, zwager en neefjes vaak ook. We hebben het al zo druk. Als ik straks wel weer over de snelweg kan, dan wil ik ook echt niet elke week bij iedereen op de koffie. Ik spreek mijn ouders vrijwel dagelijks overigens en bij nood weet iedereen elkaar te vinden en zijn we er voor elkaar.
Wij zijn ook wat afstandelijker. Wij zijn veel te druk en als we dan in t weekend vrij zijn dan hebben we geen behoefte om regelmatig bij de familie op de bank te zitten. Tuurlijk doen we dat wel eens, ook wel eens met mijn zusje erbij, maar wij (en zij ook) zitten dan echt niet relaxed hoor. 5 jongens hebben we in totaal. En dan ook nog eens met alle volwassenen bij elkaar. Je wordt knettergek ervan. Het contact is prima, ik zou het heel storend vinden als iemand loopt te drammen omdat ik gezellig koffie moet drinken. Ga ik juist nog minder. Mijn schoonmoeder was ook zo’n drammert, die zag ons het liefst wekelijks. Nu ziet ze ons nog minder.
Broers en zussen van mijn man zien we zelden of nooit. Geen klik of aansluiting mee en er zijn al veel problemen in de familie geweest waardoor we ons overal buiten houden. M’n schoonouders daarentegen zien we sowieso wekelijks of vaker. Maar die wonen dan ook vlakbij en helpen we geregeld omdat ze oud worden en minder kunnen. Mijn eigen familie zijn we heel close mee🥰. Alleen alles woont minimaal 35-40 minuten rijden of verder. Dus dat is wel heel jammer want daardoor zien we elkaar minder dan dat we zouden willen. Maar de band is echt énorm goed. Zou ze voor geen goud willen missen.
Mijn eigen ouders en broertje zie ik minder dan mijn schoonfamilie. De band is gewoon goed, maar we zijn gewoon niet heel close. Met mijn moeder app/bel ik wel dagelijks, maar we zijn te druk om wekelijks af te spreken. Dus die zie ik eens in de 2 weken ongeveer. Bij mijn schoonouders eten wij elke week 1 keer, en mijn schoonzus + kinderen zijn er dan ook. Mijn man is vrijdags vrij, en gaat dan soms ook met de kinderen even bij ze langs.
In jou geval, als het je dwars zit zou ik zeker je gevoel uiten. Dat kan nooit kwaad. Maar je kunt helaas niks afdwingen, en geen verwachtingen hebben…
Soms is accepteren makkelijker omdat iets iets anders is dan je zelf zou willen of hopen. Niet iedereen is een familie mens of wil bij elkaar de deur plat lopen en heeft er behoefte aan. Dit heeft niets te maken met niet willen of iets dergelijks. Vind persoonlijk dat het wel verschil maakt, is het al vanaf het begin zo, dan is het omdat ze zo zijn en dit voor hun werkt. Dan houdt in dat de kinderen dus jouw schoonzussen en broers niets anders gezien hebben en dit dus idd normaal is. Of Is het veranderd afgelopen tijd of jaren dan speelt er wellicht iets.
Omdat je zelf het tegenovergestelde bent lijkt het bijna gek voor jou dat hun dit niet hebben. Ik ben idem zo het liefst op me zelf, wij gaan ook niet spontaan bij elkaar op de koffie, moet wel zeggen laatste tijd wel wat meer ivm onze emigratie maar meer vanuit me zus dan onze kant. Al spreek ik ze een week niet lig er niet wakker van, het is ook niet bewust iemand een kut gevoel te geven etc. Komt ik doe me ding heb mijn eigen gezin etc en dan opeens wordt ons gevraagd of we komen of wij vragen hen. Zou ik het anders willen nee zeker niet, dit past binnen ons leven op deze manier. Als ik iets erg vind doe ik er iets aan, als ik iemand mis zoek ik die gene op. Zo hebben we iedere dag app contact in de app (eigen fam) maar fysiek dus niet.
Schoon fam hebben wij niet hij ziet enkel zijn opa en oma dus hier boven benoemd is op eigen familie. Maar ik snap juist weer niet waarom iemand zo veel behoefte aan anderen heeft en ook dat je anders geen gesprekstof hebt. Als ik mijn tantes zie is het nooit akward of iemand anders uit de fam, of niet weet waar over te hebben, zie die link niet weet ook niet waarom je dit wel hebt! Bijvoorbeeld afgelopen zondag kwam de oom van mijn man op ons afscheid feest en die hebben we de laatste keer bij geboorte dochter gezien 3,7 jaar. Was totaal niet akward gezellig gekletst en genoeg te vertellen en dit ervaar ik zelf bij iedereen. Denk dus niet dat het te maken heeft met iemand lang wel of niet zien, dit is meer een gevoel emotie die jij ervaart bij iemand wel of niet lang gezien te hebben.
Spreek je uit, maar zijn ze zo en voelen zij zich er prettig bij zoals het is, moet je zelf een weg hierin vinden! Het is oké dat jij meer contact zou willen en zij bijvoorbeeld niet of minder, accepteer dat je beide anders bent en beide tevreden kan zijn met de invulling die zij geven aan hun leven en het zien van familie en vrienden.
Hier is er best wat afstand. We zien elkaar met verjaardagen, feestdagen en 1 keer per jaar een weekend of week (ieder eigen huisje). En degene die dichtbij woont soms wat vaker. Ik zou het wel bespreekbaar maken als ik jou was. Is toch juist positief, dat je ze graag wat vaker zou zien? En dan vragen hoe zij daar in staan.
Ik herken het deels. Hier wonen we niet echt bij elkaar in de buurt, dat maakt t al lastig. Daarnaast heeft iedereen het gewoon druk doordeweeks met werken, weekend met sporten kinderen. Je wil ook wel s gewoon chillen. Familie is al snel uurtje rijden, sommige zelfs bijna 2 uur. Het is dan niet 'ff een bakkie' maar minstens de halve dag.
Ik zie mijn zus bijna wekelijks, dan wandelen we samen een uurtje. Misschien is dat een idee? Met een verjaardag opper ik soms om van te voren bijv bij een speeltuin af te spreken zodat je in een klein clubje even contact hebt Of ik gooi met de vakantie een appje eruit met 'wij willen deze week een dagje dierentuin doen, iemand zin om mee te gaan?' Of met warm weer dat ik een dagje strand voorstel. Dat soort dingen.
Maar we hebben wel altijd wat te kletsen, zijn geen vreemden voor elkaar.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (34) Verversen