Ok laat ik beginnen met dat ik/wij het super leuk en spannend vinden dat we een kindje krijgen. En zijn er echt blij mee.
Maar.... Ik snap nog even niet dat men zegt geniet van je zwangerschap het is 1 van de leukste tijden in je leven. Wtf. Nou ik geniet ervan om constant een zere maag te hebben. Als ik opsta over mijn nek te gaan. Nergens echt trek in te hebben door misselijkheid. Regelmatig kokhalzen om niets. Vreselijke vermoeidheid dat zelfs uit bed komen soms lastig is.
Begrijp me niet verkeerd ik snap dat t er allemaal bij hoort en t als t goed gaat niet de gehele 9 maanden is. Maar nu denk ik soms echt hoezo is dit de leukste tijd... En volgens mij zijn dit niet alleen de hormonen die praten. Het is een soort 'ziek' zijn gevoel en volgens mij vind niemand dat leuk.
Dan lees je je gaat in week 10 waarschijnlijk last krijgen van winderigheid, het vervelendste van de zwangerschap. Serieus, wat voor zwangerschap hebben die gehad. Want op dit moment zou ik in ieder geval de misselijkheid zo om ruilen voor winderigheid.
Ik zat toevallig pas Friends weer eens te kijken waar Phoebe zwanger is. En ik vond het zo fijn dat zij over van alles klaagde(Had ik nooit bij stil gestaan) Ik dacht hehe eindelijk een beetje realistisch ipv die film zwangerschappen die beginnen met 1x overgeven om aan te tonen dat ze zwanger zijn en t daarna als een zonnetje verloopt.
Neemt niet weg zoals ik in het begin zei dat we er blij mee zijn. En al pret met onze hummel hebben. Dit is niet voor niets de klaarmuur😉.
Verschild per zwangerschap. Hier bij de eerste ook veel misselijk geweest, ook na de 12 weken nog regelmatig boven de wc gehangen. Was kapot bij die zwangerschap en had er weinig lol aan. Bij de tweede ging ik er vrij makkelijk door heen ondanks dat we een baby/dreumes rond hadden lopen. Niet misselijk, weinig klachten, voelde me gewoon goed. Bij de derde* weer een beroerde zwangerschap. Barstende hoofdpijn, pijn in de borsten waarmee ik zelfs met wijzen al.zowat door de grond zakte en was qua humeur echt een monster. Deze zwangerschap liep trouwens niet goed af, met 20 weken was het hartje gestopt.
Nu voor de 4e keer zwanger(7+4 ongeveer). Af en toe bij vlagen misselijk voor een paar uur, soms duizelig en verder gewoon moe. Maar verder eigenlijk weinig klachten, ja sinds vandaag pijn aan 1 borst en weer wat duizelig. Verder en tussendoor eigenlijk nauwelijks tot geen klachten waarbij ik me afvraag of ik wel zwanger ben🤷♀️🙈 (om vervolgens weer even een paar uur klachten te hebben en met beide voeten op de grond te worden gezet met dat ik wel zwanger ben, maar tot nu toe is de misselijkheid maximaal 5x geweest). Winderigheid zoals jij benoemd heb ik trouwens al weken, zie niet hoe dat nog erger kan worden nu🙊🙈
Maar moet erbij zeggen dat welke zwangerschap dan ook, ik zwanger zijn niet leuk vind😅 geef mij maar een week of 2 na de bevalling(of moet de bevalling van de 2e hebben, dan mag het meteen) erna. Dan vind ik het weer leuker worden
Ja daar heb gelijk in. Mijn moeder zegt altijd als ze bij de eerste hetzelfde zwanger was zoals ze bij mij was had ze wel 10 kinderen gehad. Dus ik hoopte stiekem dat die makkelijke zwangerschap in mijn gene zou zitten. Haha
Ik beval 10x liever dan die 9 maanden zwanger zijn 🤣 Het een kan nu eenmaal niet zonder het ander. Er zijn periodes dat ik wel degelijk genoten heb, maar het grootste deel van mijn zwangerschap plaste ik tijdens het overgeven in mijn broek. Dan voel je je zo enorm vies! De gekneusde ribben, amper kunnen lopen, douchen op een douchekruk, enorme vermoeidheid, maagzuur. Het was niet altijd prettig, MAAR wat heb ik er ontzettend veel moois voor terug!
Ik vond alleen het 3e trimester leuk! Daarvoor misselijk met veel overgeven en oververmoeid door ijzertekort. Maar het idee dat er een mensje in je groeit, dat maakte het alles waard🥰 Ik bedacht me altijd: sommigen voelen zich zo ellendig omdat ze bijvoorbeeld kanker hebben en chemo’s krijgen. Dat brak mij echt, die weten niet wanneer de klachten stoppen, misschien wel nooit. Als je zwanger bent weet je dat het maar tijdelijk is en dat je het voor iets prachtigs doet! Dat maakt de klachten natuurlijk niet minder, ik zat er ook wel eens doorheen. Maar dit idee hielp me om het te relativeren en m’n emoties onder controle te houden en niet in te storten. Succes!
Da's een mooie relatievatie idd. Ik ben helaas ook van dichtbij bekend met die slopende ziektes.
Het is idd gelukkig niet constant dat ik dit heb hoor. Alleen wel hoe vaker ik die dingen hoor van genieten en alles is alleen maar leuk. Dan denk ik van dit kan niet kloppen. Durft niemand dit gewoon te zeggen. Dat mooie mensenwonder is het waard (zeker wel) maar soms is het ook wel even gewoon niet zo leuk.
Haha ik snap je gevoel wel hoor. Ook al heb ik geen kwaaltjes gehad, behalve vreselijk moe, genoot ik pas vanaf week 24 ofzo. Dan ga je het zien en de baby goed voelen 🥰
Gelukkig. Nou te zien is het hier al wel. Gisteren zat ik een beetje onderuit gezakt op een stoel. Zegt mijn partner zo heb je al echt een baby buik. Dus ik zeg uhmm schat, sta ondertussen op. Zo is die buik hetzelfde. Whahaha.
Toen keken een paar grote ogen mij aan, t gaat wel hard al zo in het begin..
Wij zijn zooo blij met de zwangerschap dat ik er de kwaaltjes met plezier bijneem. Maar zoals je zegt, genieten is moeilijk nu. De misselijkheid wordt erger, ik heb last van maagzuur, heel moe, emotioneel,... Noem maar op. Daarbij zijn de eerste weken gewoon lang, het wachten op de echo, wachten tot je voelt dat je baarmoeder groeit. Wachten tot je je baby voelt. Ik vond zwanger zijn pas echt leuk als de eerste 3 maanden voorbij waren, dan waren de klachten minder of weg
Ja hier wel het zelfde gevoel ongeveer hoor. Maar soms is het dus even van arrghh. Nou dat voelen dat het groeit voel ik ook al in mijn onderbuik hoor ondanks pas een week of 10. Maar dat vind ik minder naar dan dat gedoe met misselijk en maagklachten.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in De Klaagmuur
reacties (15) Verversen