Willen, willen, willen!!!!

He, wat zie ik nou? Bloemen! Die moet ik hebben! Erheen, vlug, vlug. Spartelen met die armen en benen, meestal kom ik dan wel in beweging. He, ik ga achteruit! Dat wil ik niet! Ik wil vooruit! Ik wil naar die bloemen. Ik wil weten hoe die in mijn handje voelen en hoe ze proeven. Hoe deed ik dat gisteren ook alweer? Oja, de knietjes onder mijn buik, nou, even proberen hoor. Ja, dat is de ene knie, nu die andere nog. Nee, niet naar de zijkant, onder de buik. Oh jee, nu rol ik door naar mijn rug. Poeh poeh, even uitrusten hoor. He, dat is mama! Hallo mama! Even lachen naar mijn mama, ziet ze wel hoe goed ik bezig ben? Nou, hup, even naar mijn buikje draaien, ja ja dat kan ik wel. Daar ben ik heel goed in. Zo, nu weer naar voren. Eerst met mijn handje proberen. He, nou ga ik weer achteruit. Even mopperen hoor, even zeuren. Dan weer proberen. Zo, eerst die vervelende knietjes, die zijn het moeilijkste, he, nou ga ik een kwartslagje draaien. Oh, dat is ook best leuk. Weet je, ik ga maar eens zitten. Hoe moest dat ook alweer. Eerst even goed opdrukken, zo, die beentjes eronder buigen, he nou val ik. Dat is  niet leuk. Dan maar huilen. Zeuren en krijsen. Komt mama nou nog niet? Oh, ze kijkt, snel mijn pruillipje. Gna gna, mama komt gelijk aangerend, kijk eens hoe zielig ze mij vindt! Nog even iets meer pruilen, ja hoor, daar helpt mama mij al, huppa, daar zit ik dan, op mijn billen. Even rondkijken hoor, eens even kijken wat we nu gaan doen. Laat ik eens gaan staan. Zo mijn voetjes op de grond en dan afzetten met mijn armen, benen strekken.... puf puf dat is nog moeilijk zeg. Eens even zien, kan ik me ergens aan optrekken? Dan is het makkelijker.Ja, de tafel! Even erheen schuiven op mijn billen. Nou, nu ga ik weer achteruit! Waarom ga ik niet gewoon vooruit? Ik wil vooruit! Weer proberen. Nee he, nog verder achteruit. Waarom lukt het mij niet? Wat een drama´s in mijn leventje. Ik weet zeker dat alle andere babietjes een veel leuker leventje hebben dan ik! Wat ben ik zielig, zeg. Huilen dan maar. Krijsen en schreeuwen met echte traantjes. Gelukkig, daar is mama. Even lekker bij mama zitten, tegen mama aan. Mama gaat mij wel troosten. Oh, wat houd ik toch veel van mijn mammie als ze rondjes met mij gaat lopen en liedjes gaat zingen. Hoor maar, nu gaat ze moriaantje, zo zwart als roet zingen.

He? Wat zingt mijn mama nou? Annabel, zo dom als een baby. Denkt dat zij goed kruipen kan. Maar ze bakt er echt helemaal nog niks van, daarom moet zij zo huilen om mammaatje´.

Nou ja zeg!!!!!