Hoi allemaal, mijn zoontje wordt volgende week 5 en krijgt de eerste week van januari twee kleine ingrepen: buisjes en neusamandel eruit. De eerste keer een operatie voor hem en ook voor mij dat een van mijn kindjes een ingreep krijgt. Gelukkig hele kleine ingrepen maar!
Nu weet ik dat dit niet per se prettig is voor hem, maar over de ingreepjes en het herstel maak ik me verder absoluut geen zorgen over. Wél schrok ik vandaag toen de anesthesist me belde en zei dat ik er niet bij was als hij wakker wordt.
Wat is jullie ervaring met kleuters onder narcose en geen papa/mama/verzorger in de buurt bij het ontwaken?
Mijn oudste was al wat ouder (7 jaar) toen hij een acute blindedarmontsteking kreeg. Ik mocht op de OK blijven tot hij in slaap was en op de uitslaapkamer was ik welkom toen hij nét bij was. Ik had er niet langer of eerder bij willen zijn want het is niet prettig om je kind geïntubeerd te zien liggen.
Mij is verteld dat kindjes net zo uit de narcose komen als ze er in gaan. Dus zijn ze bang op de OK, kunnen ze huilend bijkomen. Mijn zoon was juist heel rustig (op de OK was met hem een visualisatie oefening gedaan). Hij had trouwens in het begin echt niet in de gaten dat ik er was, in dat rare blauwe OK-pak...
Ik vond de verpleegkundigen op de uitslaapkamer erg lief en zorgzaam.
Afgelopen juli heeft mijn dochter van toen bijna 2 buisjes gekregen. Ik was er wel bij toen ze wakker werd, ook toen ze onder narcose ging. Toen ze nog sliep bleef er wel een verpleegster bij mij staan voor het moment dat ze wakker werd. Dat deden ze bij iedereen.
Was lopende band werk, speciale ochtenden voor amandelen /buisjes bij kinderen. Er waren ook kindjes met amandelen en daar waren de moeders ook gewoon bij toen hun kindjes wakker werden. Was in Hoofdorp in het Spaarne.
Dat is normale gang van zaken. Kan zijn dat hij huilend naar de uitslaapkamer komt, maar kan ook zijn dat hij nog slaapt of duf is. In ieder geval niet wakker maken!
Mijn dochter was 4.5 toen haar keel en neusamandelen werden verwijderd. We kregen goede instructie, was een speciale middag waar we met een groepje een ok kamer mochten bekijken en de kinderen mochten het kapje even op. Ook kregen zij een boekje mee naar huis. Zodra je kind wakker is en op de kamer wordt je geroepen. Het is echt maar 10 minuten zonder je kind. Mijn dochter was een beetje geschrokken omdat er bloed op der pyjama zat.
Mijn zoon was anderhalf jaar oud toen hij buisjes kreeg en zijn neusamandelen geknipt werden. Het is echt lopende bandwerk. Met hem.nog zeven kindjes met hetzelfde. Tussen het achterlaten van onze onder narcose gebrachte zoon en dat we hem weer zagen op de uitslaapkamer zat zeven minuten. Hij was toen al wakker en ontroostbaar. Ik wist ook dat dit het scenario zou zijn. De verpleegkundige had het gezicht van mijn zoontje ook schoongemaakt (want bloedneus na knippen neusamandelen). Er staat mij iets van bij dat dát de reden is waarom je er als ouder niet bij bent bij het wakker maken. Nadat mijn zoontje was gekalmeerd, mochten we naar huis. Na zijn middagslaapje was hij weer zijn gezellige zelf. Ter info: het onder narcose zien van je kind is geen prettig gezicht.
Mijn twee oudste zijn geopereerd. De middelste bij ruim 1 iaar en de oudste was ruim 4 jaar. De oudste was een spoedoperatie en de middelste een geplande. Een pedagogisch medewerker kwam aan mijn kind uitleggen wat er ging gebeuren. Hoewel belooft was ik er niet bij toen ze wakker werden. Mijn oudste vond dat prima. Mijn middelste wat minder maar zij kreeg ook complicaties na de operatie en heeft een behoorlijke tijd angst gehad voor artsen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (9) Verversen