Wie heeft er ervaring (zelf, of vanuit omgeving) met samen blijven wonen na een scheiding? Dus dat je als ex-partners onder hetzelfde dak blijft wonen, omwille van kinderen, financiën, woningnood o.i.d.?
Ik ben benieuwd naar ervaringen, zowel negatief als positief. Bedankt alvast!
Hier zelf een hele tijd gehad met mijn ex. Overdag waren we niet altijd in hetzelfde huis. Maar snachts met een jonge baby vaak wel. Ik moet zeggen toen hij eindelijk weg gign en een eigen huis kreeg. Ik wel was eindelijk rust kreeg en meer ruimte om het te verwerken. Onze relatie was overigens volledig op met veel ruzie, haat en nijd naar elkaar. Daarbij heeft hij nog al was narcistische kenmerken en eerlijk, als je daar niet meer voor valt is het gewoon moeilijk om daar mee te blijven leven.
Ik ken een stel die dit al een paar jaar doet, omdat ze uit elkaar gingen toen de kinderen nog klein waren. Ze doen dit voornamelijk voor de kinderen en die hebben het volgens mij ook erg prettig. Verder leven ze redelijk gescheiden: ze proberen om de beurt de deur uit te gaan (bij anderen eten of leuke dingen ondernemen), zodat ze niet te veel samen zijn. Zo passen ze eigenlijk ook om de beurt op de kinderen. Volgens mij is het wel lastig, omdat ze elkaar natuurlijk nog vaak zien. Op den duur zullen ze misschien toch alebei een eigen woning kopen. Maar voor nu lijkt het goed te gaan.
Mijn ouders hebben nog een aantal jaren in hetzelfde huis gewoond (covid periode; moeite met het huis verkopen. Ik en mijn broer waren wel al ver in de 20 en het huis uit) . Met de dag werden de ruzies en frustraties erger. Toen ze ieder op zich gjngen wonen was het een verademing. Nu kunnen ze beter met elkaar op weg dan toen ze getrouwd waren
Ik ken een ex-stel dat financieel vast zit in 1 huis. De een wil weg, de ander wil in de buurt blijven wonen. Worden het niet echt eens over de plek, en vanwege de kinderen moeten ze een beetje bij elkaar in de buurt wonen. Beiden een huis (in de buurt) kopen is niet betaalbaar voor elk apart, huur is bijna niet te krijgen. De een slaapt nu op zolder, de ander in de slaapkamer. Leven helemaal langs elkaar heen. De kinderen krijgen er best wat van mee. Er is geen ruzie, maar toch regelmatig spanning in huis, ouders die elkaar niet meer lief vinden. Ze kunnen niet verder met hun leven, er is geen afstand van elkaar waardoor ze toch niet echt los van elkaar komen maar de relatie is wel echt op. Dat hakt er ook in bij beiden. Duurt al ruim een jaar. Een van de twee is nu aan het daten, de ander wordt daar dus heel direct mee geconfronteerd en het voor de kinderen verbergen is ook lastig. Heel ongemakkelijk allemaal. ik wens het niemand toe.
Ik ken ook een stel dat er een appartement bij nam en dan wisselden ze van woonplek elke week. De kinderen bleven in het huis, ene week met mama, andere week met papa. Ging best een tijd goed. Tot ze toch behoefte kregen aan een eigen leven, loskomen van elkaar en er nieuwe relaties om de hoek kwamen kijken.
Ligt er echt aan , hoe de verhoudingen op het moment zijn, zijn er verwijten of ruzies etc
Zolang je normaal met elkaar kan blijven omgaan, zal het 'te doen moeten zijn , is dar niet geval , dan is het belangrijkste dat 1 vd twee zo snel mogelijk ergens anders onderdak krijgt.
Hoe dan ook is een rot.situatie , maar ligt ook aan de situatie hoe dit verloopt .
Mijn vriendin en haar ex vechten mekaar de tent uit , waardoor mijn vriendin met de 4 kinderen naar een bungalowpark is gegaan, omdat meneer zo egoïstisch als de neten is . Die deed alles om maar dwars te zitten , terwijl hii diegene die vreemd ging en ze na ze nieuwe vriendin trok waar het binnen 2 weken al over was , blijkbaar niet meer genoeg spanning zonder geheim houden
Hij is terug gegaan , Wou ze gezin terug , mijn vriendin heb gezegd never nooit dat ik een 2de keus ben.
Is een koophuis dus aan alles zitten ze aan mekaar vast ook vanwege kinderen , meneer is in ze ego gekrenkt door dat ze hem niet terug nam , waardoor die op alle manieren tegen begon te werken , waardoor zij uiteindelijk is vertrokken, en zo hoort het niet vind ik.
Elke 3 weken moet ze na een andere vakantiepark want mag niet langer dan 3 weken .
Urgentie kreeg ze nog niet want huis moet verkocht worden en daar werkt die ook in tegen , en der uitkopen verloopt ook niet vlot .
wij waren niet getrouwd maar woonden wel bijna 8 jaar samen. omdat er geen woningen beschikbaar waren voor mijn ex hebben wij nog ruim 4 maanden samen geleefd. het was voor onze dochter wel fijn maar na 4 maanden zaten we echt op elkaars lip. hij is toen nog 3 maanden bij zijn tante gaan wonen tot hij een andere woning kreeg in een woonplaats ruim een half uur verderop. wij zijn verder niet met ruzie uit elkaar gegaan maar de koek was (vooral van mijn kant) gewoon op.
ja puur uit nood inderdaad. ik had al een koophuis toen ik een relatie met hem kreeg en hij kwam er dus bij wonen. toen we uit elkaar gingen moest hij dus een plek voor zichzelf vinden, wat niet mee viel. toen heeft hij zich bij woningbouwverenigingen in andere steden ingeschreven,omdat hier een hele lange wachtlijst is en had toen na een aantal maanden een huis gekregen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (10) Verversen