Opvoeden en ontwikkelen

Over haar ontwikkeling heb ik me nooit zorgen gemaakt. Ze keek altijd helder uit haar oogjes, ondekte de wereld, was lekker vlot met rollen, kruipen en staan.

Maar op een gegeven moment ben je lekker aan het babybyten en ga je eens even lezen wat je dametje van 10 maanden (10 MAANDEN!!!!!) allemaal zou moeten kunnen en moet je even slikken. Moet ze dat echt allemaal al kunnen? Je baby kan ´nee´ schudden? Je baby kan genoemde lichaamsdelen aanwijzen? Sta je baby niet toe alleen de trap af en op te klimmen? Ze klimt de trap helemaal niet op, al zou ik er een rode loper voorleggen! Rolt een bal naar je toe? Die bal gaat regelrecht naar haar mondje om eens lekker ondergelikt te worden. Zegt papa en mama? Mag ik dan de mamamamamamamamama als ´mama´ rekenen? Uit zich met gebaren in plaats van te huilen? Hier een hoop gezeur als ze iets wil en ik zie haar echt nog niet als een volleerd doventolk mij duidelijk maken dat ze gedragen wil worden of dat mama op moet schieten met het ontvellen van haar mandarijntje.

Ik heb blijkbaar een dommerdje. Een dom kindje die nog niet weet waar haar neusje zit. Ik heb ook een lui kindje die de trap nog niet op kan klimmen. En vooral heb ik een zeurend monstertje, die niet gebaart wat ze wil maar huilt, krijst, zeurt, pruilt en zichzelf opblaast van frustraties.

Het is dus tijd om bijles te gaan geven. Voorscholing. Haar woordenschat moet vergroot worden. Wanneer ze dus verschikt opkijkt als onze klok koekoekt, articuleer ik ´Kllllllllllllllllok. Ja, dat is de klllllllllllok!´ Elke dag worden haar vingertjes geteld. ´1, 2, 3, 4, 5 vingertjes. En hoeveel vingertjes heeft mama?´ Ook wordt het gezeur de kop ingedrukt. Wanneer ze aan tafel het lef heeft om te zeuren, dan wijst mama naar het betreffende stukje brood/ stukje fruit/ bekertje drinken en zegt ´Die! Die!´ Aagje vindt het allemaal prachtig, die gekke mama met haar gekke fratsen. Wijst haar vingertje omhoog en lacht eens breed als mama vol trots uitroept ´Ja! Aagje kan wijzen. Aagje is een knapperd!´

Ook haar neusje is niet meer veilig, ook dat moet dagelijks geoefend worden. ´Aagje?´ vraagt mama dan, de vraagteken goed hoorbaar. ´Aagje, waar is jouw neeeeeeeeeeeeeeeeeus? Ja! Hier is jouw neeeeeeeeeeeeeus. Heeft mama ook een neeeeeeeeeeeus? Ja he, hier is mama´s neeeeeeeeeeus!´

Rollen met de bal, bouwen, trappen klimmen. Alles wordt geoefend tot Aagje begint te zeuren van ´nou wil ik gewoon ff lekker op m´n speelgoed kluiven, mama!´

Vooruit. Ze krijgt even pauze. Daarna gaan we verder met wiskunde, chinees en algebra.

Gelukkig is ze nog steeds heel schattig met haar rode konen in haar lieve baby-gezichtje. Zo onnozel als ze soms kan kijken. Vandaag heeft ze er weer een hoop fans bijgekregen in de intratuin, waar ik mijn eerste poging deed tot een leuke kerstkaartenfoto. Wat een schatje, wat een lief kindje, wat een schattig babietje. ´Kijk nou!´ hoorde ik mensen elkaar aanstoten. Een groep bejaarden met bijbehorende rolstoel-duwers hoorde ik heerlijk kletsen. ´Kijk nou eens wat een liefje.´ ´en die heerlijke dikke dijen.´ ´kijk haar nou eens onrustig zitten in de kar, ze klimt er bijna uit!´ ´dat zal de moeder wel zijn, zo slank he!´ (dank u, oude dame, dank u!) ´nou he, en wat een hakken!´  haha, altijd leuk van die dove bejaarden die heel hard praten maar nog niet doorhebben dat heel de winkel, inclusief het lijdend voorwerp van gesprek, mee kan genieten. En Aagje maar zwaaien naar alles en iedereen. Ja ja, zwaaien heeft ze volledig door. Behalve als het moet natuurlijk!

Dan had je vandaag ook nog een meisje van een jaar of 2/3. Elke keer als ze ons zag gilde ze ´Baby!!!!! Ik wil naar de baby!!!!!!!´

Ach ja. Je maakt zo nog eens wat mee.

Zo´n fotoshoot doe je trouwens ´niet even´ dus ik denk dat ik maar eens met versterking terug ga. Een foto maken, opletten dat ze niet naar beneden valt, alles kapot maakt, nepsneeuw in haar mondje stopt en ook nog eens moet lachen, da´s zelfs (of vooral?) voor een ADHD-er teveel gevraagd.

Kleine impressie van de eerste poging (tip!, bij de intratuin kan je echt een leuke kerstkaartfoto maken).

168 x gelezen, 0

reacties (0)


  • twa-jonkjes

    Wat een heerlijke blog! Heb een big smile op mijn gezicht!
    Mijn schatje van 10 maand kan dat ook allemaal nog niet hoor

  • GbabyM

    btw; ik vind de foto's wel goed gelukt.. vooral de laatste is echt heel mooi!

  • GbabyM

    Nou, met 10 maanden kon mijn meisje al die dingen ook nog niet hoor.. die komen echt pas na een jaar.. tenminste.. trap op proberen te lopen (kruipen), nee schudden, rolt bal naar je toe.. is pas na een jaar hier gekomen.. en lichaamsdelen aanwijzen?? Torens bouwen?? Neee daar heeft ze echt geen interesse in.. de blokken waarmee ze torens hoort te bouwen vliegen door de huiskamer heen en daar heeft ze pas lol mee

  • bloemo

    Wat een poppetje is het toch. En let niet op wat er op Bb staat. Daar klopt niks van!

  • supersilly

    Hahaha er staat me duidelijk nog een hoop te wachten!! Leuke foto's en een goede tip

  • Bo.

    Hahaha nou ik stimuleer het allemaal niet zo hoor..het komt vanzelf. Ben de hele dag bezig om te zorgen dat ze de trap niet opklimt en mevrouw wil de hele dag overrollen met de bal en dan moet ik ook echt mee spelen anders wordt ze boos....dus het komt allemaal ineens!
    Leuk zeg die fotos, is dat op speciale dagen?

  • Marieke2912

    Haha dat dacht ik ook rond die leeftijd..heb hier toen ook ijverig zitten oefenen,zonder resultaat:-).leuke foto trouwens!