We krijgen als moeders allemaal goedbedoelde adviezen. Vaak ook ongevraagd. Ik hoop voor iedereen dat jullie het kunnen zien als een supermarkt. Je neemt mee wat je nodig hebt, en de rest laat je voor een ander liggen. Prima, ieder z'n ding. Maar soms zijn adviezen echt grappig, onzinnig en helemaal niet waar. Wat zijn jullie gekste adviezen? Ik mocht van een oudere moeder mijn thee niet te heet drinken, want dan zou mijn baby straks (een uur later) zijn mond verbranden aan de borstvoeding. I kid you not.
Na een bevalling met een behoorlijk aantal liter bloedverlies zei een tante "Als je nou elke dag een rondje Rent dan pompt je bloed sneller en maak je het ook sneller aan"
Tuurlijk joh, ik heb weken in bed doorgebracht voordat alles weer op peil was..
Zoontje had wat krassen in het gezicht van zijn nageltjes. Schoonmoeder gaf als tip om zijn hele gezicht volledig onder de vaseline te smeren, dat kraste minder.... We hebben toch maar gewoon zn nagels geknipt, leek me net praktischer :P
En eentje uit de oude doos, maar mijn moeder vertelde dat toen zij haar eerste kind kreeg de richtlijn van het cb nog was om babies vanaf 4 maanden gezeefd sinaasappelsap te geven, want dat was goed ivm vitamine c. Was begin jaren 80.
Haha ja, die liga in sap, daar ben ik ook groot mee geworden inderdaad 😄 En de vaseline deed ik ook bij mijn kinderen, zelfs met gevijlde nageltjes kraste het soms, en dan werkte vaseline prima
Hier gaf de kraamverzorgster de tip van vaseline en dan gewoon op de wangetjes. Werkte super! De nageltjes gleden eroverheen ipv krassen. En uiteraard ook de nageltjes kort houden maar ik vond het dus een goed advies ☺️
De huisarts kwam op huisbezoek toen m’n jongste zoontje 10 dagen oud was. En toen zei ze dit…
“En hoe gaan de nachten?” Prima. Hij komt ongeveer om de 3 uur in de nacht en tussendoor slapen we. “Echt waar meid? Zo vaak? Het is een 8-ponder, die kunnen wel wat langer slapen hoor!”
22, zwanger van de oudste. Festivalseizoen, backstagepasses, zanger van één van de bands, maar jij moet thuis liggen en niets doen 😅 (was lief van hem, maar een tikkeltje overbezorgd), ik kon zeker die zwangerschap tot laat nog heel veel en daar hoorde die passie ook bij.
Jaren later daar nog samen met betreffende om gelachen, hij was toen zelf net enkele jaren vader en begreep beter dat wij naar ons eigen lichaam konden luisteren.
Mijn schoonvader was ook zo. Ik was elke keer probleemloos zwanger en vol energie. Maar als ik daar binnen stapte, dan ging ie zelfs dingen uit de weg schuiven zodat ik er goed langs kon lopen. Ik mocht alleen maar zitten en niks doen. Wil je nog een kussen, een poef voor je voeten? Als ik opstond om naar de wc te gaan, dan pakte hij m'n arm en begeleide hij me naar de deur 😂 Alsof ik van kristal was, zo voorzichtig was ie met me. Terwijl zijn eigen vrouw toentertijd bij al haar zwangerschappen gewoon in hun eigen zaak stond tot de bevalling, zonder verlof of iets. Maar toen zijn (schoon)dochters zwanger waren, was het opeens een en al bezorgdheid en mochten we niets meer doen.
Ja, heel lief inderdaad. Ik liet het maar gewoon gebeuren, een uurtje visite wil ik me best even laten verwennen. Stapte ik daarna gewoon weer op de fiets om boodschappen te doen 😄
Mijn anti borstvoedingsschoonfamilie.. met elk kuchje van mij, krijg ik het ‘advies’ te stoppen met borstvoeding, het vraagt teveel van mijn lichaam, heb ik dat er allemaal voor over, hoelang ga ik door? tot hun 18e? Etc👀
Mijn schoonfamilie is niet anti borstvoeding, maar mijn schoonmoeder vraagt altijd wat ik toch in mijn melk heb zitten, want mijn kinderen groeien er zo goed op. Lekker ongemakkelijk om over mijn melkproductie te praten in een volle kamer met de hele familie 😁
Hahah fijn he!🤭 hier groeien ze er ook op als kool!💪🏼 Ik vind het vooral ontzettend genant als ze als baby na het drinken dan spuugde op iemand anders. Dan dacht ik ehh. Dat komt uit mijn borst en zit nu op jouw shirt 🫣
Ik vind het ontzettend lief en doet me goed als er mensen zijn die zeggen, oh wat goed! Voed je nog steeds zelf? Dan denk ik ja!! Ben er best trots op eigenlijk 🥰 ipv dat gezeur dat het eens afgelopen moet zijn..
Dat er na 6 mnd geen voeding meer in bv zou zitten 😄.
Dat kv gezonder is, omdat alle vitaminen daar al aan toegevoegd zijn.
Dat een pasgeboren baby mij ging uittesten door steeds te huilen.
Dat mijn baby onrustig was omdat ik een werkende moeder was en dus beter kon stoppen met werken. (Dit was nog tijdens mijn verlof, dus blijkbaar wist mijn baby dat ik zou gaan werken ofzo).
'Kan ze al lopen?' toen ze 5 maanden was 😆 maar dat was van een kinderloze man, en eigenlijk wel schattig.
Een (nog wel van een gyneacoloog) advies was geen borstvoeding meer te geven (ik was zwanger) want dat was niet goed voor mijn baby (die dus borstvoeding kreeg).
En een ander advies kreeg ik vooral in de zs omdat ik me zorgen maakte over het huilen, dat ik ze maar gewoon moest laten janken... Ik begrijp nog steeds niet hoe iemand daartoe in staat kan zijn.. ja ik word ook gillend gek maar dan gaan we samen maar knuffelend huilen haha (op het ergste moment dan he, zo labiel ben ik gelukkig niet dat dat dagelijks gebeurt)
Ik ben ook kamp niet laten huilen. Ik geloof daar zelf niet zo in bij jonge baby's. Zo mogen echt wel even piepen, maar bij huilen troost ik. Maar goed, het ene kind is het andere ook niet. Huilen is hier niet gekoppeld aan eten en als ze wat groter zijn hoeven ze echt niet aan te komen met huilen om hun zin te krijgen 😉.
Wat rupsje zegt over dat je het zelf in de hand hebt of je kind wel / niet doorslaapt vind ik echt onzin. Kinderen moeten ook gewoon nog leren om slaapcyclussen aan elkaar te koppelen. Het ene kind heeft dat sneller door dan de andere. En het drinkgedrag van het ene kind is ook niet hetzelfde als dat van het andere 😉 net als echte mensen..
Dan zeggen we toch bijna hetzelfde? Ik zeg ook dat een baby moet leren slaapcyclussen aan elkaar te koppelen, maar dat kan je wel een stukje stimuleren door er niet gelijk melk in te duwen als ze piepen. En ja, ik laat mijn kinderen dus op een gegeven moment (echt niet met 2 weken al) even huilen totdat ze weer in slaap valt. Mijn dochter huilt sws altijd, ook voordat ze in slaapt valt. Ik laat ze echt geen 2 uur krijsen totdat ze weer aan der volgende slaapje toe is hoor. En inderdaad, de ene deed het bij mij uit zichzelf met 6 weken, of nog eerder, mijn dochter nu had wat stimulans nodig maar doet het nu met 4 maanden fantastisch (meestal, soms mislukt het ook heus nog wel). Met een maand of 6 moet een baby prima door kunnen slapen en overdag 3 slaapjes doen van 1,5-2,5 uur. En als jouw 2ling heel prematuur geboren is lijkt het mij ook een logische verklaring als het wat langer duurt.
Ik ben daar ook toe in staat. Ik heb een huilbaby gehad. Laten huilen (wat hij zowel in mijn armen deed als in bed) was de enige manier om het te doorbreken en het dragelijk te houden voor mijzelf.
Maar even niet veroordelend bedoeld, maar bekijk het eens van een andere kant. Mijn dochter is nu ongeveer 4 maanden. Als zij overdag na haar eerste slaapcyclus (3kwartier/1uur) gaat huilen en ik pak haar dan heb ik een strontchagrijnige baby op mn schoot die niks wil omdat ze moe is. Als ik haar na haar 1e slaapcyclus even een poos laat krijsen dan valt ze weer in slaap en heb ik daarna een vrolijk en opgewekt meisje die de wereld (oke der box) aan het ontdekken is. Echt ik heb het beide geprobeerd, maar ik geloof toch echt dat het veel beter voor der is als ze gewoon langere slaapjes gaat doen. En ja, ik kan er naast gaan zitten, maar daar gaat ze niet minder hard of minder lang van krijsen.
Moet daarbij wel zeggen dat je dat rustig opbouw en niet gelijk na 2 weken moet verwachten dat ze een klokje rondslapen of overdag slaapjes maken van 2+ uur. Maar ik denk wel dat je in staat ben om het goede doorslapen e.d. zelf tegen te houden.
Prima toch? Als moeders van binnen onzeker zijn, en hen wordt verteld dat huilen schadelijk zou zijn voor een baby, dan zijn ze daar erg gevoelig voor. En eerlijk: het ene huilen is het andere niet... 10 minuten huilen van vermoeidheid, is niet hetzelfde als een uur huilen en het gevoel hebben verlaten te zijn... Of en hoe een moeder haar eigen kind inschat, zegt meestal veel over de situatie. In de meeste gevallen is daar geen "fout" bij...gelukkig! (Ik merk dat moeders die hun eigen opvoeding prima vonden, hun kinderen vaak meer vertrouwen geven en minder angstig zijn om het fout te doen... Wat logisch is: het voorbeeld dat je kreeg, vind je prima, dus herhalen levert geen problemen op...)
Helemaal mee eens hoor. En denk ook niet dat je je kind de eerste maanden kan verwennen. Maar je kan ze wel gewoontes aanleren, en dan neem je een gewoonte die goed bij je past. Maar drie jaar lang je kind niet laten huilen... ik vind dat best heftig hoor 😳 voor jezelf en voor je kind. Je raakt zelf letterlijk uitgeput en ben dan niet in staat goede keuzes te maken en je bent naar je kind verplicht om het weerbaar op te voeden. Volgens mij doe je dat niet door bij elk piepje naar je kind te gaan. Slaap is zo belangrijk voor de groei en ontwikkeling van een kind, dus je moet toewerken naar een goede nachtrust. En ja, ik sta ook niet te joelen van blijdschap bij een jankende baby omdat het dan lekker leert doorslapen, maar soms moet je keuzes maken in het belang van je kind.
Zo zie ik het ook. Ik zie dat kinderen niet om leren gaan met stress, wanneer ze nooit mogen huilen.... Sommige kinderen leren van jongs afaan: verdriet/pijn los je op met eten... Ik vind het wat tegennatuurlijk, om zó bang te zijn voor de emotie van een kind, dat je probeert hem te voorkomen... Maar goed, dat zullen anderen vast anders zien.
Ik denk dat er over een paar jaar dit wel groter wordt uitgemeten dat alles oplossen voor je kind schadelijker is dan nu gedacht wordt. Ik hoor het al steeds meer juffen zeggen dat kinderen niet echt leuker er op worden. Ouders ook niet trouwens, die zijn een nog grotere bron van ergenis 🤣
Ik kan me er geen een herinneren. Dus of: ik krijg ze niet. Of: ze gaan zo snel het ene oor in en het andere weer uit dat ik niet eens de kans krijg om het op te slaan 😜
Haha, wat een advies ;-) Ik krijg weinig adviezen eerlijk gezegd. Heel soms wel eens dat iemand onze omgeving vindt dat bij ons thuis veel geknuffeld wordt. Alsof dat teveel zou kunnen zijn. 😬. Een advies komt altijd voort uit eigen normen/waarden, ervaring, kortom referentiekader. Onze gastouder kon wel eens mij het gevoel geven dat ze het net even beter wist omdat ze gastouder was (meer ervaring). Dan bedacht ik me maar van, tsja, ik ken toch echt mijn dochter het beste hihi.
Toen mijn krijsende dreumes per se ‘zelluf’ wilde lopen maar niet luisterde en dus ingesnoerd en wel in de buggy lekker verder krijste het advies gehad ‘ik denk dat ie zelf wil lopen je moet hem er gewoon uit halen’ Of ook een leuke …’ ik deed altijd babyolie in het haar ipv Haarlotion dan glanst het mooier’ (uh uh … de papa had dat 1x per ongeluk gedaan .. het glansde inderdaad wel haha). En met zindelijk krijgen ‘gewoon niks te drinken geven en zorgen dat ze beetje uitdrogen dan blijven ze s nachts wel droog’ (tja maar uitdrogen heeft niks met zindelijkheid te maken toch .. ze blijven wel droog ja haha).
De speen dopen in jenever, dan slaapt hij lekker rustig. 2 luiers over elkaar, dan hoef je hem niet zo vaak te verschonen. Bij tandje haal je daar een daar een smeerseltje en ze zijn gelijk rustig. Wat zit er in? Geen idee, maar mijn kinderen waren gelijk rustig klinkt als een fantastisch plan.
Je kunt natuurlijk ook gewoon een medicijn gebruiken, zo'n groei medicijn. Dat werkt beter dan een fles medische voeding.
Onze dochter is dysmatuur en wat vroeger dan verwacht geboren. En ze is nu ongeveer even zwaar als een baby van 0,5 a 1 maand. Maar ze is nu ongeveer 15 weken.
Goed bedoeld hoor. Maar je gaat heus niet zomaar zelf dokteren haha.
Ik denk dat heel veel oma's zich hier schuldig aanmaken: de baby op de buik wegleggen, want dan slaapt het zo lekker (mijn kinderen sliepen ook prima op de rug). En als je dan zegt dat het risico op wiegendood groter is als antwoord krijgen: dat valt wel mee, mijn kinderen hebben er ook nooit wat van gekregen.
ja, op de buik slapen was vroeger veel normaler. Mn schoonouders zijn helaas hierdoor de tweelingbroer van mn man verloren. Daardoor heb ik nooit mn kinderen op de buik durven leggen met slapen. De tweelingjongens lagen naast elkaar in hun bedje, beide op de buik. Maar eentje moesten ze verliezen. De angst dat dit ons zou kunnen overkomen was mij/ons te groot.
Oeps ik ook een oma dan. Een aantal sliep hier ook op de buik. Bij de rest verkoos ik de zijligging de eerste weken. Helaas hele negatieve ervaring met rugligging. Bij 2 van de 6 kinderen kwam voeding met slijm omhoog en daar allebei zowat in gestikt tot blauw aanlopen aan toe. Dus de eerste weken voor mij absoluut geen rugligging meer. Bij beiden rond 5-6 weken gebeurd. Maar wat een ander doet daar zal ik dus nooit wat over zeggen omdat ik uit ervaring weet hoe weloverwogen je als moeder die keus maakt. Het is overigens wel 1 van de meeste adviezen die je om de oren gesmeten krijgt als het om slapen gaat.
Onze tweede stikte ook bijna in zijn spuug wanneer hij op zijn rug lag. Hij heeft een allergie en bleef maar spugen, voordat we er achter kwamen wat het was. Hij sliep op zijn zij tegen me aan of op zijn buik.
Hier twee notoire buikslapers. En indd, ze leven nog 😂 en ze sliepen vanaf de kraamweek indd al heerlijk op hun buik! maar net als nog-even, als iemand anders dat niet wil zou ik dat niet bij een ander kind uit mezelf doen.
Ik denk ook wel dat de meeste het overleven. Maar ik zal nooit een kind op de buik leggen die gewoon prima op de rug slaapt. Toen ik mijn dochter met 2 maanden zie liggen met der gezichtje in het matras schrik ik wel even...
ik ben net een oma: alledrie mijn kinderen sliepen op hun buik. Maar andermans kind, zou ik nooit ongevraagd op de buik leggen, omdat ik weet welke angst dat kan oproepen...
Zolang ze bij mij prima op de rug slapen, blijven ze op de rug liggen. Vanaf de dag dat ze konden rollen lagen ze hier ook geen nacht meer op hun rug, dus misschien sliepen ze nog wel beter als ik ze op de buik had neergelegd 😅
Haha hou op schei uit. Ik vind je metafoor met de supermarkt wel erg mooi. Ik probeer het ook zo te bekijken maar het lukt me niet altijd: mijn schoonmoeder belandt regelmatig in m’n irritatie.
Ik ken meer mensen waarbij de schoonmoeder sws in de irritatiezone zit, dan waar ze niet in de irritatiezone zit. Maar misschien ga ik met te snel geirriteerde mensen om 🤣
Die verschrikkelijke papfles, hoevaak ik niet heb gehoord bij de oudste die super slecht sliep "je moet gewoon een papfles geven, dan slapen ze wel door". Goh , net of we niet al elke tip van internet hadden geprobeerd
Mijn schoonmoeder legt altijd de 'muts' van de voetenzak over het hoofd van mijn dochter (al sinds haar geboorte), omdat ze anders kou vat buiten. Geen lucht lijkt mij ook gevaarlijk.
Jahoor meende ze echt, cultuur verschil ook wel. En zelfs toen in uitlegde dat thee eerst via je darmen gaat en dan door je bloed en dan in je melk gaat.. ze bleef onverbiddelijk en ze pakte m'n thee echt af.
Dat is een zeer bijzonder advies... Iemand stuurde mij ooit weg bij de deur, omdat ik anders kou zou vatten en borstontsteking zou krijgen... Die heb ikmaar niet al te serieus genomen, al bedoelde ze het lief...
Maar dit is wel degelijk een feit! Als je weerstand zwak is en je bent gevoelig voor borstontsteking dan is kou erop net dat zetje waardoor je het krijgt. En ik ben strond eigenwijs dus hartje winter zonder jas naar buiten maar dat is me zuur komen te staan al verschillende keren. Na de jongste is m’n weerstand super goed en dan kan je dus wel veel aan want nu dus geen last.
Dat verhaal gaat rond, maar is nergens wetenschappelijk bewezen. Daarnaast worden zowel warme als koude compressen aangeraden.... Dat zou dan toch juist funest zijn? Ik heb nooit op kou gelet. En nooit borstontsteking gehad... Wat mij betreft, is het een broodje aap-verhaal- tot er onderzoek en bewijs voor is... Datje ziek wordt en daardoor borstontsteking ontwikkelt, kan natuurlijk wel. Maar puur een ontsteking krijgen door een zuchtje koude lucht op de borst (sommigen zeggen zelfs: niet voor een open koelkast staan), geloof ik niet in....
Nee je krijgt geen borstontsteking van een beetje kou maar daarom zei ik ook als je weerstand al laag is. Zelfde geldt voor zonder jas buiten lopen. Word je echt niet ziek van zoals iedereen roept. Maar is je weerstand al 0 dan kan het precies het zetje zijn waardoor je wel ziek wordt. Overigens na tig borstontstekingen heb ik alles zo ongeveer wel uit getest en jawel koude borstkompressen gaat bij mij dus ook juist helemaal fout. En onder de warme douche masseren (inmiddels afgeraden🤷🏼♀️) en warme kompressen is hier juist wel de oplossing. Dus voor mij klopt het iig wel. Zo heb ik nog nooit problemen gehad met een baby die op de tocht ligt maar ongetwijfeld zal daar ook een verhaal achter zitten.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (76) Verversen