Sara is bijna 11 maanden en we zijn al 3 maanden aan het tobben.
Een afwisseling van ziek en tussendoor tandjes. Was het overdag en s’nachts niet gezellig.
Nu gaat het overdag gelukkig al beter nu ze het optrekken en staan door heeft. Maar blijven we s’nachts in de weer. In de periode ziek enz at ze ook weinig. Nu gaat dat gelukkig weer goed.
Ze krijgt 3a4 flessen op een dag, fruit, brood, avond eten met ons of een potje en een bordje yoghurt na. De laatste fles een papfles.
Ik heb de dokter en cb gebeld maar die zeggen allebei het zelfde, het is waarschijnlijk een virusje en tanden. Nu heeft ze idd 2 onder tanden maar de rest is in nog geen velden of wegen te bekennen. En dat dat een week duurt dat snap ik maar 3 maanden lijkt mij ook sterk.
Ik heb onlangs de osteopaat benaderd die denkt hier wel wat mee te kunnen maar heeft pas plek op 16 januari.
Ondertussen gaan mijn man en ik er een beetje onderdoor aan het slaapgebrek. Ze wordt namelijk gerust 3 a 4x wakker en als ze de kans krijgt lust ze wel 2 flessen extra snachts. We hebben meer eten geprobeerd overdag maar dan draait ze haar hoofd weg en wil ze echt niet meer.
Hebben jullie tips ? Om het te overbruggen tot de osteopaat?
Accepteren en niet al je hoop op de osteopaat vestigen. Sliep ze voorheen wel goed tot 8 maanden? Onze zoon is bijna 9 maanden en heeft nog geen nacht doorgeslapen. Onze peuter daarvoor ook 2 jaar niet. We slapen al bijna 3 jaar niet en zijn kapot. Niets aan te doen. Het gaat ooit over.
Met onze zoon van 9 maanden ook bij de osteopaat geweest, soort van laatste redmiddel, maar helaas, heeft niets geholpen. Wij hebben alles al geprobeerd en het hele medische circuit doorlopen, maar niets helpt. We hebben het geaccepteerd en wachten op betere jaren. We trekken er zelf nog ruim een jaar voor uit. Als het eerder bijtrekt is het mooi meegenomen.
En 3 of 4 keer maar vind ik een luxe. Hier regelmatig nachten dat we er 15 keer uitmoeten. Dus 3 of 4 keer vind ik een luxe.
Ik heb alleen de tip voor je om het te accepteren zoals het is, van de ene arts naar de andere arts heeft denk ik weinig zin want je hebt gewoon een niet zo’n hele goede slaper 🫣. Ons zoontje sliep super goed totdat hij ongeveer 1 was, sindsdien heeft hij maximaal 2 weken achtereen doorgeslapen. Hij is nu 2,5. De reden weten we nog steeds niet en proberen we ook niet meer te achterhalen 🤷♀️.
Accepteren....hier al sinds de geboorte drama met slapen...op een gegeven moment heb je alles wel gedaan want je kunt doen en kun je je beter focussen op wat je kan doen om het draaglijk te houden. (Vroeg naar bed:). Sterkte
Hier 2,7 jaar drama gehad niet ieder kind slaapt goed en is niet altijd een reden voor. Het is vooral accepteren en kijken naar wat je kan doen. Zoals elkaar afwisselen, samen slapen, op tijd naar bed etc.
Het hoort er helaas bij. Hier ook al 18 maanden bezig. Ze kon eerst tot 7 maanden ook alleen slapen maar op den duur lukte dat haar niet meer. Ze slaapt nu bij ons. Sindskort betere nachten. De nachtfles hebben wij ook nog heel af en toe. Ook dat wordt vanzelf minder is onze ervaring. Misschien kan je verlof opnemen mocht je erg moe zijn. Niet alle kinderen slapen snel door, soms kan het wel jaren duren helaas voor ons als ouders.
Ik lees dat ze wel eens tussen jullie in slaapt en dan wel slaapt. Het zijn nog 10 dagen ongeveer. Ik zou haar gewoon eerst in haar eigen bedje beginnen en dan tussen jullie verder. Dat doen wij hier ook..( al komt onze dochter pas rond 2a 5uur s nachts). Maar als zij slaapt, slapen wij ook. Er zitten dagen tussen dat ze wel in haar eigen bed slaapt en door slaapt. En als je echt niet wilt dat ze bij jullie slaapt. Dan is het inderdaad nog even accepteren en kijken wat de osteopaat kan doen voor jullie. Ze slapen vanzelf door.. al duurt dat soms helaas heel lang..
Dit zou ik ook doen, ik slaap sws de eerste 2 jaar samen anders slaap ik niet. Na die 2 jaar gaan ze zonder problemen eigen bed in en begint ona leven weer haha mijn kinderen slapen pas door rond de leeftijd van 3 en 3 a 4 keer wakker worden was gewoon de norm..
Hier ook hoor. Ze is nu iets over de 2 en gaat inderdaad steeds beter.. maar blije baby is blije mama. En intimiteit met mijn man... Lukt prima er komt niet voor niks bijna een 2e. Hoe vaak ik dat niet heb gehoord. Ja maar krijgt je man dan wel aandacht zat. Ja hoor... Als zij slaapt hebben wij de hele avond nog. 😂
Eerst leg ik haar goed. Speentje er in en een aai over haar bol met de woorden lieverd we gaan nu lekker slapen. Vaak krijsen gillen het hele pret pakket. Na 5 min nog paniek dan pak ik haar en leg ik haar tussen in. Misschien ook niet goed maar soms slaapt ze dan wel ineens. Maar dan is het ook na 2 uur weer bal. We proberen haar wel elke keer weer terug te leggen in haar eigen bed omdat ze dat ook moet leren. Was eerst overigens geen probleem alleen slapen.
Ik denk dat je de cirkel moet gaan doorbreken. Ze heeft nu geleerd dat zij krijst en dat ze dan in jullie bed gelegd wordt, dat is jullie cirkel. Maar in jullie bed slaapt ze ook niet goed, dus dat is geen oplossing. Ze moet leren dat ze zelf in slaap kan vallen in haar eigen bedje. Als ouders moet je dan toch de controle pakken en bepalen wat er gebeurt. Niet proberen terug te leggen, maar terugleggen. Kaders stellen is gewoon liefdevol en kan zonder eindeloos laten huilen, maar vraagt wel flinke investering van jullie. Doorbreken van cirkels is vaak niet met een dag of 3 gedaan. Maar als je het gaat proberen en je geeft toch weer toe, dan begin je de avond er na terug bij af. Consequent zijn helpt echt, maar kost even tijd voor het landt. Wij liepen soms ook wel 10x heen en weer in bepaalde fases. Dan loop je op je tandvlees, maar het werkte wel. Liever dat dan maandenlang met een kind in bed eindigen dat daar ook niet slaapt toch.
We deden elke keer hetzelfde, met zo min mogelijk prikkels. Bij huilen deden wij wel oppakken en even naast het bed staan of zitten wiegen tot ze rustig waren (in bed troosten lukte bij ons nooit) en dan weer terugleggen. Bij niet huilen gingen we er niet heen. Na terugleggen afhankelijk van die situatie. Bij verlatingsangst gingen we er naast zitten tot ze sliepen (in het donker, niets zeggen) en dat afbouwen door steeds wat verder weg te zitten en steeds wat eerder weg te gaan. Bij uitproberen gingen we na het terugleggen wel direct weg. Altijd alles op de kamer, geen licht, maar 1 zin herhalen, geen fles, niks. We hebben een echt lekkere stoel neergezet daar, dekentje er bij, etc. om het een beetje te doen te houden. Hier was het dan echt na een week of 2 wel voorbij weer
Eerst leg ik haar goed. Speentje er in en een aai over haar bol met de woorden lieverd we gaan nu lekker slapen. Vaak krijsen gillen het hele pret pakket. Na 5 min nog paniek dan pak ik haar en leg ik haar tussen in. Misschien ook niet goed maar soms slaapt ze dan wel ineens. Maar dan is het ook na 2 uur weer bal. We proberen haar wel elke keer weer terug te leggen in haar eigen bed omdat ze dat ook moet leren. Was eerst overigens geen probleem alleen slapen.
Hier was het vanaf 10 maanden een ramp. Daarvoor altijd doorgeslapen. Vorige week was ik er zo zat van (14 maanden nu) dat ik een plan bedacht. Ik geef geen BV meer s nachts. Kwam gerust 6x voor een slok (en vooral hangen tegen mij en ja ik hou er echt zielsveel van maar je houd het gewoon niet vol). Dus eerste nacht 2 uur lang gekrijst. Eerst wel na 5 minuten gaan kijken, toen na 10 enz. (Overigens bood ik ze wel water aan omdat ik niet weet of ze dorst heeft s nachts, hebben meerdere kinderen hier namelijk maar ze hield de lippen stijf op elkaar). De 2e nacht kwam ze pas om 3 uur. Water hoefde ze niet. Terug plat gelegd en even een aai, zeggen dat ze lekker kan slapen. Toen ik de kamer uitliep jankte ze echt van kwaadheid. Binnen 3 minuten stil. 2 uur later lag ze nog te spelen in bed. Af en toe gejammer maar niet hard. Toen even gaan kijken of ze goed lag. Achterstevoren in bed zonder knuffel. Goed gelegd, gezegd dat ze lekker kan gaan slapen. En jawel (tromgeroffel) zonder huilen ging ze super lief met glimlach liggen en slapen. 3e nacht kwam ze weer om 3 uur. Bleef nog 3 kwartier spelen. Nog x netjes gelegd en niet meer gehoord. Afgelopen nacht om 4 uur wakker (door broerlief). Ging toen na een uur weer slapen. Maar je merkt dat ze nu doorheeft dat ze geen bv meer krijgt en gewoon lekker gaat liggen. Ben echt zo blij dat ik het even door gezet heb. Had natuurlijk ook snel effect dus dat motiveer wel. Grappige is dat het totaal niet is wat ik altijd zou doen maar uiteindelijk overheerste nu toch echt de moeheid en daardoor word ik overdag ook niet leuk. Dit is voor alle partijen beter. Geen idee of je er wat mee kunt natuurlijk maar bij deze mijn ervaring.
Als het echt tandjes is, helpt paracetamol. Je zou het een nacht kunnen proberen om te kijken of het verbetering brengt. Dat kun je natuurlijk niet nachten achter elkaar doen, maar dan kun je er in ieder geval achter komen of het te maken heeft met tandjes of niet. Wij hadden ook heel onrustige nachten. Het verbeterde magisch toen m’n zoontje zelfstandig leerde lopen. Nu slaapt hij door. Bij hem leek het dus ontwikkeling-gerelateerd te zijn.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (20) Verversen