een derde zou het wel heel graag willen denk ik soms maarja als ik terug denk de klachten die ik had en nog heb wil ik het niet..
aaggh 1 meid 1 zoon is genoeg maarja heb zelf 2 zusjes daarom zou ik wel een zusje voor mijn dochter willen voor later dat ze samen kunnen delen.want ik weet hoe superfijn gevoeld dat is een zusje hebben waar je beste maatje mee bent
mijn man wilt wel graag, afwachten we zien wel eerst hier van genieten.
ook hier wisten we al toen we met de auto vanuit het zh naar huis reden dat er nog 1 plaatsje vrij was op de achterbank en in ons hart Maar even rationeel bekeken: ik worstel nog steeds met F. , het gaat flink op en af maar er is iets waar dat ventje veel last van heeft en voorlopig kunnen we niet zeggen wat, en zo een gastroscopie is me aangereikt om het antwoord te vinden maar dat vind ik zo zielig....... dus ik kan er nu een absoluut geen zwangerschap/kindje bij hebben! Maar qua gevoel dat er nog eentje welkom zou zijn volg ik je helemaal!
Nee, hier niet meer. Wij zijn compleet. Maar nog een zwangerschap zou bij mij ook medisch gezien niet echt meer verantwoord zijn na alle complicaties van de vorige zwangerschappen.
Ik kan het me nog wel goed herinneren van na mijn oudste. Toen wist ik ook vrij snel dat ik er nog een wilde, alleen heb ik toen ook eerst gewacht tot mijn oudste ruim een jaar was. Niet bewust voor die leeftijd gekozen, maar vanaf toen voelde het goed om ervoor te gaan. Toen `kriebelde het zo hard dat ik het niet meer kon laten om eraan te jeuken` - als je begrijpt wat ik bedoel.
Hihi grappig. Ik heb altijd geroepen dat ik maar 1 kind wilde. De oudste traumatische bevalling, ademstilstand bij 4 wkn en huilbaby en chronisch ziek (oorontstekingen), toch is er n tweede gekomen en nu roep ik dus al na 1 maand ik wil nog een kindje. Alleen mn man wil (nog) niet. Ik hoop dat t mag lukken hier het is nl ook hier niet vanzelfsprekend helaas
Haha Eefe,dat bevalt je goed dan, die kleine! Ik hoorde van iemand die 3 maanden na de geboorte van de 1ste weer zwanger was van de 2e, soort ongelukje. En toen dachr ik.. dat zou toch best mooi zijn. Weer zo`n wondertje. Bij ons is de 1ste ook pas gekomen na tig ziekenhuisbezoeken en ik moet zeggen dat ik daar niet zo`n zin meer in heb. Maar rationeel bekeken: super moe (en ik ben al moe van de gebroken nachten), misselijk, hobbelen en opzwellen.. en als ie er dan is weer herstellen, dubbel gebroken nachten enzo.. neuhh dan wacht ik toch liever nog eventjes!
Ik moet eerlijk zijn, ik mis dat geschop ik mn buik wel. Maar de symptomen van het zwanger zijn : kotsmisselijk zijn (echt letterlijk hield helemaal niets binnen), vermoeidheid en bekkenklachten... nee die mis ik echt NIET. Ook nu hebben we nog af en toe lastige dingen en ik wil eerst genieten van mn meisje. Ik wil er bewust een jaar tussen laten.
Ehm nu? Absoluut niet!!! Tussen Avalon en Damon zit bewust 4jaar.. en tussen Damon en de volgende (want als dat gegund word komt hij of zij zeker weten!!) Gaat ook zoiets er tussen zitten;) laat mij eerst maar genieten van Damon en de lastigste fases achter de rug hebben, eerst zindelijk zijn en normaal kunnen praten;) Bij Avalon begon het ons allebei na 3jaar te kriebelen, maar eerst wouden we verhuizen naar Noorwegen.. wij woonde in Noorwegen en binnen 2maand zwanger! Maar ik ben ook nog maar 24dus wij kunnen er lekker wat leeftijdsverschil tussen hebben! Maar als het bij jullie alweer kriebelt zou ik zeggen go for it!!:)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Mei 2015
reacties (11) Verversen