Even van me afschrijven en vragen naar ervaringen. Afgelopen april heb ik een miskaam gehad, bij de eerste echo bleek het hartje niet te kloppen. Ik heb het hier heel erg moeilijk mee gehad, en eigenlijk nog steeds. Nu is het november, en ik zou eind november bevallen, maar met de miskraam is dit helaas niet zo. Ik ben nu weer zo verdrietig, denk alleen maar aan hoe het nu zou kunnen zijn, bijna een baby op komst. Hoe ging dit bij anderen, hebben jullie manieren om hier mee om te gaan? Ergens wil ik er bij stil staan, maar ergens wil ik ook dat het over gaat. Ik denk elke dag aan de miskraam, hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Wat verdrietig zeg! Een miskraam is ook heftig, en het verwerken is voor iedereen anders en gaat ook niet recht omhoog, maar met ups en downs. De uitgerekende datum zal pijnlijk zijn, en verdrietig - en vervolgens ebt dat ook weer weg. Volgens mij kan je niet veel anders doen dan erin meebewegen, en er ruimte voor geven. Ik heb mijn miskraam in de tuin begraven, en daar plantjes gezet die op hun mooiste zijn rond de uitgerekende datum. Misschien kan je een soort ritueel of iets bedenken wat bij jou/jullie past om het vorm te geven.
‘Ergens wil ik er bij stil staan, maar ergens wil ik ook dat het over gaat.’ Tegen je verdriet vechten of het wegstoppen werkt niet. Verdriet gaat pas over als je er echt ruimte voor maakt om het te doorleven. En of het dan echt over gaat, weet ik niet. Maar het wordt dragelijker en makkelijker mee te leven. Ik heb geen ervaring met miskramen, maar ik vind het alleen maar heel logisch klinken dat het je raakt nu die datum dichterbij komt. Dat zal ook wel zo blijven en dat mag ook. Misschien kan je voor jezelf uitzoeken wat jou helpt bij het afscheid nemen en bij het je rustiger voelen. Iets symbolisch, samen uit eten die dag, een flinke strandwandeling, er met iemand over kletsen.. en inderdaad wat hieronder ook staat: neem ruimte om erbij stil te staan, maar blijf niet te lang stil staan. Het leven gaat door, richt je aandacht daarop, wat is er fijn, waar je geniet je van, waar wordt je blij van? Doe meer van dat waar je energie van krijgt en wat jij nodig hebt je fijn te voelen
Ik begrijp je volledig. Ik heb nu 4 miskramen gehad, zou uitgerekend zijn in maart(5 jaar geleden), juli en november(dit jaar) en februari(2023) Ik ben er niet meer dagelijks mee bezig maar onbewust als de datums er aan zitten te komen denk ik er wel aan en heeft het invloed op mijn humeur. Overigens weten de mensen dit om mij heen en hebben hier ook begrip voor. Accepteer het, je mag hier verdrietig om zijn, het is een rouwproces waar je in hebt gezeten. Mijn eerste miskraam is dus 5 jaar geleden en komt elk jaar terug, het word wel minder met de jaren dat ik denk “Oja dat zou nu zijn”. Het is nog vers bij jou uiteraard dus het is begrijpelijk dat het zeer doet!! Wellicht helpt het om je te laten doorverwijzen naar een psycholoog, heeft mij goed gedaan. Maar vooral praat er over met je naaste, huil een keer en omarm het, het hoort nu helaas bij jou. 🤎
Ik had in het begin hier veel verdriet van en rekende wekelijks, oh nu 12/13/14/15 weken en dat was opeens voorbij. Dat ik dacht heb er al weken niet meer aangedacht en dat zal 4 maanden nadien zijn geweest. En idd richting uitgerekende data was ik idd een beetje van slag.
Recent weer een miskraam gehad en direct nu weer opnieuw zwanger heel spannend. Het is iets wat enorm verdrietig en zwaar is en Je hebt er geen pas klaar antwoord op, er bij stil staan maar op gegeven moment moet je wel door. Jij en je omgeving hebben hier niets aan om in het verdriet te blijven hangen. Het mag verdrietig zijn maar ga het een plekje geven kijk maar wat je wel hebt rn niet wat je niet hebt. Het leven is oneerlijk waar de één een gezin van 5 heeft zonder verlies de ander 1 en ik 2 en de ander nog meer. Schrijf van je af, neem afscheid van je kindje op welke manier die jij fijn vind. 🥰
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (5) Verversen