Hoi dames, naar aanleiding van de dysmaturiteit van ons meisje en de problemen met haar bloedsomloop zal ik moeten bevallen met een keizersnede. Graag hoorde ik wat ervaringen, ook ivm de ruggenprik, daar heb ik schrik voor. Is het pijnlijk? En kan je na de keizersnede gewoon voor je kindje zorgen? Graag jullie verhalen!
Geen ervaring met ruggenprik ik ben bevallen dmv een spoed keizersnede onder gehele narcose. Maar het herstel viel mij alles mee. Natuurlijk deed de eerste dagen mijn buik zeer (nu scheelt het dat je morfine krijgt) en was de eerste keer uit bed pijnlijk. De eerste vier dagen vond ik pittig omdat ik mijn dochter niet zelf uit bed kon tillen of alleen omhoog kon komen vanaf het bed. Ik hield haar vooral dicht bij me in het ziekenhuis en sliep ze op me. Thuis hadden we een co sleeper waardoor ik haar naar me toe kon schuiven. Maar verder vond ik in vergelijking tot wat ik aan horror verhalen heb gehoord het echt 1000 procent meevallen. Elke dag ging het beter.
De ruggenprikken zelf vond ik spannend, maar het zetten viel me mee. Alleen, ze misten hun doel want ze werkten niet bij mij😫 Ik heb 2x een keizersnede gehad, waarvan 1 onder algehele narcose (niemand bedenkt van te voren dat dat gebeurt/jou kan gebeuren, omdat je er nooit over hoort of leest ) en beide keren een lang en pittig herstel. Geen pretje.
je hoort altijd zoveel horror verhalen over een ruggeprik, mijn ervaring is dat het 100 procent meevalt. Ik had een spoedkeizersnede met mijn dochter al halverwege het geboorte kanaal en een totaal spinaal block. Ik kan je niets vertellen over een gewone keizersnede.
Van de ruggenprik voelde ik niks. Het herstel vond ik pittig en pijnlijk, zeker in vergelijking met een natuurlijke bevalling. De eerste dagen kon ik mijn zoontje niet zelf uit bed pakken en ook slapen/uit bed komen etc vond ik lastig. Dus zorg vooral dat je genoeg hulp om je heen hebt
Ik heb voor operaties (geen bevalling) al enkele keren een epidurale gehad en het is wel even vervelend maar echt pijn doet het niet. Wat aan te raden is is je zo goed mogelijk te ontspannen.
Ik was doodsbang voor de ruggenprik, maar moet zeggen dat ik er geen last van heb gehad, geen pijn in ieder geval. De keizersnede zelf heb ik als mooi ervaren ook al was het een spoedkeizersnede. Het herstel ging bij mij snel en kon dan ook prima voor mijn zoontje zorgen. Heel succes alvast!
Alleen ervaring met het plaatsen van een epidurale. Dat voel je niet want de prikplek wordt eerst verdoofd. Wel zo fijn. Het inbrengen van de katheter vond ik het minst prettige. Plasdrang hebben maar niet kunnen plassen voelt niet fijn. Toen de epidurale ging werken, voelde ik niets meer daar beneden, heerlijk. Mijn bevalling was ook erg zen.
Bij een keizersnede krijg je waarschijnlijk een spinale. Vraag gerust aan de anesthesioloog alle ins en outs.
Bij de oudste kreeg ik de ruggenprik tijdens een wee. Dus totaal niet gevoeld. De jongste is met geplande keizersnee geboren. Pas bij 2e poging gelukt, maar heb dit niet als erg vervelend ervaren. Bij de jongste was ik wel erg misselijk, maar dat kwam doordat ze me tijdens de keizersnee medicatie gaven voor de bloeddruk ( ivm vorige zwangerschap) Dat vond ik wel even naar, want kon niet braken en niet opzij omdat het allemaal verdoofd/ verlamd was. Hier werd echter heel snel en adequaat op gereageerd door iets tegen de misselijkheid te geven via infuus. Dit hielp vrij vlot. Ik heb van die ruggenprik nog wel een tijdje een blauwe plek gevoel gehad van de prik.
Herstel van beide: Eerste was een spoed met complicaties en nog wel 6 weken last gehad van wond etc. Laatste keizersnee herstel; na 2 weken geen pijn meer.
De prik is lastig, maar zo voorbij. Ik kon pas na 3 dagen weer staan. Ervoor moest ik telkens de verpleegster bellen om m’n kindje aan te geven of te verschonen. Bij m’n tweede ging het wel vlotter. Ik hield hem dan gewoon bij mij in bed.
De prik vond ik best meevallen.. İk werd wel kots misselijk tijdens de operatie, geen idee of dat iets met de prik te maken had. Maar dat trok ook weer weg na een minuut of 3.
En over het verzorgen, İk kon al snel opstaan(gelukkig). De zelfde nacht in het ziekenhuis, met een beetje hulp van mijn moeder of man kwam ik me bed uit. Zelf naar wc gaan kon, zelf baby voeden kon ik toen ook al. (İk gaf borstvoeding)
Maar natuurlijk is het beter als de eerste weken iemand bij je is. Want het opstaan gaat met moeite. Je hebt echt iemands hulp nodig om overeind te komen..
Prik valt heel erg mee vind ik en is ook heel snel voorbij. Zorgen voor je kindje gelijk na de keizersnede is wel lastig. Bij mij os het pas na dag 3-4 dat ik voorzichtig kan beginnen met verschonen enz.
Ik heb een keizersnede met ruggenprik gehad. Ik vond het zetten van de ruggenprik niet heel erg vervelend. Wel kreeg ik een blok die tot halverwege mijn gezicht kwam en had een hele lage bloeddruk, maar er waren super lieve artsen die hier heel snel naar handelden.
Omdat ik wist dat ik een keizersnede kreeg, wist ik dat ik aan het begin niet veel kon doen. Na twee weken kon ik wel weer wat meer, maar heb de zes weken rust geprobeerd aan te houden.
Ik vond het beide keren vooral een zegen. Tweemaal spoedkeizersnede gehad, in mijn geval met persweeën over de gangen naar de OK en dan met diezelfde persweeën op een bed klimmen om zittend, voorover gebogen de ruggeprik te kunnen krijgen. Afschuwelijk! Maar zodra de prik zat, trok de pijn meteen weg. Helaas was bij de oudste de spoed zo hoog dat ze ruggeprik nog niet goed werkte, waardoor ik het snijden heb gevoeld.
En nee, je kunt daarna je bed niet uit, maar surprise surprise, dat kun je sowieso niet na een zware buikoperatie.
Bij de oudste heb ik nog wel een aantal weken rugpijn gehad op de plek van de prik. Bij de jongste gelukkig 0,0 last gehad van de ruggeprik.
De ruggenprik voel je niet is mijn ervaring met de keizersnede.. want ik had eigenlijk een geplande keizersnede Maar liep anders dus kon me niet voor bereiden en sommige vertelde zo horror verhalen over de ruggenprik en en en maar stel niks voor alleen de eersten dagen wat last want je kunt niet zo snel...
De ruggenprik vond ik niet pijnlijk. Wel vervelend en ongemakkelijk. Geef idd goed aan hoe je je voelt. Ik werd echt enorm misselijk tijdens. Maar zo gauw ik dat zei kreeg ik iets toegediend en het was ook zo weer weg. Ik herstelde snel en kon snel voor de baby zorgen. Maar toen was ik 21 😅 Dat kan je op voorhand moeilijk inschatten.
Ik heb meerdere keren een keizersnede gehad, allemaal met een ruggenprik. Nummer 1 en 2 gingen niet zo goed. Bij nummer 4 kwam ik er pas achter waarom. Je hebt verschikkende anesthesisten en ze werken allemaal anders. De ruggenprik kan op 2 manieren gezet worden, laag of hoog. Als ze hem laag zetten dan is de helft van je buik verdoofd maar voel je wel de hand van de gynaecoloog boven in je buik wroeten om de baby er uit te halen. Is niet pijnlijk, wel ongemakkelijk. De ander zet hem hoger met het gevaar dat je dus een ‘blok’ krijgt. Dit houdt in dat je tot (en met) je keel verdoofd bent. Ligt eraan hoe hoog het blok komt. Dit kan erg beangstigend zijn omdat je dus het gevoel hebt niet te kunnen ademen omdat je borstkas en keel verdoofd lijkt. Dit kunnen ze met medicatie wel weer verhelpen maar mijn ervaring is dat je dat dan zelf aan moet geven terwijl je je verdoofd voelt. Erg lastig dus.. ik heb de voorkeur voor het laag zetten van de ruggenprik maar dat moet je er dan wel specifiek bijvertellen.
Verder vraag ik van te voren een natte washand voor eventueel shock gevoel (als je bloeddruk ineens heel hard daalt (ben ik ook wel gevoelig voor)
De prik zelf is erg vervelend maar het is echt zo dat als je je aanspande het erg pijn doet en anders niet.
De naweeën zijn vreselijk maar bij mijn laatste kreeg ik een morfine spuitje die ik zelf kon bedienen, dit deed echt wonderen! En het is zo weinig dat het niet in je melk terecht komt (zeggen ze nu hè ;) kan over een paar jaar weer anders blijken, volg je eigen gevoel)
Baby verzorgen is erg individueel. Ik liep de volgende dag al en eindigde ongeveer einde van de week plat in bed of in de rolstoel omdat ik te snel ging. Probeer dus (ook al voelt het goed) zoveel mogelijk uit handen te geven en je te focussen op borstvoeding (als je dat geeft) want dat komt iets moeilijker op gang na een keizersnede. Wat het beste werkt is zoveel mogelijk kolven en dat is al een dagtaak opzich.
Mijn ervaring is wel echt, vraag alles en hou alles in de gaten. Want bij de eerste 2 zou ik gewild hebben dat ik dat had gedaan. Ieder lichaam is toch anders.
Heel veel sterkte meid! En probeer veel huid op huid te hebben als dat mag en kan want de binding bij een keizersnede is wel anders dan bij een normale bevalling (mijn ervaring)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (20) Verversen