Soms lees ik wat sommige kindjes hier al kunnen (optrekken, klimmen, staan, kruipen....) en dan kijk ik naar de mijne die op zijn gemak een beetje tijgert en dat prima vindt. Wat maakt het uit, kind is blij en trouwens, ieder kind ontwikkelt zich op zijn eigen tempo. Sneller of langzamer dan de rest, who cares?
Toch betrap ik mezelf erop dat ik voorzichtig wordt als ik blij wil delen wat de mijne kan. Ik ben een beetje bang voor 'mommy wars' (Moeders die tegen elkaar opscheppen over wat hun kinderen al kunnen, en dan een beetje neerbuigend naar een andere moeder kijken van "Oh, doet die van jou dat nog niet??") Terwijl ik het helemaal niet zo bedoel. Ik ben alleen maar stapelverliefd op mijn kind en wil het ZO GRAAG delen!!
Mitja is motorisch niet zo snel. Maar hij is al van kleins af aan wel heel verbaal. Zelfs als prematuur, nog voor zijn uitgerekende datum, was hij al bezig om met een scala aan geluiden en intonaties duidelijk te maken wat hij bedoelde. We stonden er toen al verbaasd naar te kijken en die lijn heeft hij doorgezet. Hij houdt van taal en van communicatie! Hij zegt al geruime tijd 'Mama', 'Tarne' (Dah-ne) en 'Opa' (Op-PAAH!) Van de week vertelde @Anoukx hier dat T nu ook 'Mama' zegt en ik begon helemaal te stralen. Wat leuk! Wat gaaf! Ik vind het zelf zo leuk dat Mitja dit doet, en nu heeft zij het met T. Yes! Alleen.... ik durfde niet te vertellen dat Mitja dit ook al een tijdje doet. Want ik was bang dat het dan op een 'mommy war' zou gaan lijken. Of dat het als een neerbuigende reactie naar haar verhaal over T. zou overkomen. ("Oh, nou, dat doet die van mij al een hele poos hoor!") Terwijl ik dat juist niet bedoelde. Ik vond het juist zo leuk voor haar!
En nu zit ik daar dus vreselijk mee, want ik wil iets heel leuks vertellen over Mitja. Hij zegt namelijk "Koe". Serieus! We hebben mokken met grote koeien erop. Hij wees ernaar en ik zei: "Dat is een KOE". Sindsdien zegt hij "Kuh! Kuh-kuh-kuh!" iedere keer als hij een koe ziet op mijn mok. Al "Kuh" roepend komt hij aangetijgerd en wil ernaar kijken, wijzen en aanraken. Maar ook tegen de koe in de houten puzzel van Nijntje en tegen de koeien van de Duplo zegt hij consequent "Kuh!" Plaatje van een koe op de laptop? "Kuh!" Ik vind het zo gaaf en wil het zo graag delen. Maar ik wil hier niet overkomen als een opschepper en ik wil ook geen "Mommy wars". Ik wil hier alleen maar iets delen wat ik supergaaf vind van mijn ventje.
Nee, hij kan nog niet optrekken, zitten, kruipen of staan. En behalve "Koe", "Mama", "Tarne" en "Opa" maakt hij verder alleen maar oerwoudgeluiden. En ik vind het nog steeds supergaaf als de kindjes van anderen 'Mama' (of iets anders) zeggen, of iets anders nieuws kunnen of iets schattigs doen. Maar ik durf dus bijna niet te vertellen dat Mitja "Koe" zegt. Nou ja, "Kuh" dan.
IK heb een overleden hond en die heeft mijn man laten schilderen echt levensecht voor mijn 25e verjaardag! En die hangt boven de bank en ik praat wel vaker met Damon over Deep (de hond dus) en gister ging hij dus in 1x staan en wijzen naar Deep, en als je nu vraagt waar is Deep dan wijst hij naar Deep en zegt hij: Ie ie! (je sprak het uit als Diep!) En ik vind dat mega vet!! En hij wijst sinds afgelopen week ook naar z'n drinken als die dat wil hebben! En das eigenlijk best makkelijk!
@MontBlanc: Wow, dat hij tihtah zegt tegen een horloge vind ik ook supergaaf!!! Oh, we zitten echt in een overgangsfase nu, als ik het zo lees. Van babies worden onze kids in korte tijd ineens dreumesjes. Bij mijn oudste overkwam dat mij gewoon, keek ik later terug en dacht ik: Huh?! Wanneer is dat gebeurd?! Nu met Mitja ben ik me er veel bewuster van.
Wat gaaf dat hij de hond kan benoemen! Dat zou ik ook echt megavet vinden. En wat handig dat hij wijst! Zo gaat het communiceren toch een stukje makkelijker! Mitja heeft nu ook de smaak te pakken: Sinds gisteren zegt hij "Aap!" tegen zijn knuffelaap. De koe ("kuh") leek hij gisteren spontaan weer vergeten - had plaatsgemaakt voor "Aap", leek het wel. Maar vanochtend zag hij onze zwart-witte kat en begon hij weer: "Kuh!!!" En daarna ook met plaatjes en speeltjes van koeien: "Kuh!" Speelgoedkoe bij de gastouder: "Kuh-kuh-kuh."
Ik ben sowieso wel heel benieuwd naar de eerste woordjes van de kindjes hier, die fase gaan we nu toch krijgen. Meestal is het natuurlijk mama of papa. Maar het zoontje van een vriendin had als eerste woordje "Auto!" ("A-to") Daarna volgde van alles: papa, koekje, peeje (spelen), mij!... maar geen mama. Dat kwam pas voor het eerst toen hij anderhalf was! En de oudste zoon van een andere vriendin had helemaal een bijzonder eerste woord: "Draak" ("Raak/"Kaak"). Zij hebben hun hele huis volhangen met draken, vandaar... Ook daar duurde het heel lang voordat de eerste 'mama' klonk. Dus, meiden, kom maar op met jullie verhalen over de eerste woordjes! Of moeten we daar een aparte topic van maken?
Nou ja zeg! Ook al aap! Mijn zoontje zegt 'dat' als hij iets wil hebben waar hij niet bij kan. Over het algemeen gaat het dan om messen/koekjes/bloemen/glazen etc... Dus 'dat, dat, dat' wordt gevolgd door huilen, omdat hij het niet krijgt. Ik ben een keiharde, aldus S. Tegen mijn horloge zegt hij tihtah (tiktak). Dat was het wel.
Het eerste woordje van mijn dochter was 'bloem', maar ja, met een bioloog als opa kan dat ook niet anders. En inderdaad, daarna volgden nog een stuk of 6 andere woorden voor ze 'mama' zei. Papa kwam daar nog weer 15 woorden achteraan.
Trouwens, S. is wel bezig met een nieuwe fase: dingen openen. De speelgoedkoffer van mijn dochter, keukenkastjes, de koektrommel. Alles krijgt hij sinds dit weekend met die kleine vingertjes open. Gelukkig is tot nu toe een braaf jongentje die dus het eerste koekje naar mij kwam brengen voor hij zelf wilde aanvallen. Zo had ik tijdig door dat ook de koektrommel elders moet worden bewaard...
Enig en zo knap!! Is het niet zo dat we allemaal benoemen wat onze spruitjed nieuw 'kunnen', omdat we allemaal trots zijn. Als je al die verhalen samen neemt, lijkt het heel wat wat ze kunnen. En we melden niet elke week ofzo dat ons kindje ook deze week nog niet kan zitten/kruipen of zoiets. Dus je leest vooral verhalen wat ze allemaal wél kunnen. Maar als ik t zo lees hier, word ik wel blij van alle reacties. ..dat alles op zijn tijd komt!
Mooie gedachte zeg! Jij ziet dus in alle verschillen in ontwikkeling hier een soort bevestiging dat alles op zijn tijd komt. Mooi! En je hebt gelijk, al die afzonderlijke verhalen voegen zich in mijn hoofd waarschijnlijk samen tot een superbaby die al heel veel kan! Tot zover had ik er nog niet over nagedacht. Dank je voor je woorden.
Zo dat is snel zeg! Knap hoor! Elk kindje heeft weer zn eigen kwaliteiten. Mijn zoontje is motorisch snel maar die moet je letterlijk achteraan rennen. Hij loopt gewoon echt weg want hij is drie en ziet geen gevaar. En eerste waar hij naar zoekt als hij wegloopt bij de indoor speelplek in de supermarkt is de uitgang en ander kindje is motorisch wat langzamer maar oh zo heerlijk rustig!! Dan denk ik ook weleens van: ook heerlijk toch! Lekker zo geduldig en fijn spelen en zichzelf kunnen vermaken.
O jeetje, wat een handenbinder heb jij! Daar zou ik het angstzweet van op mijn rug hebben staan. O wat fijn dat Mitja alleen nog tijgert! Kan me voorstellen dat een wat rustiger kind jou heerlijk lijkt!
Maar het is wel echt heel knap van Mitja! Ik snap wel wat je bedoeld, maar ik kan ook oprecht genieten van de vorderingen van andere kinderen hier. Gewoon omdat ze zo allemaal hun eigen talenten hebben. Op een gegeven moment kan het wel vervelend worden, met name in real life waarbij mensen gewoon niet luisteren, en dan een half uur over hun eigen kinderen kakelen. Tja, dan luister ik ook niet meer!
Overigens had je al eens gezegd dat Mitja, mama en Tarne zegt. Dus dat weet ik ook nog wel, maar vind inderdaad of het nu met 6 maanden is of met 1,5 jaar. De eerste keer is gewoon zo leuk dat je het wilt delen
Verder gebeurd er bij T nog niks! Hij kan zitten als ik hem op z'n billen zet, maar als hij iets wil pakken is het net zo'n tuimelaartje. Plof, daar ligt hij weer! Tijgeren doet hij ook nog niet. Maar ik zie wel vooruitgang, hij gaat inmiddels wel een beetje z'n best doen om iets te pakken te krijgen. Nog even rust
Ik zit net even te kijken wanneer F nou voor het eerst mama zei: nou net voordat ze 10 maanden werd. Grappig, op hetzelfde moment. F kon alleen wel tijgeren, dus T is gewoon wat lui
Fijn dat jij het ook zo opvat!! Mitja kan ook wel zitten als ik hem op zijn billen zet, maar hij kan nog niet zelf gaan zitten en ook hij valt om. Tarne liep rond deze tijd al rond de tafel, kon kruipen, zich optrekken etc. Maar hij praatte nog niet. Ha ha ha, en ik maar de hele dag mama, mama tegen hem zeggen. Hij was mijn oudste en ik kon niet wachten tot hij mama zou zeggen. Nu wordt ik er af en toe horendol van! Soms zeg ik letterlijk: "Hou es effe 5 minuten op met dat ge-mama!!!" Ha ha ha!
Nu iedereen zo positief reageert hier, durf ik er nog wel 1 ding aan toe te voegen: Nadat hij de hele dag overal in huis koeien heeft ontdekt en benoemd, krijgt hij vanavond de kat in het oog. De kat is zwart-wit gevlekt. Mitja zet grote ogen op en probeert uit alle macht uit mijn armen naar de kat te komen, luid kraaiend en krijsend: "Kuh!!!"
Ik vind dat je trots mag zijn op je kleine mantje aan gezien dat hij iets te vroeg is geboren vind ik al heel erg knap dat hij zo goed bezig en dat hij nog niet kan optrekken en gaat kruipen die van mij was ook laat met optrekken en kruipen en andere moeders deden ook zo tegen mij en heb toen gezegd dat zo niet moeten kijk van ow doet die van jou nog niet maar uit eindelijk kwam het van zelf en die moeders die ik toen hoorde en dan ze zeggen wat loopt die van jou voor en dan ze zeggen ze dat hun kind het nog niet doet maar dat soort moeders moeten hun mond houden want uiteindelijk komt het van zelf wel
En die van mij was met 38 weken geboren dus dat maakt niks uit wees trots op je kleine man want dat mag elke moeder op zijn kinderen zijn want dat ben ik ook en probeer het niet je aan te trekken want het komt vanzelf wel ik zeg dit om dat je zo dat je weet dat er meer moeders zo als jij en ik hoop dat je het niet verkeerd leest maar dat ik het begrijp en het goed bedoel tegen je en dit is mijn mengen er over want ik hoe het is
Ik sluit me helemaal bij de andere mamma's aan! Haha zo schattig dat "kuh"! En ik ben ook TEGEN mommy-wars..wat een onzin, iedereen moet elkaar gewoon in zn waarde laten en genieten van alle leuke verhaaltjes zonder daarbij meteen in de vergelijkingsmode te vallen.. Je bent toch hoe dan ook altijd trots op je kind?! Ongeacht wat hij/zij kan
Btw, goed dat je dit zo even bespreekbaar maakt Maaike, want denk dat veel mamma's hier wel tegenaan lopen...
Wat gaaf dat hij al zoveel zegt! Roos zegt alleen maar mama haha.
Zoals anderen ook al zeggen; elk kind doet alles op zijn eigen tempo. Zo kan het ene al staan terwijl een andere bezig is met leren omrollen. Maar zo kan een ander kindje iets anders al heel goed en die staat kan verder niet zoveel. Ik hou er ook niet zo van als anderen daar een oorlog van willen maken. Een vriendin van mij doet dat ook en daar heb ik zo'n hekel aan. Alleen daar is het geval dat haar kindje 4 maanden jonger is dan Roos en ze beweerd dat haar kind Roos voorbij groeit. Hoe dan?
Ik vind het juist leuk om te lezen hoe de andere kindjes ontwikkelen! Ik reageer alleen niet vaak, maar ik lees alles met plezier. :D
Jammer als er competitie ontstaat. Ik hoop dat het jullie vriendschap niet overschaduwt. Misschien een keer bespreekbaar maken? Fijn dat je alles met plezier leest!
Daar zit ik wel aan te denken als het ze zo blijft doen, want hier heb ik geen zin in haha.
De verhalen over wat de kindjes allemaal leren dus gewoon blijven schrijven hoor!
Wauw, 4 woorden al! Wat goed! Daar mag je best over 'opscheppen'! En ik denk niet dat iemand het als opscheppen ziet hoor. Iedereen zit hier met kindjes in dezelfde leeftijd en het is juist zo leuk om hier dingen te delen over die kindjes. Alle verhalen over alle ontwikkelingen zijn leuk om te lezen. En ik vind het zelf heel fijn om hier iets over mijn kindje kwijt te kunnen, omdat ik in mijn omgeving niet zo'n muts wil zijn die alleen over kinderen praat. Dus in real life mag ik van mezelf 5 minuten over de kinderen praten en dan weer over andere dingen. Goed dat babybytes er dan is! Dus meldt vooral dat Mitja koe zegt, dan ga ik dat over 5 maanden ook gewoon doen en dan ben ik daar nog trots op ook .
Ha, dat is ook een manier: 5 minuten in real life over de kids praten, de rest op babybytes. @Anoukx, lees je mee? En dan zal ik over 5 maanden voor jouw ventje Dank je wel voor het delen van je mening!
Haha, ja zo is het wel. Als ik dan op dreef ben en er dan nog net even uit wil flappen dat F zo schattig deed of T mama zegt dan denk ik: en nu je mond houden.... Ander onderwerp. En idd heerlijk dat het hier wel kan
Ieder kind ontwikkelt op zijn/haar eigen manier. De een is verbaal snel, de ander motorisch. Mijn oudste was motorisch sneller dan mijn jongste, maar qua taal was mijn jongste er al snel bij. Zelfs haar juffen zeggen dat haar woordenschat groot is voor haar leeftijd. En ja, ik ben daar trots op, en ja, ik vertel dat ook gerust tegen anderen. Maar inderdaad wel oplettend dat ik de ander niet het gevoel geef dat haar kind minder is of zo. Als een moeder iets vertelt, reageer ik daar ook positief op (net als jij) Zolang ze dat ook terug doen naar jou als jij een keer iets vertelt over jouw kindje, is er niks aan de hand. En nogmaals: ieder kind heeft een eigen tempo op de verschillende ontwikkelingspunten, en dat is prima!
Dank je voor het delen van je verhaal. Ik herken het wel, mijn oudste heeft ook een grote woordenschat en ontwikkelingsvoorsprong. Hij gaat sinds hij 3 is 1 dag per week naar de kleuterklas en school zegt dat hij qua taal op het niveau van een 5-6 jarige zit. Motorisch is hij ook heel vaardig en sinds kort is hij weg van cijfers. Hij telt tot 10 (ook achteruit), herkent cijfers t/m 12 en kan een klein beetje klok kijken. Ik wil niet die moeder zijn die het steeds heeft over wat haar kinderen allemaal al kunnen. Tegelijkertijd is dat juist precies waar je het als moeder de hele tijd over wilt hebben! Ongeacht of het bij zijn leeftijd past. Voorbeeld: Mijn oudste durft sinds deze week op de wc te poepen. Hij is al ruim anderhalf jaar zindelijk met plassen en gaat al een jaar op de wc. Maar poepen deed hij nog altijd in een luier. Ik ben zo apetrots op hem! Ik wil het met iedereen delen. Maar als hij een simpel sommetje maakt tijdens het kijken naar sesamstraat of Umizoomi : Je hebt 5 koekjes en je eet er 3 op, hoeveel heb je er dan nog? 2 koekjes! Dan ben ik dus ook apetrots! En als hij overal waar we heen gaan roept: Mam, daar staat een 7! Kijk mam, een 12! Of: "He mam, daar staat de 'Tuh' van Tarne op, dat betekent dat ie van mij is." dan wil ik het ook trots van de daken schreeuwen. Zonder competitie, zonder anderen naar beneden te willen halen. Maar dat ligt dan blijkbaar toch wel heel gevoelig. Dus zeg ik niet zo veel. En nu met Mitja merk ik dat ik er bij voorbaat al nerveus van wordt.
Ik reageer even overal op vandaag. Maar ik vind het ook vaak gewoon leuk om te zien hoever andere kindjes zijn in verhouding tot mijn eigen kinderen. F is net drie en is ook echt enorm goed met taal, woordenschat van heb ik jou daar en ontzettend bezig met letters. Van de 26 letters van het alfabet kent ze er 20. Zo knap! Maar cijfers nog helemaal niet en dan vind ik het grappig dat Tarne dat juist weer heel goed doet. Gewoon leuk om te zien dat iedereen zo zijn eigen talenten heeft. En als ik dan 'opschep' over F, dan zeg ik er wel gelijk maar bij dat ze weer niet kan puzzelen ofzo. Daar is ze dan weer heel slecht in... Om het opscheppen dan weer te neutraliseren ofzo.
Ten eerste ik vind jou altijd zo'n schat!! Ten tweede wat ontzettend gaaf van Mitja dat hij al zoveel kan zeggen! En de kuh reken ik helemaaaaaaaaal goed! Wat een topper echt onwijs gaaf! En vaak zijn de kindjes die motorisch miss iets minder snel zijn verbaal weer wat sneller en andersom! Maar das toch juist zo cool! Zoveel kindjes en echt elk kind is anders das toch zo bijzonder! En je eigen kind is het aller leukst en daar ben je ook het aller trotst op! Ja ik ook hoor mijn Damon is het helemaal maar: Ik word net zoals jou ook helemaal blij als een andere moeder een mijlpaal of een trots l dingetje hier deelt van zijn of haar eigen kind, of Damon dat nou kan ja of nee, dat zie ik (maar dat is wie ik ben!!) daar totaaaaal los van! Want het gaat niet om mijn kind! En ben ik gewoon blij voor die andere moeder want ja elk kind is bijzonder en gelukkig anders maar het is op dat moment toch een mijlpaal he!! En ja mommy wars.. Zo jammer dat dat bestaat, slaat nergens op, want net zoals ik de straks al zei wat jou kindje kan dat doet die van mij nog lang niet, en sommige dingen die Damon doet, diet Mitja nog niet nou helemaal dikke vette prima! Maar mommy wars, ik doe daar niet aan mee, ik ervaar het snel ook niet snel zo en ervaar het al helemaal niet snel als een steek onder water! En zie mijn kinderen ap helemaaaaal niet als competitie materiaal! En denk (hoop laten we het zo zeggen) dat de andere mama's dat hetzelfde kunnen ervaren uit ons clubje! We zijn namelijk een vrij actief clubje in verhouding tot andere maanden en nou heb ik al zolang verhaal getypt dak helemaal niet mert weer wat ik allemaal heb gezegd hahahaha!
Ken dat gevoel. Jammer hea dat het zo is :(. Ik vind het altijd leuk om te lezen wat kids kunnen. Moeders vergelijken gauw alles met eigen kind, ieder kind is anders en de ene is sneller dan de ander. That's just hoe it is. Geniet van je kindje en alles wat hij nog meer gaat kunnen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Mei 2015
reacties (35) Verversen