´3 of 4 ofzo´ zei ik altijd als mensen vroegen hoeveel kinderen ik wilde. Heel vroeger wilde ik er 11. 11 jongens en dan had ik mijn eigen elftal. Eventueel mocht er een 12e bij, een meisje voor de verandering. Maar dat was heel vroeger.
Later wilde ik er 3 of 4. En dan allemaal jongens en hooguit 1 meisje, gewoon om ook een meisje te ´hebben´.
Nu ja, we weten dat de eerste al gelijk een meisje is geworden en die heeft bewezen dat meisjes enorm leuk zijn. Enorm schattig en soms ook enorm lastig.
Wat de tweede is, dat moet de tweede maar weten. Nog zo´n enorm schattig en enorm lastig meisje zou geweldig zijn. 2 van die blonde meisjes, samen op de achterbank te zeuren dat meisje no.1 haar arm tegen de been van meisje no.2 legt terwijl het al zo vreselijk warm is. Of waar blondje meisjes dan ook over zeuren.
Een jongetje zou ook fantastisch zijn. Een stoere jongen met een stoere kuif. Wat er verder zo fantastisch zou zijn aan jongetjes kon ik dan vanzelf wel achter. Toch heb ik altijd een droom gehad van de grote, stoere broer die zijn kleine zusje beschermt, zoals mijn grote broers mij beschermden. Mijn broers zijn 14 en 16 jaar ouder en daarmee had iedereen ontzag voor mij. Ik zie nog mijn schoolvriendinnetje vol verbazing aan tafel zitten, toen ze bij mij bleef eten en de stroom van grote, stoere mannen maar niet ophield ´Hoeveel vaders heb jij eigenlijk?´
Ik heb ook altijd de droom gehad van een stuk of 4 kinderen aan de eettafel. Wij als vader en moeder ertussen om de boel te sussen, melkbekers te redden die dreigen om te vallen en interesse tonend in school, sport en hobby´s.
Toch denken we er steeds vaker aan om het bij 2 kindjes te houden. Dan zou dit mijn laatste zwangerschap zijn.
2 kindjes is praktisch, je hebt namelijk ook 2 handen en 2 knieen. Mensen zijn biologisch bepaald voor het hebben van 2 kinderen.
2 kinderen kunnen op een sport of op muziekles. 2 kinderen is handzaam, te overzien. 2 kinderen kun je nog wel bij een oppas brengen. Je hebt geen groot huis nodig, of een grote auto. Je past in een normaal formaat vakantiehuisje en zelfs een tent is groot genoeg voor 2 kinderen. Met 2 kinderen kan je nog weleens naar de efteling zonder een half maandsalaris kwijt te zijn en 2 kinderen zijn zelfs in het zwembad nog redelijk in de gaten te houden. 2 kinderen kunnen studeren zonder dat we droog brood moeten eten.
Want ja. Ik geef toe dat ik zwanger zijn nog steeds niet leuk vindt en ik vermoed dat bevallen na de 2e nog steeds mijn hobby niet is. Ik vond het eerste jaar van Aagje vreselijk pittig. Het telt allemaal mee maar de grootste reden waarom we het bij 2 kindjes willen houden is een geldkwestie. Het is duur. We kunnen nauwelijks sparen hoewel we dat toch echt wel zouden willen. Kinderen kosten enorm veel geld, nederland gaat enorm bezuinigen en ik wil onze kinderen toch echt een goed leven bieden.
Maar toch.... zal dit echt de laatste zwangerschap zijn? Had ik gisteren echt voor de laatste keer het eerste schopje gevoeld? Zal alles wat ik mee ga maken, dan toch echt de laatste keer zijn? Stel dat dit kleine schoppertje een jongen is, zal hij dan nooit een zusje krijgen die hij kan beschermen? Stel dat het een meisje is, zal ik dan nooit moeder van een zoon zijn?
Misschien zijn het de hormonen maar ik voel me gewoon een beetje verdrietig.
reacties (0)