Met heel veel liefde kan ik vertellen dat ik in verwachting ben van onze tweede zoon! En ooh wat maakt me dat gelukkig, al had ik stiekem best ook graag een meisje gekregen. En nu weet ik natuurlijk dat ik blij moet zijn dat het gezond is en dat ben ik ook oprecht! Maar nu is het geval dat mijn broertje en schoonzusje ook in verwachting zijn van hun eerste kindje. En vandaag kregen ze te horen dat het een meisje wordt. Natuurlijk ben ik onwijs blij voor ze, maar ergens doet het toch een beetje pijn, een gevoel van jaloezie..
Ik voel me er zo slecht over dat ik deze gevoelens heb.. kennen jullie dat gevoel van jaloezie? Zeg me alsjeblieft dat ik niet de enige ben 😣
hier ook een beetje, veel neefjes in de familie maar ik en 1 zus van mij de enigste met 2 meiden. Hiervoor wel een jongetje gekregen maar is met 24 weken geboren en 2 uur na de bevalling overleden.. maar geloof me het gevoel gaat wel weg! 🍀
Wij hebben 2 meiden en ben nu zwanger van ons derde kindje. De gynaecoloog dacht met 16 weken weer een meisje te zien. Hoopte stiekem, vooral voor mijn man, deze keer op een jongen. Maar de gynaecoloog durfde het niet met zekerheid te zeggen. Volgende week 20 weken echo, dan horen we het met zekerheid. Hoop natuurlijk op een gezond kindje maar ook wel een klein beetje op een jongen. We hebben 6 jaar op deze zwangerschap moeten wachten dus begrijp me niet verkeerd, met een meisje zijn we net zo blij. Dat was ook het 1e wat mijn man zei toen we een positieve test hadden: ik wilde niet een derde voor een jongen hè schat, maar gewoon nog een kind van ons samen. Je bent meer dan welkom lief baby'tje!❤️
Je bent niet de enige hoor! Ik dacht dat ik dat gevoel niet had. We hebben 2 gezonde meiden en zwanger van de 3e. Ik ging eigenlijk uit van een 3e meisje omdat het vast zo zou zijn. Geen voorkeur. Tijdens de 20 weken echo hoopte ik ineens op een jongen, voelde me er zo raar bij.. ik hoopte echt dat de echoscopiste een jongen zou zeggen. Dat was ook zo! Heel blij maar ik snap niet waarom ik dat gevoel ineens kreeg. Ik denk dat het normaal is. Even afscheid nemen van een bepaald beeld wat je voor ogen had. Het heeft niet te maken met de liefde voor dit kindje. ❤
Zo is dat, dit kleine mannetje is meer dan welkom in ons gezin ☺️En ik hou nu al enorm veel van hem. Het is inderdaad even afscheid nemen van het plaatje.. maar dat komt vast goed ☺️ En ik kan nu natuurlijk voor twee geslachten shoppen ☺️ Voor mijn kleine nichtje wat onderweg is en natuurlijk voor onze eigen zoon ☺️
Bedankt voor jullie reacties meiden, ik ben oprecht heel blij met de kleine jongen in mijn buik, en ook dat mijn broertje zn klein wondertje verwacht! Ik hoop dat het gevoel snel wat afzwakt. En dat er meer mensen zijn die dat gevoel best eventjes hebben.
Toen ik zwanger van de tweede was, had ik ook de stille hoop op een meisje. Toen bij de geboorte bleek dat ik weer een jongen had, was ik echter niet minder blij. Ik ben dol op mijn twee jongens en dat zal jij straks ook zijn. Ik ben ook - blijkt nu - een echte jongensmama. Ik kan niets met vlechten, jurkjes en strikjes. Ik sta langs de lijn!
Daar ben je écht niet de enige in! Er zijn heel veel vrouwen die hier last van hebben. En ik snap dat opzich best wel hoor. Probeer lekker te genieten en leuke dingetjes te shoppen voor je kleintje. Als je kindje er straks is, weet ik zeker dat dat gevoel weg is!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Geslacht van je baby
reacties (9) Verversen