Voortgang

Inmiddels ben ik 5 weken zwanger. De tijd gaat wel snel voorbij gelukkig. Maar we hebben ook een hoop te doen. De bekende kwaaltjes zijn aangebroken hahahaha. Ben misselijk, voel me alsof er af en toe een aardappel in mijn keel is blijven hangen, heb last van de hormonen en een opgezette buik. Maar hoort er gelukkig allemaal bij. O ja, en bij vlagen voel ik mijn baarmoeder ontzettend oprekken, alsof er nu al een inhaalslag aan de gang is :s

De dochter van Ron is helaas weer uit huis vanwege de nodige problemen. Dit kost best veel energie. Ze loopt ook continue weg. Dat deed ze bij ons thuis al maar dit is niet verminderd op de plek waar ze nu zit. De voogd en de plek waar ze zit laat het alsnog op ons terrecht komen om haar weer op de plek te krijgen waar ze thuishoort. Een heel gedoe. Ze is nog maar 13 en loopt aardig wat jaartjes achter in haar ontwikkeling (komt overeen met een kind van ongeveer 7,5) maar aan de andere kant wil ze door het pubergedrag al heel graag zelf uitmaken wat ze wil, met alle gevolgen van dien. Het huis waar ze nu verblijft denkt er zelfs aan om haar gesloten te gaan plaatsen als dit niet stopt. Best wel heftig allemaal.

Met Quinten en Yemelsa gaat gelukkig wel alles goed. Yemelsa leert nog steeds elke dag nieuwe woordjes bij en Quinten is een stuk aanhankelijker geworden sinds zijn zus, die de nodige aandacht weg at, het huis uit is. Wat dat betreft is de keuze wel goed geweest, hoe moeilijk ook. Helaas voor de kids blijven we nu wel steeds jeugdzorg, het huis waar melissa zit en riagg achterna hobbelen. Vind het fijner om die aandacht aan de kids te kunnen geven ;) Maar is ff niet anders.

Baal er alleen ontzettend van als de dingen niet lekker willen lopen en / of dingen ernstig tegenzitten. Soms lijkt het wel niet op te houden. Ook wel fijn dat de hormoontjes zo lekker opspelen dan, waardoor het allemaal nog erger lijkt hahahaha.

Sorry voor mijn gezeur hier op bb, zal de volgende keer wel een leukere blog schrijven over de kids!

O ja trouwens, voor ik het vergeet, heb mijn eerste echo op 5 oktober.

Liefs, Nicole

95 x gelezen, 0

reacties (0)


  • becky10

    he meis nou wat een gedoe allemaal zeg ik hoop voor je dat het snel rustiger wordt bij jullie xxxx rebecca

  • melody-1e

    heey meid
    je maakt wel wat mee he de laaste tijd is idd zwaar zo
    maar weet je misschien beseft melissa snel dat het zo ook niet veel zin heeft en tog beter af is bij jullie

    ik hoop voor jou en je man naruurlijk dat het weer snel wat beter gaat
    maar onthou het kan nu alleen maar leuker worden
    ik hoop dat je wat heb aan me gerust stellende praatje
    meid heel vel sterkte en suc 6
    liefs monique

  • mamaingepapajan

    ALLES KOMT OOK WEER OP ZIJN NIET HORMONIALE POOTJES TERRECHT!!! SUCCES

  • WishingWoman

    Hey Nicole,
    dit is wel een heftige tijd voor jullie nu dus. Vervelend dat je zo'n last van kwaaltjes en hormonen hebt. Maar hier mag je overal over 'zeuren' dat weet je, daar zijn we voor! Probeer lekker uit te kijken naar 5 oktober! :)
    Liefs, Saar

  • flappie23

    moeilijk he dat zoort situaties

    sterkte ermee

    xxx

  • mamavan2inspe!

    wat een toestanden meid, kan me voorstellen dat het nog harder binnenkomt nu, mede door de hormonen. Fijn dat de rust een beetje is weergekeerd, maar wel rot natuurlijk!
    sterkte!