Zijn er vrouwen die besloten af te zien van vruchtbaarheidsbehandelingen maar gingen adopteren? Zo ja, waar/hoe? Wat zijn de voors en tegens? Welke leeftijd is het kindje dat je kreeg? Voelt het kindje 100 procent als jouw kindje? Ik geloof namelijk dat dat zeker zo is. Denk ik te rooskleurig?
Zijn er ook mensen die voor pleegzorg kozen? Ik ben bang dat ze het kindje dan op een gegeven moment weer meenemen. Heb ook weleens gehoord van perspectiefbiedende plaatsingen met uitzicht op adoptie?
Ik zit zelf in vruchtbaarheidsbehandelingen en denk ook nog dat het kan lukken. Zou eigenlijk niet zo snel van vruchtbaarheidsbehandelingen afzien om over te gaan op adoptie. Adoptie is toch een proces van jaren, kost veel geld en als je het nieuws een beetje volgt kan ondertussen ook wel gezegd worden dat adoptieprocessen helaas niet altijd vlekkeloos verlopen. Ik zou toch wel heel zeker willen zijn dat het kindje wat ik adopteer echt geen ouders meer heeft of dat de ouders echt hun kindje wilden afstaan en zich er geenszins toe gedwongen voelde wil ik adoptie serieus overwegen. Maar ook dan zou ik niet van vruchtbaarheidsbehandelingen afzien, wensouders zijn er immers een stuk meer dan kindjes en adoptieprocessen kunnen wel 8 jaar duren.
pleegouderschap laat gelukkig minder lang op zich wachten. Wegens mijn miskramen zijn mijn man en ik dat dus wel serieus aan het overwegen en informatie aan het inwinnen. Je kan je sowieso inschrijven voor een informatieavond bij een van de vele pleegzorg instellingen. Die zijn nu wegens corona allemaal online dus lekker laagdrempelig. Maar zoals je zegt bij pleegzorg zorg je voor iemand anders zijn kind en kan het dus voorkomen dat het kindje weer bij je weg gaat. Sowieso zal je zelf niet zo snel de moederfiguur worden en moet je het dus meer zien als (tijdelijk) verzorgen van. Maar ook daar zit heel veel verschil in hoor. Je hebt verschillende soorten pleegouderschap zowel kortdurend als langdurig. Sommige kinderen hebben ouders die waarschijnlijk nooit meer geschikt geacht gaan worden om voor hun kind te zorgen dus waarbij de kans erg groot is dat ze wel bij jou zouden kunnen blijven tot volwassenheid. Ook als het kindje weer weg gaat kan het zijn dat je onderdeel van het leven van het kindje gaat blijven en hem/haar toch nog ziet en spreekt. Het zal heel erg aan het soort plaatsing, de leeftijd van het kind en aan de ouders van het kind liggen hoe dat er precies uit zal zien. Maar je kan wel gewoon van tevoren voorkeur aangeven dat je het liefst voor een kindje gaat zorgen die waarschijnlijk erg lang bij jou kan blijven. Of voorkeur voor leeftijd aangeven. Adoptie zal niet zo snel voorkomen met pleegzorg. Het kind heeft immers gewoon ouders over het algemeen en sowieso kun jij in het andere geval verzorgen tot volwassen leeftijd zonder officieel te adopteren. Waar je vooral rekening mee moet houden ook bij een perspectief plaatsing is dat er doorgaans nog steeds contact is met de ouders dus bezoekregelingen zullen zijn waar jij je aan dient te houden. Verder denk ik dat je heel goed een hechte band met een kind kan opbouwen en echt een familiegevoel kan krijgen als je een kindje van redelijk jongs af aan opvangt en de plaatsing voor echt langdurig is. Het zijn allemaal afwegingen en alleen jij kan bepalen of het iets voor jullie gaat zijn.
Ja ik heb 2 kinderen geadopteerd, wel al heel lang geleden, Mijn zoon komt uit Indonesië , en mijn dochter uit Sri-Lanka. Zoon was 5 maanden, dochter 3 weken, het voelt gelijk als je kind. Tis een lange weg die je moet gaan, bij ons duurde het ruim 3 jaar.
Bij pleegzorg ga je ervan uit dat het kindje ook weer weg gaat. Als je je er teveel op instelt dat het jouw kindje wordt, dan gaat het denk ik niet werken. Het is behoorlijk ingewikkeld en intensief. Je stapt echt op een emotionele rollercoaster. Steeds wachten op beslissingen waar het kindje nou naar toe gaat, dat je zelf hoopt dat het kindje maar blijft. Uiteindelijk beslissen andere mensen over het kindje, en ben jij pleegouder omdat je tijdelijk in dienst wilt steken om beschadigde kindjes tijdelijk te helpen aan een liefdevol onderkomen.
Pleegzorg lijkt mij ook wel wat, maar mijn partned niet. Bij pleegzorg is het vaak zo dat het idee is dat de kinderen weer naar de ouders gaan. Maar dat lukt vaak niet. Ze hebben echter al ouders dus dat zullen jullie dan niet worden. De ouders spelen 9 van de 10 keer nog wel een rol in het leven van het kind. De kinderen hebben 9 van de 10 keer ook een flinke rugzak. Er zijn voorlichtingsavonden.
Adoptie uit het buitenland ligt momenteel stil omdat er veel te veel gehandeld is in kinderen.... Pleegzorg omdat je zelf geen kinderen kunt krijgen wordt afgeraden. Het gaat om erg beschadigde kinderen die al ouders hebben. Ze hebben een veilige plek nodig om op te groeien, hulp en opvoeding te ontvangen. Ze moeten niet de taak krijgen de lege plek aan tafel te vullen, zeg maar....
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (5) Verversen