De vorige miskraam ging mis op 4 weken en 4 dagen en die ben ik voorbij. Verder valt er natuurlijk helemaal nog niks over te zeggen.
Ik probeer er verder ook gewoon een beetje nuchter mee om te gaan. Als ik niet blij ben, dan ben ik toch gewoon niet blij? Als ik geen vreugdedansje wil maken, dan maak ik toch gewoon geen vreugdedansje? Als ik nog niet de behoefte heb om babykleertjes te kopen, dan doe ik dat toch gewoon ook niet? Niks mis mee dus ik laat het los dat ik vooral heel erg blij MOET zijn.
Wel heb ik vandaag de verloskundige gebeld en ik krijg d.v. een echo met 7 weken en 5 dagen, op 17 mei! Ze kon hem ook een week eerder doen, met 6 weken en 5 dagen maar dan is manlief op vakantie met een vriend. Ik had hem het liefste op 10 mei gehad maar bij slecht nieuws is het wel zo fijn als hij erbij is natuurlijk dus nog maar een weekje geduld. Het voordeel is dat er met bijna 8 weken veel mee te zien is, het hartje moet sowieso goed zichtbaar moeten zijn en een week eerder is dat toch minder.
De telefoniste was trouwens wel een hele irritante vrouw. Ze praatte echt contineu in verkleinvoorwoorden: 'Heb je nog een mobiel nummertje???' maar verder heb ik het er wel voor over als ik de komende 35 weken en 2 dagen haar stem regelmatig mag horen.
Kwaaltjes zijn er nog niet, ik voel me prima. Niet moe, niet misselijk, helemaal niks. Ik heb net nog de keuken, badkamer, huiskamer en slaapkamer schoongemaakt, 2 wasjes gedraaid en het is nog niet eens 12 uur. Meestal kom ik voor 12 uur namelijk niet echt in actie. Misschien een klein beetje nesteldrang maar ik denk gewoon het bezig willen zijn om mijn gedachten te verzetten. Zo nog even een boodschapje en dan lekker het zonnetje in totdat ik om 15.00 mag gaan werken en dan zijn we weer een dagje dichter bij 17 mei.
Eigenlijk kan ik me niet voorstellen dat ik 17 mei echt een echo krijg. Ik ben er zo van overtuigd dat het voor die tijd nog misgaat. Beide miskramen waren nog zo pril toen het misging... maar de tijd zal het leren, ik denk dat ik pas opgelucht adem kan halen als hij/zij/het na de bevalling op m'n buik ligt, jankend en slijmerig.
reacties (0)