Van alles en nog wat

Ik zal jullie weer eens op de hoogte houden van hoe het hier gaat.

Ondertussen heeft zoals jullie weten Quinten zijn intreden op een andere plek genomen. We hebben foto's gezien van hoe hij er nu uitziet en helaas is dat niet al te gelukkig :( Doet me erg zeer. Heb altijd van hem gehouden als van mijn eigen zoon...

Zowel Yemelsa als Joël zijn bij het consultatiebureau geweest. Joël was alweer een dikke 12 kilo en 87 cm lang. Erg groot is hij! Maar zijn zus doet er niet voor onder. Zij mat 1.09m en was bijna 20 kilo.... ze zeiden dat ze wel wat zwaar was en daar was ik dus al bang voor :(

Misschien dat ik eerdaags nog een afspraak krijg voor Joël omdat ze vinden dat hij iets achter loopt met woordjes zeggen, maar daarentegen is hij wel weer voor met zijn lichamelijke ontwikkeling. Wie weet dat het dus straks in ene wel gaat. Hij loopt ondertussen achteruit, draait rondjes en leert springen. Verschonen is bij meneer een regelrechte ramp en nog steeds is mama zijn favourite knuffel :)

Bij Yemelsa zeiden ze dat ze de sch- en de sp- niet voldoende kon uitspreken, maar ook dit hersteld zich misschien als ze eenmaal op school begonnen is. 30 november mag ze voor het eerst komen 'oefenen'. Het is gelukkig een piepklein schooltje waar ze heen gaat, waar voldoende aandacht voor haar zal zijn. Vanaf 9 januari mag ze dan gaan starten. Ik ben erg benieuwd hoe ze dat zal vinden.

Gelukkig is ze de laatste maanden ook goed zindelijk geworden. Ze had af en toe door de dingen die in het gezin gebeurden een terugval, maar ze heeft zich inmiddels kunnen herpakken. Ik ben supertrots op haar!

Op het kinderclubje van de kerk had ze voor het eerst een eigen lampion gemaakt waarmee we afgelopen vrijdag Sint-Maarten zijn gaan lopen:) Leuk dat ze het vond! Evenals de schoencadeautjes van de inmiddels gearriveerde Sinterklaas!

Met mezelf gaat het inmiddels ook wat beter. De medicatie is 3x opgehoogd. Jammer dat dat zo moest maar ik merk wel dat ik er nu profijt van heb ;)

149 x gelezen, 0

reacties (0)


  • miiepj-aapie

    ik vind het nog steeds zo jammer dat het zo moest lopen. Hoe is het gesprek toen eigenlijk afgelopen van die beweringen?
    Fijn dat jullie beetje bij beetje omhoog klimmen, hoe is je man er onder?
    Argh vind het zo ontzettend verschrikkelijk voor jullie

    Lieverd, ik ben blij te lezen dat je weer van kleinere dingen kan genieten, dat je het positieve er weer uit kan halen.
    Ben trots op je!
    Dikke digitale knuffel!

  • totti

    Wat goed van Yemelsa, zindelijk. Een dikke duim van mij voor haar!
    En inderdaad, met een beetje achterstand komt het vast wel goed. En zo niet, wat dan nog? Hij moet gezond en gelukkig zijn, dat is belangrijk, toch?
    Fijn dat jouw medicijnen aanslaan en dat je je wat beter gaat voelen.
    liefs totti

  • flappie23

    er is vaak wel iets hoor en weet je dat hij nu wat minder kletst komt waarschijnlijk door dat hij zich veel op t lichamelijke deel consenteert
    damian "kletst" heel veel in zijn taaltje en hij is in ontwikkeling iets minder snel geen achterstand maar wel minder snel dan andere kindjes komt vast goed