Net ging ik even heerlijk op de bank zitten met m'n kleine schatje, net zoals ik dat de eerste weken deed toen hij S avonds wat onrustig was. En opeens bekroop me een verdrietig gevoel van vervlogen tijden. Het is als de dag van gister en toch lijkt het alweer zolang geleden... Morgen mag ik weer werken, het is goed, maar ik moet het ook even verwerken. Deze mooie periode zwangerschapsverlof afsluiten. Vandaag ook nog de wieg vervangen voor het ledikant. In plaats van zo'n bonk in de wieg, is hij in het ledikant toch nog wel erg klein!
Oh meisje toch! Ik kan me goed voorstellen dat je je zo voelt. Het is ook zo'n bijzondere tijd om samen met je kindje thuis te zijn. Wel mooi dat je het zo afsluit. Dinsdag is het 5 maanden geleden dat mijn vliezen braken. Ik kan er met mijn hoofd niet bij, want het klinkt als een half jaar, terwijl het voelt als amper 2 maanden geleden dat Mitja werd geboren! Voor mij was het deze keer denk ik wel iets makkelijker, omdat ik met Mitja een extra lange 'baby-baby-tijd' heb gehad. Ik heb dan toch ruim 6 weken eerder met hem kennis mogen maken en langer met zo`n heerlijk slaperig wurm mogen knuffelen. Bij Tarne was die fase om voor ik er erg in had, is 'ie als zand door mijn vingers geglipt. Daarom had ik me bij de zwangerschap van Mitja voorgenomen om er extra van te genieten. Dat is door zijn prematuriteit dubbel-op gelukt.
Mij bekruipt het gevoel van vervlogen tijden vooral met Tarne. Die is nu 3 en hij wordt zo snel groot. Mijn mini-peutertje is ineens verdwenen, ik zie hem voor mijn ogen in rap tempo veranderen richting schoolkind. Voor ik het weet zit hij op de middelbare school en dan vliegt hij alweer uit.
Nou ja, dat duurt natuurlijk nog even. Maar de zoon van mijn ene vriendin wordt bijna 7 en het lijkt haast gisteren dat hij geboren werd. En de zoon van mijn andere vriendin werd van de week 14 - en die was 7 toen ik haar (voor mijn gevoel nog geen jaar geleden) leerde kennen! Het gaat veel te snel!
En ik denk dan: Waah! Ik heb al zo 'weinig tijd' met mijn jongens! Ik wil van die voorschoolse tijd uitgebreid genieten! Ik wil elke minuut opslorpen en ik wil die tijd helemaal niet zo drastisch inkorten door ze naar de opvang te brengen! Ik kan daar soms zo intens verdrietig worden...
Succes met weer aan het werk gaan morgen! Ik zal aan je denken! Het is een flinke stap en ik denk bij mezelf:Iedere werkende moeder is een top-wijf!
Ja, zo voelt het. Alsof de tijd door m`n vingers is geglipt. Wat heb ik al die tijd gedaan? maar ik heb wel genoten en het genieten houd hier niet op. Ben er nu weer en is gelijk als vanouds. Nu even kolven, dat hoort er ook bij...
Oh...heel herkenbaar! Het gaat zo snel allemaal. Aan de ene kant lijkt het lang geleden, maar toch ook weer zo kort. Ik ``moet` volgende week weer beginnen met werken, en daarmee de verlofperiode afsluiten. Best moeilijk! Succes morgen!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Mei 2015
reacties (4) Verversen