Ik heb een oprechte vraag aan gezinnen met 3 kinderen. Hoe is de dynamiek in huis? Ik wilde altijd 4 kinderen, ik kom zelf uit een gezin met 4 kids en mijn man uit een gezin met 5. Maar steeds vaker heb ik het idee dat het bij 3 blijft, ergens jammer maar is gewoon een gevoel. Maar er zit denk ik een kronkel in m’n hoofd, want mijn idee is dat 1 kindje er dan altijd buiten valt. Wij waren thuis met twee setjes van 2. M’n broer en zus altijd samen en m’n zusje en ik. Op vakanties, pretparken, bij oma logeren, thuis spelen etc… alles deden we samen. Voor de mensen met 3 kinderen: hoe gaat dat bij jullie? En wat is het leeftijdsverschil? Als we voor 3 kindjes gaan dan heb ik hem/haar het liefste snel erachteraan. Anders had ik iets langer gewacht voor de volgende leg van 2. M’n zoontjes zijn nu 2,5 jaar en 7 maanden. Ik snap dat je kinderen niet zo kan plannen, dat je ze krijgt en daarmee enorm gezegend bent, maar dromen erover mag (:
Ik heb drie kinderen van 8 en 6 jaar en een baby van 7 weken.
De twee oudste zijn vier handen op één buik en ik merk nu al dat ze heel veel met hun zusje bezig zijn. Ik denk dat ze haar overal in mee zullen nemen (zorgzaam zijn en waken over haar)
Ik heb drie kinderen; ze zijn nu 6, 4 en 3. De oudste en middelste schelen 22 maanden en de jongste 2 schelen 1,5 jaar dus de middelste was 10 maanden toen ik erachter kwam dat nummer 3 onder weg was. Ik had een Bugaboo donkey met meerijdplankje waardoor ik 3 kindjes kon meenemen, dat was echt een uitkomst. De eerste 2 jaar waren heel heftig, maar nu is het vaak heel leuk. Met spelen valt er wel makkelijk een buiten de boot maar ik denk dat dat met vier kindjes net zo goed kan zijn.
Ik kom uit een gezin van 3 meiden. Ik ben de middelste. Mijn oudste zus is 2,5 jaar ouder en mijn jongste zus 3 jaar jonger.
Vanuit mijn perspectief als middelste: ik kon altijd kiezen of ik met de oudere kinderen of de jongere wilde meedoen, de verbinder ook. Tegelijkertijd heb ik me dus altijd een beetje verloren gevoeld. Mijn oudste zus heeft altijd haar positie en rechten moeten bevechten als oudste en is niet zo subtiel. Mijn jongste zusje is vreselijk verwend, een ietwat kwetsbaar prinsesje.
Ik kom zelf uit een gezin met 3 kinderen en bij ons viel er nooit iemand buiten. Wil de een niet spelen, dan de ander wel. Ik kom uit een gezin met mmj en we kunnen het allemaal goed met elkaar vinden. We lopen de deur niet plat maar de band/basis is goed.
Hoe de dynamiek bij mijn eigen gezin zal zijn vind ik nu nog moeilijk inschatten. Omdat de jongste pas 20mnd is. Wat ik in beide gevallen merk is dat de middelste echt de verbindende factor is. De middelste speelt met beide kinderen meer dan bijv de oudste met de jongste (en heeft ook de meeste ruzie daardoor ).
Wij hebben drie kinderen. Opzich vind ik dat prima te doen. De middelste moet nog wel haar plek vinden en test nu goed uit, maar dat hoor ik om mij heen meer. Ze is heel lief voor de baby maar zij en haar zus kunnen totaal niet met elkaar. Ik denk dan maar zo dat het een fase is.
Zelf kom ik uit een gezin met drie kinderen, ik heb een zus en een zusje. Mijn zus en in schelen 2 jaar, wij kunnen echt totaal niet door één deur en we hebben ook geen contact meer met elkaar. Mijn zusje en ik schelen 6 jaar, met haar kan ik goed. Dus leeftijd zegt niet zoveel vind ik. Zelf heb ik drie kinderen, daar zit elke keer twee jaar tussen. Die dynamiek is ontzettend wisselend, en daar kan ik nog weinig over zeggen want daar zijn ze te jong voor. Drie jongens, 6, 4 en 1,5 zijn ze. Dus de ene dag slaan ze elkaar de hersenen in en de andere dag is het weer totaal de andere kant. Dus zeg het maar. Ligt aan de karakters.
Ik heb een zoon van 9, een dochter van 6 en nog een dochter van 4 jaar oud. Ze spelen veel en heel leuk samen en hebben een goede relatie met elkaar. Mijn zoon heeft nu de leeftijd dat hij meer privacy opzoekt, maar dan spelen de meiden samen. Ik denk niet dat een van de kinderen zich buitengesloten voelt, maar als ik zie dat dit dreigt te gebeuren tijdens het spelen, dan spreek ik ze daarop aan. Als ouder heb je natuurlijk ook een bepaalde controle over hoe de relatie tussen de kinderen wordt gevormd. Ons doel is om hun relatie tussen de kinderen zoveel als mogelijk te verstevigen zodat ze een goede band hebben als ze ouder zijn.
Dynamiek is in elk gezin anders. De karakters moeten ook maar matchen. Dat is altijd een gok en heeft toevallig goed uitgepakt in jouw jeugd. Kan net zo goed anders verlopen
Ik heb 3 kids van; 8, bijna 7 en 2,5.. dynamiek .. oudste zijn dol op de jongste en andersom..
Oudste 2 zijn wel altijd in gevecht met elkaar.. constant op elkaar letten, zeuren, aan elkaar zitten blablabla. Maar dat hoort erbij volgens mij 🤣 ik ben blij dat er zoveel tijd tussen 2 en 3 zit hoor. Het is echt enig!
Ik heb een dochter van 15 jaar 11 jaar en van bijna 2 jaar. En er is een wens voor nog 1.
Ik had het nooit anders willen hebben zo veel liefde voor elkaar alles zo bewust mee gekregen en ze zijn echt gek op elkaar de middelste is ook echt blij met een oudere zus was die beschermt haar 😝.. en zo blij met haar kleine zusje die geeft ze echt aandacht veel .. de oudste wil zo graag nog een broertje of zusje is zo trots op der zusjes .. Ik ben dolgelukkig met ze en heb nooit het gevoel gehad dat ik het anders had moeten doen!!🥰
Wij hebben de volgende gezinssamenstelling: 4 meiden van 13, bijna 11, bijna 8 en bijna 1.
Ze zijn dus heel lang met z’n 3tjes geweest. Mijn ervaring dat de dynamiek wisselt per leeftijdsfase. De oudste 2 trokken heel lang naar elkaar toe. De laatste jaren is dat anders geworden, doordat onze oudste ging puberen. Onze 2e gaat bijna naar groep 8, maar trekt nog steeds veel naar haar zusje, omdat zij gewoon nog best kinds is voor haar leeftijd. Ik verwacht dat de posities straks weer anders zijn, als de 2e meer gaat puberen en vermoedelijk meer naar de oudste trekt. Daarnaast maakt het ook uit wie er thuis zijn: als de oudste 2 samen zijn, trekken ze sws ook meer naar elkaar toe.
Ik heb wel het gevoel dat de komst van de jongste, hoe onverwacht haar komst ook was, ons gezin compleet gemaakt heeft. Zij is een soort van de verbindende factor van ons allemaal. Kan het niet goed omschrijven hoe ik t bedoel en het is vooral een gevoel. Vooral de oudste en zij zijn 2 handen op 1 buik. Heel mooi om te zien!
Overigens kom ik zelf uit een gezin van 3. Ik heb het nooit zo ervaren dat er 1 buitenviel. Ik ben zelf de oudste.
Hier nu een oneven getal ( 5 ipv 3😜). Het zal heel erg aan karakters liggen. Als er 2 goed samen kunnen en eentje niet dan zal er eentje alleen staan. Maar dan kun je ook met 4 hebben als er 3 een gelijksoortig karakter hebben en eentje niet. Wij hebben ze 3 om 2. Ze spelen ook wel door elkaar. Maar als ze gematcht moeten worden in de auto bv dan zorg ik dat de oudste niet in de auto zit met die 2 direct onder hem. Er zijn meerdere combi’s mogelijk alleen de twee jongens kunnen beter niet bij elkaar. Is echt karakter. M’n eerste is voorzichtig en rustig en m’n derde een enthousiaste stuiterbal.
Ben 6 welen geleden bevallen van mijn tweede Kindje en ik weer zeker dat ik ooit nog een derde wil. Her liefste wil ik ook 4 Kinderen. Ik kom zelf uit een gezin van 4. lijkt me heerlijk Zelf ook te hebben🥰
Ik ben ook nog aan het twijfelen wat de beste tijd/leeftijdsverschil is. Ik ben BAM maar heb een bekende donor met wie ik goed en regelmatig contact heb. Ik heb zelf in gedachten dat ik het liefste 1 of 1,5 jaar wil wachten voordat ik weer zwanger worden.
Mijn eerste en tweede verschillen 5,5 jaar ongeveer. Ik vind het wel heel leuk om te zien hoe dol de oudste op haar zusje is, maar wens me voor een derde kindje toch ietsje minder leeftijdsverschil.
Ik en mijn broer verschillen 2 jaar, mijn jongere zusje en ik verschillen 5 jaar en ik verschil 8 jaar net mijn jongere broertje.
Onze derde is een heel stuk jonger dan de andere twee.... En dat geeft juist een erg leuke dynamiek: de jongens hebben de zwangerschap bewust meegemaakt en leren zorgzaam te zijn en met een jonger kind om te gaan. Daardoor is de jongste minder bedreigend voor de middelste... (middelste kinderen hebben het vaak het moeilijkst). Ze schelen 4 jaar en kunnen erg leuk samenspelen. Met de oudste scheelt ze 6 jaar en ook die twee hebben een leuke relatie. Als ik weer moest kiezen, zou ik er weer voor kiezen om de derde wat later te krijgen: je geniet er zoveel meer van. En dat merkt een kind. Hoe minder stress, hoe gelukkiger het wordt
Kinderen die erg dicht op elkaar zitten, kunnen daardoor elkaar erg in de weg zitten en elkaar als concurrent ervaren.... Dicht op elkaar is zeker geen garantie voor een goede relatie.
Ik ervaar dit juist andersom met het leeftijdsverschil. Concurrentie is er bij onze kinderen dicht op elkaar juist niet, en dat ervaarde ik vroeger wel met mijn oudste broer die bijna 6 jaar ouder is. Wat hij deed was zoveel groter dan wat ik deed, zo voelde dat. Mijn ouders hadden bij hem de grote zorgen (tijdens de pubertijd bijvoorbeeld) en bij mij de kleine. Plus dat hij het vaak suf of kinderachtig vond wat ik deed en ik wat hij deed gewoon nog niet begreep. Dan deed hij een spelletje met mijn ouders en hing ik er bij want ik kon nog niet meedoen, of ik deed een spelletje met mijn ouders maar hij verveelde zich dan zeg maar. Mijn moeder bleef thuis vanaf de zwangerschap van de oudste, maar bij mij zat ze dus al 7 jaar thuis en was ook wel weer toe aan werken. Toen mijn broer naar de brugklas ging, zat ik in groep 3, toen hij ging studeren zat ik in de brugklas. We speelden als kind wel goed hoor, maar die andere levensfases dat was wel echt voelbaar. Mijn kinderen groeien voor mijn gevoel veel meer samen, ik voelde meer afstand. Maar eens met je laatste zin, leeftijdsverschil alleen maakt het verschil niet. Er zijn genoeg kinderen dicht op elkaar die niet lekker matchen en genoeg kinderen met een groter leeftijdsverschil die dat juist wel doen. Karakter maakt het grootste verschil. En hoe je er als ouders mee omgaat ook wel lijkt me.
Het zal ongetwijfeld per karakter verschillen...en ik denk dat 6 jaar verschil ook wel echt anders is dan 3 of 4 jaar verschil... Mijn zusje had jouw ervaring ook...als vierde kind, 8,5 jaar verschil met de derde...
Hier zes jaar verschil en ze trekken continu met elkaar op. Om te spelen, maar ook om te ruziën😉 Ze zijn veel meer hechte broer en zus dan ik ooit ben geweest met mijn zusje waar ik slechts 1,5 jaar mee scheel. Leeftijd zegt echt bij lange na niet alles.
Wij waren vroeger met 4 kinderen, maar daarin was het niet 2-2 ofzo. Soms trok ik een periode meer naar die, dan weer naar die. Ik denk dat je er niet veel meer invloed op hebt dan een ieder genoeg aandacht geven en met elkaar als gezin leuke dingen doen (voor de onderlinge band). Of je kids het goed met elkaar kunnen vinden, dat hoop je natuurlijk, maar kan ook tegenvallen. Kan je weinig over zeggen. Ik zou bij een eventueel volgend kind dan ook heel andere factoren laten meewegen, zoals heb je genoeg aandacht/tijd voor een ieder individueel, maar ook nog voor jezelf /man, heb je genoeg financiële middelen om je kind goed op weg te helpen in het leven (studeren, sporten, alles wordt duurder en we zouden onze kinderen wel willen helpen bij het kopen van een woning). En wat als 1 ouder werkloos/arbeidsongeschikt wordt. Belangrijk dat je dit dan kan opvangen. Maar dat zijn heel persoonlijke afwegingen.
Dit herken ik! Zelf 1 kind en zwanger van de tweede, dus kan er als moeder niks over zeggen. Maar ben wel '1 van 4' waarbij er tussen de nr 2 en 3 wat meer leeftijdsverschil zat. Soms vielen we uiteen in 2 x 2, maar we hebben ook heel veel met z'n allen gespeeld, of t was meer jongens/meisjes, en het verschilde ook erg per levensfase. Leeftijd en aantal zal van invloed zijn, maar uiteindelijk is t toch ook bepalend watvoor karakters er in huis zijn. Een van mijn zussen heeft drie kinderen, en dat gaat hartstikke leuk samen in ieder geval.
Ik kom zelf uit een gezin met 3 kinderen en ik heb zelf ook 3 kinderen. Mijn man komt uit een gezin van 4 kinderen.
Ik scheel met mijn oudste broer 5,5 jaar. Als kinderen deden we veel met z'n 3tjes. Wel vond de oudste mij soms een baby zeg maar. Buitenspelen ook vaak eerst samen, en als er dan anderen bij kwamen vormden zich vanzelf logische groepjes. We hadden ook elk onze eigen vriendjes natuurlijk. Op vakantie op de camping startten we altijd met 3, en vielen dan uiteen als we vriendjes gemaakt hadden van onze eigen leeftijden. Interesses doen ook veel, mijn broer had niks met mijn poppen, ik niet met zijn auto's maar we vonden allemaal lego leuk dus dat deden we samen. Er zal vast wel.eens gedonder zijn geweest over niet mee mogen doen, maar ik heb er geen herinneringen aan. Later werd het verschil groter, toen hij halverwege de middelbare school zat en stoere puber was, zat ik in groep 5. Hij ging op kamers studeren toen hij 18 was, toen zat ik in de brugklas. De middelste switchte dan echt tussen ons, dus 1-2 of 2-1. Pas later, toen ik ook studeerde en de oudste kinderen kreeg, trok dat weer wat aan. Nu we allemaal gezinnen hebben is het weer meer en doen we ook regelmatig iets met z'n 3en weer.
Mijn eigen kinderen zijn 4, bijna 6 en 7. Dichter op elkaar dus. De oudste twee jongens delen een slaapkamer en veel speelgoed, de jongste is een meisje en heeft haar eigen roze kamer. Dat vind ze overigens heerlijk. Op vakantie delen ze een kamer met 3, of gewoon zoals thuis 2 en 1. Als er vriendjes zijn, spelen ze graag alleen met hun vriendjes, al spelen de jongens dan ook vaak samen omdat ze vriendjes delen. Verder spelen ze de hele dag door met z'n drietjes en ook wel met 2 als er 1 geen zin heeft, even wil lezen, iets anders wil doen of er gewoon niet is. De jongste speelt graag alleen met haar poppen of poppenhuis, maar je ziet vaak dat er dan toch een broertje aanschuift en meespeelt. En dan komt nr 3 toch ook daar spelen. Gaat eigenlijk heel vanzelf, er is er nooit een die verdrietig is omdat ie er als enige niet bij mag ofzo. En een pretpark, ja hoe vaak ga je daarheen. En dan wissel je wat af. Niet iedereen wil ook overal in, of dan blijft 1 ouder bij de tassen, zoiets.
Bij mijn man zie je heel duidelijk een tweedeling, de oudste twee en de jongste twee. Er zit ook wat meer leeftijdsverschil tussen, zijn oudste zus is 10 jaar ouder dan hij. Ik vind juist die deling heel gek. Met 3 ben je veel meer met z'n allen voor mijn gevoel, juist o.dat die deling er niet is.
Maar ik denk dat het niet zoveel uitmaakt, 2, 3 of 4 kinderen. Je weet niet beter, dus je doet het gewoon met die 2, 3 of 4 die er zijn. Het gaat sowieso natuurlijk, het ligt vooral aan de activiteit, karakters of levensfase wat de beste combi's zijn. Ik denk dat leeftijdsverschil en karakter veel meer doet dan aantallen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (34) Verversen