Ik ben een tijdje geleden bevallen van mijn zoontje. Ik heb nooit een close band gehad met mijn broer maar had wel verwacht dat hij interesse zou tonen in zijn neefje. Hij heeft hem 2 keer gezien in 6 weken (waarvan 1 keer toevallig). En stuurt nooit een simpel appje om naar hem te vragen. Ik wil hem dit natuurlijk ook niet opdringen maar merk dat het me toch teleurstelt. De reden dat we niet zo een close band hebben is omdat we erg verschillend zijn. Mijn broer kan wat onverzorgd zijn waar ik me aan stoor.. en we hebben verschillende interesses.
Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt en hoe gaan jullie daarmee om?
Ja ik ken het heel goed hoor en doe pijn en is ook niet leuk je kan mischien voorzichtig zeggen dat je ook niet leuk vind.
Maar ik en broertje hadden ooit keer heftige ruzie hij kon niet bij leggen daarna toch goed gekomen maar hoor bijna nooit wat van bij 1e kwam pas na 6 weken na bevalling bij 2e denk ik ook mij dochter nu 3 jaar ze zijn 1x op haar verjaardag geweest vorige jaar was dochtertje jarig konden niet bij ander dochtertje ook niet dat kan gebeuren kom dan op andere dag of spreek wat af ze komen dan ook niet meer. Dat vind ik echt heel spijtig doe toch zeer. Nu heb zo ik vraag het maar dan kom je maar niet . Toen was ik jarig heb hem toen niet uitgenodigd ik dach hij kan toch weer niet toen kwam toch onverwachts op mij verjaardag hij snapte ook wel waarom ik niet had gevraagd. Ook zijn ze altijd heel druk met hun huis om verbouwen soms moet voor menkaar tijd maken.
Hij kan ook niet tegen kinderen word heel erg gestress er van hij kan niet tegen als ze gillen of huilen 🤭 hij denk zo van ga maar weer of kom maar alleen.
Ik heb 3 broers. Met een echt nooit contact, hooguit alleen met feestdagen ofzo. Toen hij ons nodig had, kon hij ineens wel contact zoeken en langskomen. Wat ik eigenlijk wel erg jammer vind. Heeft meer dan 2 jaar bij ons ingewoond en is ineens vertrokken toen het beter ging met hem en erna ook bijna niks meer gehoord. Ik stuur hem wel eens een berichtje maar krijg bijna nooit iets terug, in het begin stoorde het me heel erg maar heb besloten om het los te laten en het niet te forceren. Met mijn andere 2 broers heb in heel goed contact. Ze wonen ook in de buurt, hebben zelf geen kids maar komen die van ons geregeld ophalen om leuke dingen te doen.
Als er weinig tot geen contact is, maar je hebt er wel behoefde aan, zou ik er gewoon eens met hem over praten. Misschien voelt hij wel hetzelfde erover maar weet hij ook niet hoe hij het moet uiten.
Ik spreek broer ook niet veel en verwacht ook niet dat het na bevalling anders zal zijn. Hij vind het lastig om contacten te onder houden, dus ook al vind hij het leuk dan zal hij niet snel uit zichzelf wat laten horen.
Ik moet zeggen dat ik het best naïef van je vind om te verwachten dat hij nu wel contact met je zou opnemen. Dit omdat jullie al geen close band hebben. Stel je zelf de vraag hoe vaak neem ik contact op met hem. Mocht dit al vaak zijn bedenk dan dat mannen niet zo snel appen, ik zet mn vriend namelijk weleens aan om iemand is te appen.
Ik denk dat het in elke familie wel zoiets is... Hier net hetzelfde met mijn broer! Wij wonen nu wel een half uur uit elkaar en onze levens zijn totaal verschillend. Ik huisje tuintje boompje en hij avonturier en super hard bezig met het milieu en de wereld verbeteren. Daar geeft die ons al een tijdje het gevoel dat wij "een slecht"leven hebben omdat wij daar niet mee bezig zijn en onze zoon op de tablet mag enzo... Maar soit. Ook met kinderen heeft hij dus niet veel. Hij is Peter van mijn jongste zoon maat ziet hem hooguit enkel op feestjes 3x per jaar ofzo. Nu is het alweer geleden van Kerstmis. Hij zal ook nooit uit zichzelf een appje sturen en in de familie groep op whatsapp leest hij alles mee maar antwoord hij nooit. Met de aankondiging van deze zwangerschap heeft hij enkel gereageerd met "hopla! Een baby een komst, proficiat" daarna niets meer van gehoord. Ik maak me er wel druk in...zolang duurt het toch niet om even te antwoorden via app?! Denk ik dan....
Ik vind het heel fijn om de reacties hier te lezen! Ik heb namelijk een goede band met mijn broer maar ben best vaak teleurgesteld geweest over zijn desinteresse. Hij is gewoon niet erg attent (zoals de meeste mannen waar ik hier over lees) en ik ben dat zelf wel, dus dat vind ik soms lastig. Maar uiteindelijk heb je met die verwachtingen alleen jezelf...
Mijn zwager, (broer van mijn man) Heeft ons nog geen eens gefeliciteerd uit zichzelf. Zoonlief nu 7 mnd. Toen onze zoon 2 weken was , was mijn zwager jarig. Toen nog een keer foto gestuurd met gefeliciteerd oom en ik hoop je snel een keer te ontmoeten. Toen kregen we een appje terug met bedankt en jullie ook nog gefeliciteerd. Nu 7 maanden later nog steeds niet geweest of iets uit zichzelf gehoord.
Erge is, hij zit gewoon in de familie app waar hij alle verhalen hoort en ziet. Maar niets zegt.
Nu is het sowieso altijd al een rare/vervelende situatie geweest met die broer. Heb nooit een goede band met hem gehad. Manlief hield altijd nog hand boven het hoofd met " is mijn broer en komt wel goed" maar nu is mijn man er ook klaar mee. "Als hij geeneens mij normaal kan feliciteren met mijn zoon, komt er geen reactie meer vanuit mij"
Gelukkig is de rest van de schoonfamilie heel blij met hun eerste neefje/kleinzoon. En de wat stroeve band die we hadden is gelukkig wat losser en beter geworden. In die familie app komt op verzoek van schoonzus (die zelf absoluut geen kinderen wilt) elke dag een foto van de dag van onze zoon erin! Te leuk om mijn schoonfamilie (op zwager na),zo te zien genieten
Ik heb ook weinig contact met mijn broertje. De oudste is 3 en hij geeft hem denk ik 5 keer gezien, onze dochter misschien zelfs maar 2 keer. Toch is onze band wel goed. Hij Heeft het gewoon druk, net als wij. Soms sturen we een berichtje en kletsen we erop los en als er wat is, zijn we er altijd voor elkaar.
We verschillen wel en met sommige dingen ee er niet. Hij heeft een best druk leven met school, opleiding, werk, privé en ik heb het ook druk met werk, gezin, huishouden. Het komt er gewoon niet van. Ik laat het zo. Ik stuur af en toe een bericht en hij ook(een keer in de 3 maanden of zo🤷♀️) en als er wat is, zijn we er voor elkaar. Maar voor nu is er niet meer dan dat
Maar denk in dit geval dat het is zoals #B756 zegt: je moet niet verwachten dat als er al geen goede band was, dat het door een baby wel komt. Het is heel leuk een baby, maar verder... Het veranderd jou niet en hem ook niet en het contact zal toch tussen jullie twee moeten zijn. En je geeft zelf al aan dat dat niet goed klikt.
2x in 6 weken is wel iets.. beter dan niks. Ik hoor soms weken niks van mijn broer en dan ineens wel weer wat. Stuur hem gewoon soms 1x a 2 weken een berichtje. Dan vergeet hij je niet. Sommige mannen zijn nu eenmaal zo.
Je verwachting bijstellen. Je bent teleurgesteld omdat jij verwacht dat hij wat meer interesse zou tonen. Alleen, je hebt het gedrag van een ander niet in de hand. Ik heb opzich een goede band met mijn broertje, als we elkaar zien. Maar verder hebben we vrij weinig contact. Hij is een super oom voor mijn kinderen als hij ze ziet. Ze zijn ook gek op hem. Maar, hij is van nature gewoon niet iemand die continue contacten onderhoud of heel veel interesse toont, terwijl hij dit wel heeft..
Mijn broer en ik verschillen ook enorm. Hij is erg introvert en nuchter. Hij is jaaaren single geweest, terwijl ik verkering kreeg, ging samenwonen, ging trouwen en vervolgens 3 kinderen kreeg. Ook op school- en werkgebied ging het allemaal moeizaam terwijl het bij mij met een paar hobbels een stuk makkelijker afging. Kortom, wij verschillen qua karakter, maar ook qua leven. Toch is hij er altijd voor mij, ALS ik erom vraag! Het komt gewoon domweg niet in hem op dat het bijvoorbeeld fijn is als je hulp hebt met verhuizen oid. Maar als ik hem vraag, dan is hij er! In de kraamweken is hij ook elke keer wel geweest, daarna alleen met verjaardagen oid. Maar ik stuur(de) hem gewoon tussendoor fotootjes, grappige uitspraken, ed.
Inmiddels heeft hij sinds een jaar of 2 een vriendin, met 4 kinderen. En nu stuurt hij ook af en toe een appje, of nodigt hij ons uit bij hun thuis. Hij krijgt nu dus van zijn vriendin af en toe ook een duwtje in de rug
Ik denk dat het ook een beetje man eigen is hoor. Ik herken het in elk geval wel. Mijn broertje en ik appen zeer zelden, 1x pm redden we niet. Ik zie mijn broertje als we allebei bij mijn ouders zijn. Als het me te lang duurt dan vraag ik gewoon of hij er het weekend nog heen gaat. Ik zou gewoon zelf initiatief nemen. Als ik naar mijn broertje en vader kijk zijn ze dol op onze kinderen, maar ik merk ook dat ze het leuker/makkelijker vinden zodra ze iets groter zijn. Onze band is overigens prima
Ik ben wel close met mijn broertje maar hij appt mij eigenlijk nooit hoe het gaat of hoe het met de kinderen gaat. Hij nodigt ons wel vaker uit voor bijv bbq ofzo en dan speelt hij met de kinderen. Ik vind het ook soms jammer, maar het is ook een man... ;-) hij heeft gewoon een andere manier van uiten. Daarnaast, heeft jouw broer al kinderen? Zo nee dan is hij wss simpelweg niet met kinderen bezig, terwijl jij op de babywolk zweeft ;-) en als het je stoort kun je het niet bespreekbaar maken?
We spreken eigenlijk ook nooit af omdat we niet zo’n klik hebben. Mijn broer is best apart en dat is oké, alleen we hebben weinig gemeen. Daarom dacht ik dat zijn neefje misschien leuk zou zijn om enigszins contact te onderhouden. Maar ik wil niemand mijn kind opdringen.
Mijn broer heeft inderdaad geen kinderen en is hier ook totaal niet mee bezig.. Een serieuze relatie onderhouden is ook niets voor hem. Ik maak me soms ook zorgen om hem dat hij alleen blijft ofzo? En om zijn vieze huis.
Ik denk dat ik me er beter bij neer kan leggen dat het er gewoon niet is.
Overigens zijn baby's gewoon niet zo boeiend voor veel (voornamelijk mannen) mensen. Ze doen niks.. pas wanneer ze wat ouder worden en gaan praten vinden ze het vaak leuker.
Heb ook geen band met mn broer. Hij had kadootje gekocht voor geboorte van mn zoon, wilde afspreken maar zei toch op het laatste moment weer af. Mn moeder heeft het kadootje maar meegenomen. Ondertussen is zoon alweer 8 maand
Herkenbaar voor mij, ik merk dat de interesse van broer anders is dan zie van mijn zus en ik denk dat het het verschil is tussen man en vrouw. Als mijn broer de kinderen ziet is hij altijd dol met ze, het gevoel zit dus goed maar iets meer interesse tussendoor zou ik ook leuk vinden. Ik denk dat hij dat pas gaat ervaren als hij zelf kinderen heeft.
Ik heb er geen last meer van, te druk om daar over in te zitten en niet de moeite. Ik stuur zelf foto’s van de kinderen en dat vind hij we altijd leuk..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen