Dit weekend officieel begonnen voor een 2e, mijn leeftijd speelt hierin een grote rol. Ik zag mezelf altijd als een moeder met meerdere kindjes maar dat plaatje had ik gecreëerd in mijn puberteit en dacht ook op mijn 27e samen te wonen, getrouwd te zijn en al moeder te zijn. Allemaal niet gelukt ;) Maar wel gelukkig.
Nu het allemaal weer officieel is begonnen en we het zelf proberen i.p.v. via IUI komt er een ook een soort angst oppoppen. Wat als het niet lukt, willen we dan weer de molen in of zijn we gelukkig met onze prachtige dochter en ons gezinnetje van 3?
Mijn gevoel zegt me ook een beetje schuldig te voelen richting onze dochter als het niet lukt omdat ik zo een fijne band heb met mijn zus en broertje, dat gun ik haar ook enorm. Aan de andere kant is dat nooit op voorhand te zeggen hoe die klik gaat zijn.
Hoe is voor de mama's hier op BB die enig kind zijn?
Eerst even een taal-dingetje 😅: het is enig kind. Als er staat 'enigst kind' dan gaat het erom dat één van de kinderen het enigst is (in de zin van: "oh, enig zeg!") 😁
Onze twee kinderen hebben ruzie vanaf het moment dat ze hun ogen open doen 's ochtends, tot het moment dat de jongste slaapt. Ergens heb ik nog de hoop dat ze later nog wat aan elkaar hebben, maar voor nu hadden ze allebei wel enig kind willen zijn, geloof ik 🙄
Geen ervaring vanuit moederschap (zwanger van de eerste), maar ik heb wel een broer die een dik jaar ouder is. Het contact is echter minimaal omdat wij echt totaal verschillen, ook wat we met onze levens doen. Dus twee kids is helaas geen garantie dat je wat aan elkaar hebt. Ik voel mij dan ook al heel lang meer enig kind, maar geen moeite mee.
Wij hebben 1 dochter. Nadat ik bevallen was van haar geroepen dat ik wel graag een tweede wil. Maar ik de loop van de tijd, steeds meer twijfel. Wij zijn tot de conclusie gekomen dat hier geen tweede komt. Dus bewust gekozen voor 1.
Ons huis staat altijd open voor vriendjes en vriendinnetjes. Iedereen is welkom. Ze maakt snel vriendjes, dus dat is fijn. Voor vakanties zoeken we campings waar veel kinderen zijn en een speeltuintje voor de tent. Duurt twee minuten en ze heeft een vriendje of vriendinnetje. Verder heeft ze 4 oudere nichtjes en 1 jonger dan haar, 2 daarvan 14+, waar ze veel aan heeft en het goed mee kan vinden.
Ik ben van mening dat je niet voor een tweede moet gaan, omdat je een broertje of zusje wil voor je kind. Ik denk dat, wanneer wij wel voor een tweede waren gegaan, ik er lichamelijk en geestelijk aan onder door zou gaan, dus in dit geval ook gekozen voor mijn eigen gezondheid.
Ja ivoor iedereen is dit persoonlijk, en niets zeggende over hoe jouw kind het gaat ervaren. Ik ben van mening je neemt geen kind voor je andere kind omdat je niet weet of ze ooit een band krijgen.
Hier 1e dochter duurde 3,7 jaar waarvan ook een miskraam tussen door, ze kwam uit ivf 4e cryo. Voor mijn tweede dochter spontaan ongepland natuurlijk zwanger natuurlijk, ook deze ging mis. Tot onze verbazing de maand direct opnieuw zwanger natuurlijk. Deze meiden worden nu bijna 5j en 2j en nov begonnen met baby nummer 3. In ronde twee opnieuw zwanger natuurlijk maar helaas een miskraam, en de cyclus erna opnieuw zwanger natuurlijk en momenteel 7w zwanger
Ja ivoor iedereen is dit persoonlijk, en niets zeggende over hoe jouw kind het gaat ervaren. Ik ben van mening je neemt geen kind voor je andere kind omdat je niet weet of ze ooit een band krijgen.
Hier 1e dochter duurde 3,7 jaar waarvan ook een miskraam tussen door, ze kwam uit ivf 4e cryo. Voor mijn tweede dochter spontaan ongepland natuurlijk zwanger natuurlijk, ook deze ging mis. Tot onze verbazing de maand direct opnieuw zwanger natuurlijk. Deze meiden worden nu bijna 5j en 2j en nov begonnen met baby nummer 3. In ronde twee opnieuw zwanger natuurlijk maar helaas een miskraam, en de cyclus erna opnieuw zwanger natuurlijk en momenteel 7w zwanger
Ik ben enigst kind (mijn ouders hebben er 10 jaar over gedaan mij te krijgen en een te vroeggeboren overleden kindje en een miskraam mee gemaakt) maar nooit wat gemist. Mijn moeder was thuis als ik uit school kwam en we hadden een heel kinderrijke buurt hadden, zeker 10 kindjes in hetzelfde hofje dus er was genoeg in de buurt. Ook paste mijn moeder wel eens op dus ook aandacht van mijn moeder delen heb ik geleerd. Mijn ouders en ik waren echt heel close, mijn moeder mn beste vriendin. Helaas heb ik beide niet meer ✨✨en ik ben nu wel heel blij dat ik een eigen gezin heb, anders lijkt dat me wel heel moeilijk als je ouders wegvallen en er geen broers/zussen zijn. Ergens ook wel fijn dat er geen discussies waren over de laatste zorg, erfenis of ander gedoe. Ik heb zelf 2 kindjes en ik ben juist steeds heel bang dat ik iemand te kort doe😅
Ik ben half enigstkind haha ik heb 2 halfbroers die 15&16 jaar ouder zijn als ik. Die waren dus al uit huis voor ik begon te beseffen.
Ik heb me altijd echt zo eenzaam gevoelt, mijn broers woonden niet dichtbij en kwamen zelden langs. Mijn man is wel enigst kind en is niet heel eenzaam geweest. Toch hebben we door onze herinneringen wel beide de behoefte om zelf een groot gezin te stichten. Daarom ben ik nu zwanger van de 5de, nou haat ik zwanger zijn en de jongere jaren van kinderen gaan me ook niet in de koude kleren zitten. Maar als het zo lastig gaat om überhaupt zwanger te worden, is dit natuurlijk niks.
Ik denk dat het met heel veel factoren te maken heeft of iemand er schade van heeft of niet.. Mijn ouders waren bijvoorbeeld niet emotioneel volwassen waardoor ik nooit met iemand kon praten..
Elke verjaardag vroeg ik om een broertje of zusje maarja dat ging natuurlijk niet door mijn moeders leeftijd 40+.
Heel veel succes met het maken van de keus, hopelijk word je snel vanzelf zwanger 🥰
Haha ik vond zwanger zijn ook niet heel leuk, meer omdat de weg ernaartoe alles behalve romantisch was en ook door het onbekende. Nu ze in ons leven is kijk ik er heel anders tegenaan en doe ik het met alle liefde nog een keer en hoop het zwanger zijn anders te mogen ervaren.
We weten zelf dus niet hoe het is om enigst kind te zijn en het lijkt mij ook eenzaam. Op vakanties ben je ook op jezelf aangewezen en ik heb echt altijd met mijn broertje en zus zoveel plezier gehad. Sommige dingen bespreek je ook liever met je broer/zus dan met je ouders dus ik begrijp vanuit jou dat je het echt miste zeker als het ook nog eens niet kon met je ouders.
Nog een hele fijne zwangerschap en bedankt voor je berichtje.
Voor alles is een oplossing.. mijn broers/zus zijn een stuk ouder dan ik. Die gingen al snel niet meer mee op vakantie.. Dan mocht er altijd een nichtje mee op vakantie. Dat je een broer/zus hebt wil niet zeggen dat je ook altijd goed met ze op kan schieten. Ik denk dat je als ouders best kan voorkomen dat een enigst kind eenzaam is, je huis open stellen voor vriendjes/vriendinnetjes, leuke logeerpartijen, vakantiebestemmingen zoeken waar veel te doen is voor kinderen etc etc.. Zelf heb ik veel meer met vriendinnen dan met m'n eigen broers en zus, maar die zitten ook (altijd) in een hele andere levensfase dan ik..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (10) Verversen