Intussen verdwijnen de waterpokken hier weer. Mitja doet er voor de vorm meteen een virusje achteraan, hij trekt en pulkt al drie dagen verwoedt aan zijn linkeroortje, heeft koorts, huilt voor zijn doen veel en is erg onrustig. Sinds vandaag spuugt hij erbij. Niet fijn voor hem, Ocherm.
Gisteren heb ik 3 van mijn 5 (inmiddels grote) kuikens verkocht. Een prachtige haan met twee hennen, ze gaan een heerlijk kippenleven tegemoet in een grote wei met 8 ponies, konijnen en nog wat andere kippen. Zo fijn om ze naar een goed thuis te laten gaan. Tegelijk snik... Ze kwamen uit het ei op Mitja's uitgerekende datum. Ik heb ze van kuiken af verzorgd. Ze kwamen op schoot, aten uit de hand, als ik buiten kwam, kwamen ze alle 5 meteen aanrennen.... Tja, het leven gaat door.
Confronterend ook, in een post hiervoor, het dode jongetje op het strand. Voor hem en zijn familie gaat het leven niet door. En ik pink een traantje weg als mijn kippetjes weggaan. Terwijl mijn kids (naar verhouding) gezond en wel in mijn armen slapen.
Wat is het toch oneerlijk. Wat gun ik die ouders dezelfde onbezorgdheid waarbij je kunt huilen om een paar kippen. En toch kan ik ook weinig anders dan doorgaan met mijn leven. En duslachen, huilen of foeteren om relatief kleine dingen.
Het leven gaat door. Zo bizar. Zo raar. Maar tegelijk zo krachtig. Ik wordt er soms een beetje stil en emotioneel van.
Tja, ook jouw zorgen zijn zorgen ook al vallen ze mss in het niets in vergelijking met deze van anderen. Ik ben er zeker van dat die kipjes van jou een mooi leven tegemoet gaan!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Mei 2015
reacties (4) Verversen