Dan even een applaus voor mijn (schoon)moeder; onze wil is wet maar als wij advies nodig hebben staan onze moeders altijd voor ons klaar. Altijd, no strings attacht!
Hier ook in principe.. Heb een btje hekel als mensen zeggen, als hij bij ons is gaat t op mijn manier.. Tot op zekere hoogte ja en anders ben ik snel klaar met oppassen Heb geen lastige schoonmoeder maar heb ook niet veel met haar eigenlijk...
@boeiend, hoe is t met je zoontje afgelopen donderdag? Heb dat niet gelezen! (Als je t ergens hebt getypt....)
Vanacht toegegeven en bij ons in bed gelegd, we waren op na 1.5 uur gehuil! Nu was het ook weer feest en idd 5 min 10 min 15 min maar leek niks te helpen, na 3 kwartier nog een klein flesje gegeven en 5 min blijven zitten bij hem (hij lag bij zowel fles als bij hem zitt3n) zonder huidcontact en alle lampen uit, wel donker jihi) en nu slaapt ie volgens mij redelijk.
Denk zelf dat het een tandje is wat dwars zit maar ook een sprong, hij heeft continu vanaf zyn geboorte al dat ie een week of 5 voorloopt met alle sprongen en dan klopt t met t boek... maar het blijft gissen haha...
Weet ook niet of ik hiervoor echt schoonmams de schuld kan geven of dat het toeval is. Het is in ieder geval lastig om de Kids er heen te doen.
Oudste ging vannacht gelukkig na een slokje water weer slapen dus die was ma 5 min wakker.
Hoop dat dit gedoe weer snel over is.
Overdag is het in ieder geval ook zo en dan is laten huilen toch net wat makkelijker vind ik.
Lateb we in ieder geval zeggen, het is een fase, het is een fase
hier ook een tijdje gehad dat die alleen maar stil werd met extra voeding... ook in zn sprongetje.. en tsja sprongetjes gaan van de uitgerekende datum? maar 5 weken overtijd lijkt me onmogelijk lol...
Het kan ook verlatingsangst zijn?!
of misschien helpt een rustig muziekje opzetten in zijn slaapkamer.. hielp bij onze oudste ook altijd goed. Zo`n rustgevende baby cd.
Lastig dat schoonmoeder gedoe! Hier ook een schoonmoeder met eigen gedachtes. Zei bij Milou dat ik te veel met haar bezig was, dat ik te snel naar haar toe ging als ze huilde.... Milou heeft daar wel een half jaar moeilijk in slaap kunnen komen, alleen als ik er bij ging zitten tot ze sliep ging het goed. Laat maar huilen zei sm...
Ik was t zat, en ik heb het gedaan. Kwam sm me na 45 minuten halen, of ik toch maar even kwam... Ze was zelf al na 20 minuten gaan kijken en nu kreeg ze haar niet meer stil...
Ze heeft er nooit meer iets van/over gezegd. En guess what? Het ging vanzelf een keer over...
Hier wordt Bram trouwens nog steeds een paar keer per nacht wakker. Tanden, snotneus, en troosten... Hij wil t allemaal.
Ik ben een luie mama, ik haal m dan uit bed en leg m bij ons in bed en krijgt ie een voeding. Die hij ook serieus helemaal uit drinkt en dan in slaap valt.
En hoe zeer ik er ook soms van baal dat mn nacht wéér onderbroken wordt, denk ik ook: ze zijn nog zo klein... Het komt vanzelf goed.
Vannacht ging ook goed. Van 19u tot 1u geslapen, en toen om half 7 weer wakker. En heeft ie tot half 8gewoon kei gezellig in bed liggen kletsen Het komt allemaal wel goed wil ik gewoon zeggen! (Lang lulverhaal haha
Zo, iedereen gewassen en gestreken op bed. De oudste twee eindelijk stil; ze gaan altijd in het weekend bij elkaar logeren, hoe zoet! Alleen is het altijd even keten. Morgen naar het Dolfinarium want opa is jarig! Altijd leuk!
Ik heb zon heerlijke dag gehad met het grut. Lekker geknutseld (bomen met blaadjes geplakt) spinnenwebben van kastanjes gemaakt en tussendoor wat baby voeren en even entertainen. Verder kwam er helaas niks door mijn handen en ik moet nog zoveel... Nakijken, was opvouwen, strijken, dweilen... Naja, dat blijft wel liggen tot woensdag
Vandaag wezen winkelen,lang van huis geweest kleine man kon maar moeilijk slapen in de kinderwagen. Hij ligt net nu in bed zonder huilen dat is al een begin,ben benieuwd hoe vannacht gaat,als ie eenmaal uit zijn ritme is... oei oei. @holtmategirl ik zou ze daar ook niet meer laten slapen tot ze luistert naar jou! Ik heb ook een dwarse schoonmoeder hoor,ze zei als je moet bevallen bel me en ik kom direct naar jullie tijd maakt niet uit ik heb mijn mobiel altijd bij me. Ja dat zal toen het begon pakte ze niet op en dan pakt ze eindelijk haar tel op komt ze ik weet niet hoeveel later aan,daardoor kon ik geen verdoving meer krijgen en het was een helse bevalling! Grrr
Hier zou ik m echt wel laten huilen dan hoor in dit geval.. (ook al heb ik nog 2 kids.. ik heb mazzel dat ze er redelijk doorheen slapen, maar denk dat je na het gehuil de oudste alsnog beter in slaap kan krijgen dan de jongste nu)..
Ik zou idd steeds iets langer wachten met terug komen en troosten.. en dus al helemaal niet toegeven aan dat slapen op jou arm.. Helpt een extra voeding ook niet? kan soms ook wonderen doen?
Ik heb een redelijk ongevoelige baby; ze is serieus nog nooit overprikkeld of van de leg geweest. Het is hier natuurlijk ook altijd een heksenketel met een grote zus en broer
Herkenbaar over dat gevoelig zijn. Mijn oudste is een jongen die snap ik beter dan de middelste (meisje) die ook erg gevoelig is, doet me erg aan mijn oudste zus denken die kan ook zo zitten mokken en loopt nu als volwassen vrouw nog te zeuren over de opvoeding die m`n ouders hebben gegeven, dat m`n moeder nooit sorry heeft gezegd voor opvoedkundige missers, dat kan ik me dan zo boos om maken, en ben stiekem weleens bang dat m`n lieve meisje ook zo wordt. Kan verder wel goed met m`n zus maar ze heeft wel veel kapot gemaakt in ons gezin. Ze staat wel wat alleen daarin. Maar probeer m`n twee jarige heksje niet met haar te vergelijken en als eigen persoon te zien. Maar dat gemok daar kan ik slecht tegen. Zal m`n kinderen iniedergeval wel duidelijk maken dat ze me later geen verwijten voor de voeten hoeven te gooien, ik doe m`n best en hou van ze net als m`n eigen moeder gedaan heeft en doet. Kan het niet vergeten hoe kapot m`n moeder er van was dat haar eerstgeboren kind haar dingen verweet en dat terwijl m`n moeder grotendeels alleen vijf kinderen heeft opgevoed en m`n vader altijd met de neus in z`n boeken of computer zat.
Eng dit... Mijn dochter lijkt dus erg op man z`n jongste zusje waar wij nu geen contact meer mee mogen hebben (van haar niet). Gezin van 4 kinderen waarvan 3 nauw contact hebben met hun ouders en een prima jeugd ervaren hebben en zij heeft werkelijk een rotjeugd gehad . Oei, ik kan dat (en haar) niet uitstaan. Ondankbaar kreng. Nou ja, nu maar hopen dat mijn dochter toch anders opdroogd. Maar er zijn veel paralellen. En ik ben absoluut niet de perfecte ouder en waarschijnlijk ook niet voor haar, omdat ik overal makkelijk overheen stap en zij alles analyseert. Ze staat gewoon wat moeilijker in het leven en wij moeten haar handvaten geven. Maar bovenal is het wel mijn lieve mooie zorgzame dochter
de oudste was extreem overprikkeld tot zeker 1,5 jaar daarna ging t langzaam beter.. maar heeft nog steeds erg lang moeite gehad met drukke plekken e.d.
de middelste had stuk min der last, had alleen last van dagjes weg dat we m niet meteen in slaap kregen, maar eenmaal in slaap sliep die de rest van de nacht en was er volgende dag niets meer aan de hand..
jongste tot nu toe nog nergens last van en hoop de volgende ook niet..
maar al krijst er hier iemand nog zo hard.. meestal worden de anderen er niet wakker van.. en zo wel dan zijn die meestal ook wel weer snel getroost.
ik voelde me bij de oudste heel erg opgesloten thuis omdat die 10 uur op een dag huilde.. dat verbeterde met uiteindelijk de juiste voeding maar toen zat die al steeds niet lekker in zn vel en was die dus prikkelgevoelig.. Dus heb me heel erg opgesloten gevoeld en vond t ook niet fijn om een krijsende baby bij anderen achter te laten..
bij andere 2 had ik er geen moeite mee ze bij anderen achter te laten want die huilden niet zo veel als hij... en hadden ook sneller de andere voeding.
Onze oudste is erg gevoelig, terwijl ik een lompe boer ben. Ik heb echt serieus moeite gehad om haar te begrijpen, al gaat dat steeds beter. Wat dat betreft lijken de jongste twee meer op mij (licht ontvlambaar maar als is zo vergeven en vergeten). Manlief blijft overal ook wat langer in hangen
Pff wat vervelend. Als T. te moe is komt hij ook niet in slaap. Dan pak ik hem ook in mijn armen, en als hij slaapt leg ik hem terug. Dan slaapt hij lekker verder. De laatste paar nachten kan ik hem in zijn bedje troosten. Ik ga altijd een liedje zingen tot hij weer rustig is, en zijn speentje weer pakt. Heel veel succes!! Begrijp dat het heel moeilijk is.. Zou er toch wat van gaan zeggen.
Hier ook een rommelige nacht maar wel beter dan gisteren. Gesneden ui in onze kamer heeft geholpen denk ik.. Eerst heeft ze op mij geslapen en dan kon ik haar weer neerleggen.. Ze werd wel wakker steeds maar gaat dr goede kant op.. Ze werd vrolijk wakker dat is belangrijk en ik heb zelf ook wat kunnen slapen.
Ben bang dat als je dit niet met wilt je hem toch een poos zult moeten laten huilen. Vind ik zelf ook erg lastig maar heb het een tijd geleden zelf ook moeten doen om een patroon te doorbreken. Eerste nacht wel vaak hen geweest om speen er weer in te doen. Dan na een poosje sabbelen weer huilen tijd gewacht en speen er weer in. Was gewoon echt gesloopt toen en de andere twee ook zo nu een dan wakker. Ik denk wel dat ze oud genoeg zijn om aan dingen te wennen en dus ook aan vervelende gewoontes. Ik leef met je mee. Bij de oudste heeft het me een jaar gekost om het patroon te doorbreken, toen kon ik nog niet zo goed laten huilen. De middelste heb ik meteen in haar eigen bed laten slapen en dat vond ze heerlijk en nu de jongste heeft acht maanden geduurd en die slaapt nu sinds een paar weken door. M`n man was een weekend weg dus vond ik het minder lastig om te laten huilen een nacht. Hoofd onder m`n kussen en maar hopen de de andere twee niet wakker zouden worden. Sinds die tijd gaat het echt beter. Ik zou hem iniedergeval in z`n bedje leggen, misschien in het begin een tijdje bij gaan zitten als je dat `prettiger` vind? Succes iniedergeval!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Januari 2015
reacties (23) Verversen