Binnenkort hebben we een begrafenis van mijn oom. Dit is het eerste sterfgeval wat mijn zoon van 8 jaar oud mee maakt. Nu twijfel ik vanuit oogpunt van hem of ik hem wel mee zou nemen naar de uitvaart. Hij zag hem een paar keer per jaar en was een echte kindervriend dus ze hadden wel een band . Echter niet zeer hecht maar ook geen verre oom.
Daarbij speelt in mijn achterhoofd dat zijn opa ( niet van deze familie maar vader van mijn man) binnenkort een zeer risicovolle operatie moet ondergaan. Dus er is een grote kans dat we binnenkort 2 mensen in onze toch zo kleine familie gaan verliezen. Bij opa zou hij wel aanwezig zijn mocht hij komen te overlijden. Daarvoor is de band te hecht.
Nu vraag ik dus af wat te doen bij de uitvaart van mijn oom. Is het niet te heftig voor hem? Wellicht is het vertellen en praten erover al spannend genoeg . Of is hij oud genoeg om zo'n ceremonie bij te wonen?
Ik zou hem zeker meenemen. Ook veel over praten en heel open over zijn. Mijn zoon is zijn papa verloren toen die 7jaar was. Was heel zwaar maar ik en mijn familie zijn hier altijd heel open over geweest en hebben hem bij alles betrokken (op kind niveau uiteraard) Het zijn helaas dingen die bij het leven horen en ook met al die emoties moeten ze leren omgaan. Wat ik echt belangrijk vind, praten praten en nog eens praten. Veel succes
Ten eerste gecondoleerd.. en wat een heftige en spannende tijd voor je schoonvader..
Ik zou hem ook mee nemen. Het hoord idd bij het leven en misschien is dit een enigszins laagdrempelig manier om hem hier kennis mee te laten maken.. stel dat het met je schoonvader niet goed gaat, dan heeft hij in iedergeval een beetje een idee wat er gebeurd. Het aan hem laten zie ik het nut niet zo van, hij heeft geen idee waar hij ja of nee op zegt. Maar er open en eerlijk over praten is altijd goed natuurlijk.
Mijn kinderen zouden zéker meegaan. Maar goed, zij gedragen zich netjes en kunnen daar ook mee omgaan. Ze zijn vorig jaar mee geweest naar mijn 'tweede moeder' (ook in de kist gekeken) en dit jaar naar de 'vriend' van mijn oma. En toen ze nog heel jong waren naar hun tijdens de zwangerschap overleden zusje.
Wat wil hij zelf? Het kan een mooie oefening zijn... Ik herinner me dat ik 7 was bij de begrafenis van mijn overgrootvader. Ik vond het vooral saai, maar gezellig om mijn familie te zien... Ik heb overigens niet in de kist gekeken...
Misschien in deze tijd wel even checken of hij mee mag. Er geldt een maximum aantal voor bezoekers....
Ik zou vooral even navragen wat de corona-maatregelen betekenen voor het afscheid. En je dan afvragen welke toegevoegde waarde het voor je zoon heeft naar zo'n aangepast afscheid te gaan. Je kunt dood en afscheid ook goed uitleggen zonder naar de begrafenis te gaan.
Naar de uitvaart van een oom van mij of mijn man neem ik de kinderen echt niet mee. Ik vind het weinig toegevoegde waarde hebben om een kind bij een herdenkingsdienst aanwezig te laten zijn van iemand die ze maar een paar keer per jaar zagen. Een uitvaart is toch vooral herinneringen ophalen, terugblikken op iemands leven of steun betuigen aan de nabestaanden.
Toen mijn tante overleed, zijn we wel afscheid gaan nemen met de oudste. We zagen haar regelmatig en hij had goed in de gaten dat ze steeds zieker werd. We hebben het aan hem gelaten of hij wel of niet wilde kijken bij haar. En ik ben pas met de oudste naar het kerkelijk afscheid geweest van de moeder van een klasgenootje van hem. Ik kende haar uit de kerk en hij wilde zijn klasgenootje steunen.
Gecondoleerd! Ik zou het uitleggen, vertellen wat is er gebeurd en wat er ongeveer gebeurd tijdens een crematie en dan vragen of hij mee wilt. Het open laten, alles is goed in deze.
Keuze bij hem laten. De oma van mijn man is overleden en toen wilde allebei onze kinderen mee, ze waren toen 6 en 10. De kist was wel dicht. Allebei een mooie tekening gemaakt en op de kist gelegd. Zorgde daarna voor mooie afsluitende gesprekken. Er is nog vaak over gepraat.
Gecondoleerd. Vraag aan hem wat hij wil. En bespreek van tevoren of hij in de kist wilt kijken. Bereid hem erop voor hoe een begrafenis ongeveer verloopt. Sterven is een normaal onderdeel van het leven, hoe verdrietig het ook is.
Toen ons dochtertje was overleden heeft mijn beste vriendin haar dochter van toen net 5 ook meegenomen. Ze wilde dit zelf heel graag omdat ze er voor haar tante kimmy wilde zijn, zoals ze zelf, met haar 5 jaar, zei. Wij hadden ook nog eens een open mandje omdat dit gebruikelijk is bij mensen van antilliaanse afkomst(mijn vriend) ze vond het helemaal niet eng zei ze daarna. Ik was dan ook super trots op haar. Ik ben dus van mening dat het wel kan maar je moet doen wat voor jou goed voelt. Zo ja, dan zou ik je zoontje van tevoren goed uitleggen hoe of wat
Goed voorbereiden en vertellen wat hij zal zien en wat er (ongeveer) zal gebeuren. Ik heb die kans niet gehad om met m'n zoontje te praten toen ons dochtertje overleed. Hij was toen net geen 7. Hij was wat overrompeld door de vele mensen. Maar hij heeft er geen trauma aan overgehouden (begrafenis zelf)
Mijn oma is in januari plotseling overleden, ik heb m’n zoon van toen 9 meegenomen omdat ik vind dat dat op die leeftijd wel kan/moet. Vanaf een jaar of 7 vind ik wel dat je op een goeie manier met je kids kunt praten dat ze het echt snappen. Helaas hoort ook afscheid nemen bij het leven .. M’n zoon wilde zelfs zien hoe de kist de oven in ging, eigenlijk wilde ik dit ECHT niet maar hij stond erop. Hij was heel stellig. Zijn afscheid, zijn manier , zo dacht ik maar.. achteraf ook nog met hem erover gehad en hij was “blij” dat hij het zo heeft gedaan.
Meenemen dit hoort er nu eenmaal bij, ik weet niet hoe Close jullie zijn met de oom. Mijn ervaring is dat familie iets verder af makkelijk voor ze is dan dat het oma of opa voor de eerste keer is.
Mijn jongste was 8 of 9 toen de opa van hun neefje en nichtje overleed. Ze zijn beiden meegeweest. Ze hebben er geen trauma aan overgehouden. Volgens mij was ik 5 toen ik mee was naar de begrafenis van mijn overgrootvader.
Ik zou aan hem uitleggen wat hij kan verwachten en aan hem zelf de vraag voorleggen of hij mee wil. Op deze leeftijd kan hij daar best iets over zeggen. Evt achtervang regelen voor als het hem toch veel wordt.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (21) Verversen