Hallo! Na een lange relatie, een partner die verliefd werd op een ander, een scheiding en daardoor een verhuizing ben ik inmiddels alweer 3 jaar erg gelukkig met mijn vriend. Mijn ene tiener is wat minder enthousiast. Hij is er teveel volgens haar en ze heeft aangegeven dat ze jaloers is op de tijd die ik met hem doorbreng. De andere tiener kan erg goed opschieten met mijn vriend maar vind dat lastig uit loyaliteit naar zus toe. Mede daarom hebben vriend en ik de frequentie waarop we elkaar zien naar beneden bijgesteld en praten we veel over hoe het gaat en hoe we het doen. Met vallen en opstaan zegmaar... Een tijd terug hebben we de kinderen verteld dat we een huis hebben gekocht. Tiener 1 is daar erg boos over. Ze wist van de plannen maar is het er niet mee eens en dat de bouw nog wel 2 jaar duurt is een groot pluspunt wat haar betreft. Bovendien is ze van mening dat we zulke beslissingen niet mogen nemen als zij en tiener 2 het er niet mee eens zijn (hier speelt invloed van vader mee).
En nu... blijk ik dus onverwachts zwanger.. Mijn vriend en ik hebben het er wel over gehad en hebben beide de wens absoluut maar het was nu nog niet de planning, juist om hoe het met de tieners gaat. Ik weet echt niet hoe ik het ze moet vertellen. Juist omdat de oudste al ervaart dat we van alles voor haar beslissen waar ze niet achter staat. Ze heeft al eens aangegeven geen broertje of zusje meer te willen...
Hebben jullie tips hoe dit aan te pakken qua communicatie?
Dat is ook een goed idee en staat in de planning! Ik wil dat er hoe dan ook inhouden periodiek, in mei gaan we naar een musical en een weekend glamping 😊
Ga lekker een weekend weg met je meiden. Daar kan je samen oraten lachen huilen. Gewoon met elkaar en voor elkaar. Even luxe....weg uit de omgeving. Telefoon thuis laten
Dank jullie wel voor het fijne meedenken! Zo snel mogelijk vertellen is inderdaad ook het plan. Ik wacht de eerste echo af en dan horen ze het wat mij betreft direct. Het zou mij zelf erg leuk lijken om ze, als ze dat willen, het te laten delen met de opa's en oma's.
Mama-m, ik vind je tip erg fijn en het past ook goed bij mij om vanuit de middenweg te handelen en te communiceren. Voor mij voelt het ook echt zo.. ik begrijp heel goed dat het voor de kinderen veel veranderingen in relatief korte tijd zijn en dat dat heftig is. En tegelijkertijd leer ik ze graag hoe ze weerbaar zijn en blijven in dat wat het leven ze brengt, simpelweg omdat niet alles maakbaar is. Wat de kinderen niet helpt is dat vader negatief is over mijn keuzes en zelf vooral erg hard roept dat hij de kinderen boven alles stelt, ook tegen de kinderen zelf. Omdat de oudste erg gek op hem is volgt ze blind wat hij zegt. Zelf wil ik niet negatief over hem praten, ik vind dat de kinderen hun eigen waarheid mogen ontdekken en vertrouw volledig op ze en op hoe ze zich tot nu toe ontwikkelen (en daarmee ook op hun eigen inzicht, ook op dit vlak). Jouw tip spreekt me ook erg aan Mijn- meisje, juist ook vanuit leren omgaan met gebeurtenissen!
Mela, de oudste slaapt nu op zolder en de jongste op de 1e verdieping. De jongste wil dat in het nieuwe huis ook graag. Puzzel is nog wel voor mijn vriend en mij hoe we het praktisch gaan inrichten straks. Dan al fulltime samenwonen vanwege de komst van de baby lijkt ons onverstandig. We zoeken naar een manier waarop hij zijn huis kan verkopen, de weken bij mij kan zijn wanneer mijn kinderen bij vader zijn en voor het overige bepaalde dagen hier is. De andere dagen is hij dan niet hier, misschien zelfs wel 1 nachtje of 2 met baby elders (als we dat echt zien zitten uiteindelijk).
De kans zit er best in dat ze boos gaat zijn tot dat deze baby geboren is. Want ja wie is er nu boos op een pasgeboren baby. Heel vaak zakt die woede dan wel. Maar ja daar moet je dan wel eerst doorheen. Verder kan je ook tegen je kids zeggen dat ze zelf invloed hebben hoe ze zich voelen. Ze kunnen wel steeds boos blijven en overal niet blij mee gaan zijn. Maar het enige wat het doet is zichzelf ongelukkig maken. Of ze proberen de situatie te omarmen en er het beste van te maken. Ze zijn dan veel meer gelukkiger enn blij. Waarom er bewust voor kiezen om gewoon steeds boos te zijn en niet blij. Dit soort dingen vertel ik mijn dochter ook vaak. Je kan wel gaan mokken om een situatie die je niet in de hand hebt maar blij zijn is veel leuker dan boos zijn. Kijk maar hoe je de situatie zelf leuk kan maken.
Ik zou het zo snel mogelijk vertellen, gewoon samen zitten en zeggen dat jullie nieuws hebben. Aangeven dat ze je eerst moeten laten uitpraten en dat ze daarna hun gedachten mogen zeggen, anders misschien kans dat ze je boos onderbreekt? Vragen hoe ze zich voelen en in hoeverre ze het willen delen. Misschien wil ze eerst niet veel betrokken zijn, of juist wel, of het groeit met de tijd. Dit kan je helaas niet opdringen en daar zal je geduld met moeten hebben. Ik hoop van harte dat ze goed reageert zodat je toch een (redelijk?) zorgeloze zwangerschap kunt hebben.
En vertel het zodra het kan. Als het via een ander verteld word kun je dat nooit meer goed maken. Ik zou heel duidelijk zijn ook denk ik. Meer in de zin van dat ze het er niet mee eens mag zijn en dat je daar begrip voor hebt, maar dat je nu eenmaal wel zwanger bent en dat dit niet meer gaat veranderen. Lastig hoor dat je een bozige tiener hebt. Maar je hoeft niet alles naar haar maatstaven te richten. Het is jou leven en jou keuze ook. En ze is vast wel zo oud dat ze dat kan begrijpen denk ik. En wie weet draait ze toch wel bij. Fijne zwangerschap toegewenst!
Ik zou het vertellen niet te lang uitstellen. Wees eerlijk, heb respect voor de gevoelens van je tieners en leef daarin mee (dus iets als ‘ik kan me voorstellen dat jullie het niet leuk vinden…’), maar geef ook aan dat je vriend en jij ook oprecht blij zijn met de zwangerschap. Vraag hen ook in hoeverre ze betrokken willen worden bij de zwangerschap (echo’s, shoppen etc) en heb daarin ook respect voor wat zij willen en forceer het niet. Ik heb er geen ervaring mee, maar zo zou ik t doen denk ik, omdat eerlijkheid en oprechtheid heel belangrijk is voor tieners.
Daarnaast kan ik me voorstellen dat ze helemaal bijdraaien zodra de kleine er is. Hier ook een tiener van 13 en die is twee handen op 1 buik met haar zusje van 9 maanden. Ze vindt het gewéldig. (Overigens geen sprake van nieuwe relatie hier, dus de situatie is wel echt anders.)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Pubers
reacties (12) Verversen