Ga weg vervelende angst !!!

Hè dames
het is alweer een tijdje geleden dat ik online ben geweest .
ben geweest.

Revi groeit super goed alleen kan heel moeilijk poepen.
We hebben al omneo voeding maar het werkt nog niet .
We gebruiken vaak een thermometer.
Hij lacht al lekker veel en houdt van knuffelen .

Lizzy groeit ook goed ze doet het super goed met revi
ze knuffelt hem kust hem wilt hem wassen en met alles helpen
ze heeft wel veel drift buien maar goed dat hoort erbij .

Met mij wat minder.
naar de geboorte van lizzy kreeg ik opeens erge angst voor de dood
wat als ik haar niet zie op groeien , wat als ik er niet meer ben waar gaan we naartoe na de dood
is het dan echt over . Klinkt echt gek maar die angst is nu weer terug sinds de geboorte van revi
het beïnvloed echt me dagelijkse leven op dit moment .ik slaap slecht ik blijf erover piekeren .
en dan kijk ik naar lizzy en dan denk ik wat gaat het leven toch hard je bent al een grote meid aan het worden .
Ik probeer echt te genieten van alles omdat alles al zo hard gaat.
Heeft iemans dit nog meer gehad ?

1235 x gelezen, 1

In Overig

08/12/2016

reacties (0)

Mommyofdina 20/12/2016

Ik heb dat ook sinds Jake geboren is .

Natuurlijk met het velies van Dina is de angst juist groter .

Echt een kwestie van emoties onder controle houden en positief denken !

Maar soms ZO moeilijk ..

even van je afschrijven kan al veel doen :)
Kaartje704 12/12/2016

Weet je zeker dat het obstipatie is. Ik dacht dat babies heel vaak maar 1 keer per week poepen. Ben je al bij huisarts geweest?
Kaartje704 12/12/2016

Ja herken ik ook hoor, maar gelukkig lig ik er niet wakker van! Soms denk ik: ben blij als ze 18 zijn en me niet meer zo hard nodig hebben
Jootje503 12/12/2016

Ik herken het zeker! En nu nog steeds helaas en vooral als je dan weer leest/hoort dat er iemand overleden is. Ik ben ook super bang voor die erge ziekte als ik ergens pijn of last heb dan stel ik die vraag al aan mijn zelf... om er gek van te worden! Maar je hebt nu gewoon iets wat je dan echt achter laat en dan van oohh dadelijk mis ik dat mis ik dit... Het leven gaat dan verder zonder jou.. en dat is een verschrikkelijke gedachte.. je wilt alles zien meemaken en het liefst met zijn allen onsterfelijk zijn :-)
~luna 09/12/2016

Wat vervelend. Kan je niet bij een deskundige terecht om hierover te praten?
mamaatjexx 08/12/2016

Sinds ik cbd olie olie neem heb ik geen angstaanvallen meer. Misschien helpt het voor jou ook. En ik zou stoppen met thermometer.
mamavanlizzylouise 08/12/2016

Ik gebruik nu sinds 2 dagen valeriaan

de angst is iets minder maar nog wel aanwezig .als ik geen thermometer gebruik kan die ook niet poepen

Ik heb toen 4 dagen niks gedaan hij kreeg enorme krampen en liet veel scheten echt sneu .
mamaatjexx 08/12/2016

Is idd heel zielig! Zou er toch mee stoppen want je kunt de slijmvliezen er mee irriteren en hy kan er luie darmen van krijgen.
nog-even! 08/12/2016

Een flesje warm water laten drinken, hielp bij mijn zoon heel goed- op aanraden van de huisarts. Als ik daarna zijn op zijn buikje wreef, kwam de poep binnen 5 minuten....
meadow 09/12/2016

Op de tip van het warme flesje water. Ik zie daar wel wat in, Want als je last hebt van obstipatie helpt het om vooral op nuchtere maag warm /lauw water te drinken. Jakkes ^_^ Maar het helpt echt!! Dan heb je ook minder kans op complicaties idd.. En op je vraag. Je bent niet alleen. En praten is echt belangrijk ; ) succes... Want ik hoop oprecht dat je een opluchting kunt vinden. Het is niet makkelijk zo'n gevoel te doorbreken. ; )
SammyElmo 09/12/2016

Mijn dochter kreeg bv, had/heeft er ook heel erg last van, kreeg van de ha movicolon vanaf dat ze ca 4mndn was (toen begon het bij haar). Dat helpt perfect, maar ik weet niet of het bij zo'n kleintje ook al kan (Movicolon is een soort vezels). Misschien met je huisarts erover hebben?
JanneM 08/12/2016

Erg naar voor je! bezorgdheid is gezond maar als het doorslaat naar angst is het erg naar voor jezelf en kan je daardoor ook niet goed genieten! Vooral als het je leven dagelijks beïnvloed zoals je aangeeft.

Misschien zou het helpen als je er over praat met een professioneel iemand (maatschappelijk werker) ofzo.

Dan kan je er misschien ook achter komen waar je angst door wordt veroorzaakt.

Uiteindelijk is niets zeker in dit leven maar het is niet realistisch om uit te gaan van het ergste.

Als je daar steeds over piekert kan je op het moment dat je merkt dat je erover piekert zeggen tegen jezelf: STOP. Ik laat dit niet toe. Ik geniet van mijn kinderen en het is heerlijk! Probeer die negatieve gedachten om te zetten in een positieve is mijn tip. Daar kan je zelf invloed op uitoefenen.

Ik denk dat iedereen weleens denkt, stel dit... stel dat...

Persoonlijk heb ik steun aan mijn geloof. Als ik het moeilijk heb bid ik en ervaar ik dat God mij helpt en vertrouw ik dat Hij voor mij zorgt. Misschien heb jij ook iets waar je steun aan hebt of wat je kan helpen bij je angst.
Ize 08/12/2016

Ik herken het wel, alleen betrekt het bij mij zich op de kinderen en niet op mezelf. Ik heb er ook een blog over geschreven (de grimmige kant van het moederschap). De angst dat 1 van hun wat overkomt door omstandigheden, ernstig ziek wordt of doodgaat is tijdelijk veel aanweziger dan realistisch is, het voelt heel naar. Ik had het ook elke keer met 1 specifieke angst; bij mijn oudste zoon was ik bang dat hem iets door omstandigheden van buitenaf zou overkomen, bij mijn oudste dochter was ik bang voor een dodelijke ziekte en bij mijn jongste dochter bang voor verstikking. Bij mijn jongste zoon dacht ik eraan ontkomen te zijn totdat ik onlangs een nachtmerrie had waarin leek alsof realiteit & droomwereld door elkaar heenliepen zonder dat ik een goed besef had van wat echt was. Sindsdien ben ik overdreven bang dat ik tijdens een slaapdronken bui/in droomtoestand iets vreselijks doe. De vorige keren hield het altijd een paar weken aan en dan zwakte het weer af naar het normale niveau :(). Ik ben er bij mijn jongste nog niet helemaal vanaf, ik let erg goed op signalen dat ik ECHT wakker ben als ik er 's nachts uitga, maar het is niet meer zo hevig als een paar weken geleden. Je moet er even doorheen. Als het gevoel over een paar weken nog steeds zo hevig aanhoudt zou ik even langs de huisarts gaan, maar ik verwacht dat het wel goedkomt
yeemskie 08/12/2016

Ik herken het niet maar zou wel hulp hiervoor zoeken want volgens mij gaat het helemaal niet goed met je