Ik krijg een tweede meisje. En ik vind het lastig. Ik vind het stom van mezelf dat ik het lastig vind. Maar had ook graag een zoontje gehad en dit is het laatste kindje. Ik probeer veel met de naam bezig te zijn en de babykamer en me echt te verheugen ter afleiding. Maar het blijft moeilijk en ik neem mijzelf dat ook kwalijk. Sorry als ik mensen hiermee kwets, ik wilde graag even mijn ei kwijt. En ik ben benieuwd of jullie ook liever een jongetje zouden willen? Of dat het jullie gewoon niet uitmaakt? Of juist twee meisjes leuk?
Ik blijk zwanger van mijn tweede dochtertje terwijl mijn gevoel sterk een jongetje was.
Ik ben blij! Hiervoor had ik een miskraam. En dit kindje is gezond nadat ik ook bij deze zwangerschap veel bloed en stolsels verloor. Ik ben blij echt waar! Maar ik denk ook dat ik bij een jongetje iets blijer was geweest. Gewoon om het mee te mogen maken..
Dit kindje is veel rustiger op de echo’s waardoor ik echt een jongetje had verwacht en ook de zwangerschap voelt anders.
Ik sluit dit 2e meisje zeker straks met net zoveel liefde in mijn armen. 💕 En ook heel leuk voor mijn eerste dochter. Maar ik merk wel dat ik er een klein beetje wisselende gevoelens rond heb.
(Een ding vind ik wel fijn, mijn man heeft Parkinson met een genetische bouwsteen en vrouwen hebben “statistisch gezien” wel wat minder vaak Parkinson)
Ik kreeg als eerste een zoon terwijl ik heel graag een dochter wilde, maar toen ik hem eenmaal had wilde ik daarna juist graag nog een jongetje, zodat hij een broertje had. Hij kreeg tweeling broertjes erbij.
Ze zijn alle drie heel leuk met elkaar.
Ik denk dat het voor jou meisjes ook heel erg leuk is dat ze zussen zijn. Ik heb een hele fijne band met mijn zusje en ben blij dat ik haar heb. 😉
Ik snap wel heel erg je gevoel als moeder dat je graag van beide geslachten graag zou willen hebben.
Die dochterwens is bij mij niet weggegaan en ik vond het heel spannend om weer zwanger te zijn, omdat ik bang was om teleurgesteld te zijn.
Ik hoopte bij mijn vorige zwangerschap ook op een jongetje. Ik wist het geslacht niet zeker tot bij de geboorte. Ik was ook ongerust over hoe ik me ging voelen als het toch een meisje was. En het was dus een meisje. Gelukkig was mijn ongerustheid voor niets nodig, ze was direct mijn grote schat. Ik heb wel met beetje pijn in mijn hart de naamkaartjes voor jongen opgeborgen. Maar ik was superblij met het dochtertje, zat eigenlijk beetje op roze wolk zelfs. Maar ik kan zeker snappen dat je wat teleurgesteld bent, je moet wat treuren om het zoontje dat je waarschijnlijk nooit zal hebben. Maar eens dochtertje er zal zijn ga je ze ook in je hart sluiten, geen paniek. Het is idd beetje taboe, maar je kan er niets aan doen. Dat zijn nu eenmaal je gevoelens.
De eerste zoals gehoopt een jongen en ergens ging ik er voor de 2e zwangerschap van uit dat de 2e ook weer een jongetje zou worden (in de lijn van mijn partners familie veel jongensgezinnen, blijft een gok) maar zodra ik zwanger was een meisjesgevoel en bleek ook een meid. Moest heel erg wennen aan de "zij-vorm" maar ook heel bijzonder om zowel een zoon als een dochter te hebben al was het wennen, zelfs na de bevalling dacht ik vaak aan de hem- en hij-vorm. Nog steeds vind ik het allemaal soms gek (en dolgelukkig wel), kan het moeilijk uitleggen, is toch een soort beeld wat je er van hebt wat dan semi-afwijkt en dat maakt niet dat je niet gelukkig bent/wordt van je 2e zwangerschap en kindje.
Ik begrijp jou voor de volle 100%. Zelf ben ik zwanger van een tweede jongetje en ik heb een heel weekend gehuild toen ik het geslacht vernam, want ik wou zo graag een meisje na de perfecte zoon die ik al had. Ik schreef er onlangs zelfs een blog over op dit forum. Intussen gewend aan het idee en hij is enorm welkom, maar ik sluit een derde niet uit, omdat ik mezelf nu eenmaal niet zie als de typische jongensmoeder, maar als moeder van kinderen met verschillende geslachten, omdat dat nu eenmaal ook is wat mijn vriend en ik zelf kennen. Ik kan nu eenmaal maar hopen dat mijn zoons geen sportfreaks zijn en een beetje meer mee gaan in mijn interesses.
Ik had graag enkel meisjes gehad. Toen ik mijn eerste twee meiden kreeg was ik dolgelukkig. Mijn man daarintegen was een beetje teleurgesteld en moest zeker het nieuws bij de tweede echt even verwerken. Nu is onze derde een zoon. Dat was voor mij even verwerken maar gaf mijn man veel vreugde. Nu hij er is, zeg ik wel eens: een jongetje valt alles mee, het is minder erg dan ik dacht. Het went.
Zon-der twijfel, ab-so-luut. Het mooiste cadeau wat ik krijgen kon! Het geslacht is uiteindelijk niet het gene wat je lief hebt. Het karaktertje, de persoonlijkheid, het kindje heb je lief. Of daar nu een piemeltje of een vagina aan zit, het is gewoon een prachtig wonder wat je als ouder mag zien opgroeien. En ja, de kleertjes zijn anders, de kleuren zijn anders, het speelgoed is anders maar ook daarin kan ik nog mijn eigen stijl/smaak kwijt. Ze spelen anders, de ontwikkeling gaat anders, maar dat maakt dit kindje niet minder kostbaar, het is voor mij gewoon even schakelen en mijn weg daar in zoeken. Maar ik ben echt een trotse mama van mijn zoon, ondanks dat ik echt even slikken moest na de echo. Mijn man houd ook erg veel van onze dochters, maar is ook super blij met een zoon. Soms heb je het niet voor het kiezen, maar dat maakt de verrassing niet minder mooi.
1e meisje, geen voorkeur maar voorgevoel jongen. 2e Weer een meisje, had een jongen ook leuk gevonden maar voorkeur niet echt. Had zelf ook het gevoel dat het een meisje was. Derde een jongetje. Dacht een 3e meisje te krijgen. Verrast met een jongetje en stiekem ook wel heel leuk na 2 meiden. Snap wel dat je dat leuk had gevonden maar ik denk ook dat het snel genoeg went strakjes. Even omschakelen is het!
2 meiden zijn super leuk!! Heb hier 2 schatten die echt zussen zijn en super leuk met elkaar kunnen spelen. Ideaal dat ze hetzelfde leuk vinden en dat je bijv spullen en kleding door kan schuiven. Ook match ik ze vaak qua kleding, dat ziet er zoo leuk uit 😍
Ik had het andersom, wou graag twee meiden en zag mezelf als een meidenmoeder maar deze keer was het dus een jongetje, ik heb wel gehuild bij men zus en moeder toen ik het net vernam en dacht oh hemel waar begin ik aan. Ben bij mezelf gaan zoeken waarom ik zoveel moeite ermee had. En kwam tot de conclusie dat ik met men broer een mindere band heb dan met men zus en daarom dit ook voor men dochter wil. Maar niets zegt mij dat zij met haar broer dezelfde band gaat hebben als ik en mijn broer. Met die gedachte in het achterhoofd ben ik toch vrede beginnen sluiten met feit dat het een jongen is. En nu kan ik ook wel zeggen dat ik er volop naar uitkijk om deze kleine man in men armen te sluiten. Alles is weer nieuw, nieuwe kleertjes, nieuwe lakens. Je bent echt niet de enige, Genderdisappoinment komt veel vaker voor dan je denkt.
Bij de eerste dacht ik echt dat ik een jongensmoeder zou zijn. We moesten echt schakelen dat het een meisje bleek te zijn. Maar bij de tweede moest ik er niet aan denken dat het een jongen zou worden, een meisje opvoeden ging ons best af :) En de tweede is gelukkig ook een meisje.
Maar ik denk dat zodra de baby er is het echt helemaal geen ene reet meer uitmaakt wat het is. Het is jouw kindje!
Ik hoopte vurig op een zoon na m’n dochter. En m’n baby was toch echt een meisje. En ik was oprecht teleurgesteld, maar ik was er vrij snel overheen want je kan niks anders dan t accepteren want t geslacht veranderd toch niet. En ik kan m’n dochter voor geen goud missen. Het komt wel goed!
Ik ben nu zwanger van ons derde kindje en gek genoeg maakt me het geslacht dit keer helemaal niks uit. Heb nu ook van beide 1, misschien dat het daar van komt. Ben er nu niet zo mee bezig. Maar ik weet wel dat ik de vorige zwangerschap heel erg moest schakelen en wennen qua geslacht. Maar kwam allemaal goed. En neem jezelf niks kwalijk..
Ja daar had ik me helemaal op ingesteld. Maar toen ik eenmaal zwanger was had ik al een gevoel dat het een meisje zou zijn. En de echo bevestigde dat ook.. moest echt even schakelen. Maar toen ze er eenmaal was nooit weer aan gedacht eerlijk gezegd
Uit mijn vorige relatie heb ik een meisje (17) en jongen (16). En nu met mijn huidige partner een jongen (3). Eigenlijk wel een beetje een voorkeur voor een meisje. Maar nu onze zoon er is is dat het mooiste wat ons samen is overkomen. We hebben namelijk voor zijn komst 5x een miskraam gehad. Wel is het zo dat ik meisjes wat makkelijker in de omgang vind. Mijn oudste zoon begint nu iets rustiger te worden, maar is echt wel een lastpak geweest afgelopen jaren. Heel erg aan het puberen geweest. Ook was hij van kinds af al veel drukker. En ons zoontje van 3 is ook echt wel drukker en veeleisender dan mijn dochter ooit is geweest. Met haar doe ik wel dingen nu waar jongens echt niets om geven. Daarom zou ik nog wel graag een meisje willen hoor. Maar op dit moment zit ik weer middenin een miskraam (a.s woensdag curretage) en zou ik echt al heel erg blij zijn als we überhaupt nog een kindje mogen verwelkomen. Ik hoop dat het nog mag op mijn leeftijd. De tijd zal het leren. En dan zal het mij ook echt niet uitmaken of het een jongetje is of een meisje.
Het is echt niet erg om een voorkeur te hebben. Dat had ik ook de eerste twee keer. Nu het de derde en vierde keer mis ging en ik gelukkig gezond zwanger ben (vijfde keer) derde kindje, maakt het mij geen drol uit. Maar ik heb ook al beide💗
Eerste een meid (ik wilde zo graag een meisje en dacht dat ik alleen maar jongens kon krijgen. Misschien, omdat ik het zo graag wilde) toen kreeg ik dus een meid. Bij de tweede maakte het mij al iets minder uit, maar een jongen erbij leek mij ontzettend leuk en ik kreeg een jongen. Over anderhalve week weten we of we nog een meisje of nog een jongetje krijgen.
Ik begrijp je wel hoor! Ik had bij mijn eerste een enorme voorkeur voor een jongen. En natuurlijk was ik ook blij geweest met een meisje en had ik net zoveel van haar gehouden. Maar dat staat er los van. Ik heb gekregen wat ik wilde, mijn jongen. En ja, ik zou teleurgesteld zijn geweest als het een meisje was geweest. Niet om haar als dochter, maar om het niet hebben van een jongen. En dat is voor mensen die dit niet kennen heel moeilijk uit te leggen. Ik vergelijk het dan altijd met het uitzoeken van een brood. Ik heb het liefst bruin brood. En er zijn mensen die helemaal geen brood mogen, die zouden misschien al blij zijn als ze uberhaupt een keer brood mochten proeven. Maar ik heb die keuze wel en ik wil graag bruin brood. Stomme vergelijking, maar het maakt dat jij een keuze hebt.
Dat jij in de gelukkige staat bent dat je wel kinderen mag krijgen, maakt niet dat jij niet mag dromen omdat andere mensen geen kinderen kunnen krijgen of moeilijk kunnen krijgen. Als jij in de positie zou komen dat je een heel zwaar traject in zou moeten, zou je je wensen ook bijstellen. Maar dat hoef jij nu niet en jij mag echt wel even balen dat je je gewenste jongen niet hebt gekregen. Dat staat helemaal los van het houden van jouw meisjes. Je had een ideaalplaatje in je hoofd en dat moet je nu loslaten. En dat gaat echt wel lukken, maar dat mag je ook tijd geven. Geniet van je zwangerschap!
Onze oudste is ook een meisje en toen ik vorig jaar zwanger was wilde ik ook graag een jongen. Ik was ervan overtuigd dat het een jongen was, maar het was een meisje. Bij de geboorte heb ik zelfs gevraagd of het echt een meisje was (tijdens de zwangerschap bleef ik het gevoel hebben dat het een jongen zou zijn). Toen ze er eenmaal was, was het gevoel van graag een jongen krijgen weg. Uiteindelijk maakt het niet uit en ben je gezegend met wat je krijgt. Ik ben dolgelukkig met onze twee dochters. Het komt echt wel goed 😘
Ik wilde juist hetzelfde geslacht als de eerste, dus na een jongen weer een jongen en na een meisje weer een meisje. Maar goed, wij willen er 4 dus ik hoop ooit ook nog het andere geslacht te krijgen! Ik snap dat het een teleurstelling kan zijn als je graag een zoon had gewild en dit je laatste kindje is… ik lees dat hier wel vaker. Maar je weet dat de kans op weer een meisje groot was, ik hoop dat het snel went en je lekker kan genieten en dromen! Als ze er eenmaal is zul je niet minder van dr houden natuurlijk🥰 En super leuk voor je dochter, een zusje!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Geslacht van je baby
reacties (35) Verversen