Het is nu net een maand geleden dat ik ben bevallen van mijn eerste kindje, mijn dochtertje. Ik heb erg veel getwijfeld maar wilde toch graag mijn verhaal hier delen. Niet alleen voor de verwerking maar ook omdat ik zelf graag positieve bevallingsverhalen las tijdens mijn zwangerschap. Ik was namelijk best wel bang voor de bevalling en dan voornamelijk voor uitscheuren en de persfase.
Op 13 april was ik uitgerekend, maar mijn meisje liet nog even op zich wachten. Die vrijdag, 3 dagen later, ging ik veel te laat naar bed. Ik had ook niet eerder kunnen slapen, want ik lag toch veel wakker die laatste twee weken. Rond 1 uur lag ik erin, en om 2 uur werd ik wakker met lichte voorweeën.
Ik dacht er niets van want ik had al een aantal dagen last van lichte weeën snachts, ze gingen altijd weer weg. Maar een half uurtje later, om 2:30 voelde ik ineens een waterbalonnetje knappen. "Dat zijn toch niet m'n vliezen?" dacht ik, terwijl ik voelde tussen m'n benen. Droog. Maar nog geen paar seconden later voelde ik dat het ging stromen, ik klikte de lamp aan en rende het bed uit. M'n vriend werd wakker, behoorlijk in de war, hij was inclusief meerdere biertjes, tot half 2 gaan gamen met vrienden.
Ik stond onder de douche en het water bleef stromen, we keken elkaar aan en in blijheid en in lichte verwarring vroegen we ons af wat we nu eigenlijk moesten doen! M'n vriend Googlen, niet zoveel dus, gewoon wachten tot de weeën regelmatig zijn en pas bellen als ze elke 2-3 min komen en een minuut duren. Ik voelde de weeën heftiger worden toen ik onder de douche stond. Toch nog even in bed gaan liggen, misschien kon ik nog slapen? Niet dus, weeën kwamen erg snel op elkaar. Ik ging ze timen.
Na een uurtje timen was het duidelijk, ze kwamen om de 2 minuten en duurden een minuut. Verloskundige bellen dus.
Die kwamen langs en gingen ook weer, om 9:30 uur zouden ze terugkomen. Wij dus weer met z'n tweeën, knuffelen en die weeën opvangen.
Verloskundige kwamen weer langs, en om 10 uur sochtends hebben ze gekeken hoeveel ontsluiting ik had. Drie centimeter.. Poeh wat een teleurstelling na al zo lang bezig te zijn.
De weeën worden heftiger en heftiger, ik kan ze niet zittend opvangen dus elke wee moet ik staan. Mijn vriend tilt me elke 2 minuten op van de bank (goed zwaar ook voor hem). We schuivelen heen en weer tijdens het puffen. De verloskundige blijven erbij.
Om 14 uur weer gekeken naar de ontsluiting, 8 cm, yess! De verloskundige zegt dat het meestal nog 1-2 uur duurt voordat ik kan gaan persen, het komt dichtbij en ik voel me opgelucht. Want ondertussen heb ik naast de buikweeen ook rug en been weeën. Jemig wat intens!
4 uur later en nog geen volledige ontsluiting, en geen persweeën te bekennen. De verloskundige geeft aan dat ik zachtjes mag meepersen tijdens de weeën. Weer 2 uur later, eindelijk actieve persweeën. Een uur later wordt mijn dochtertje eindelijk geboren, op de baarkruk in de woonkamer.
Ik ben helemaal kapot, en helaas ook goed ver uitgescheurd (gelukkig net niet totaal ruptuur).
Het was de meest zware intense dag van mijn leven, met >19 uur duurde het heel erg lang, maar toch kijk ik heel erg positief terug op mijn bevalling. Geen medische ingegrepen, geen moment maakte ik me zorgen , de baby had een perfecte hartslag en gezondheid, en ik was bij mijn partner in onze eigen veilige omgeving. Ohja, en mijn grootste angst het uitscheuren, voelde ik op dat moment niets, die weeën waren veel erger.
Zo blij met ons prachtige meisje, en wat een respect heb ik gekregen voor alle moeders. Ongelofelijk wat wij kunnen!
Gefeliciteerd! Baalde je niet enorm dat je vriend biertjes dronk terwijl jij al over tijd was? Stel dat je plots naar het ziekenhuis had gemoeten en hij kon niet meer rijden..
Dankjewel! Jaaa, dat vond ik ook niet zo leuk inderdaad! Hij was nogal gespannen voor de bevalling en het aankomende vaderschap, en dat was een beetje zijn uitlaatklep. Hij was ook niet lam hoor, maar wel een biertje meer op dan je moet hebben achter het stuur. Tenzij het ineens heel hard misging was het ook niet zo'n probleem. Hij had wel binnen een half uurtje/uurtje kunnen rijden, we wonen gelukkig op 5 min afstand van het ziekenhuis.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Bevalling
reacties (8) Verversen