Nieuwjaarduik

Jawel, 1 januari was het weer zover. Gekleed in joggingbroek en fleecetui op weg naar het strand voor onze jaarlijkse familie traditie. Elke keer als ik het strand oploop dan vraag ik me af waarom ik toch eigenlijk elk jaar weer meedoe?? Het is niet bepaald gezellig, leuk, feestelijk... ik bedoel, het is niet in Scheveningen met een muziekje en een unoxje en tv erbij en een after party met Kim Holland. Nee, het is in mijn eigen kleine, stugge dorpje langs de noordzee, wel dezelfde noordzee van Scheveningen trouwens, dat dan weer wel. Tegen 2 uur loopt het strand vol met fifty/ fifty duikers en kijkers, om 2 uur wordt er gedoken, en om half 3 is het strand weer leeg. Verder niks. Duiken en pleiten.

Mijn nichtje, nu elf jaar en al jaren een trouwe duiker, observeerde het allemaal eens en kwam tot de conclusie dat een nieuwjaarduik 'als je er goed over nadenkt eigenlijk best wel stom is'.

Klopt. Eigenlijk is het ook best wel stom en ik weet niet waarom ik er elk jaar toch weer aan mee doe. Het hoort erbij, zoals oliebollen eten die ik eigenlijk helemaal niet lekker vindt, mijn collega's al het goeds toewensen terwijl ik ze eigenlijk helemaal niet zo aardig vindt, zoenen met mensen die ik eigenlijk heel vies vindt en ja, een nieuwjaarduik maken terwijl ik dat eigenlijk best wel stom vindt. Maar goed, zoals ik al zei is het een familie happening en wie zou ik zijn om de traditie te verbreken.

Dus daar gingen we: ik, zus 1 en zus 2 met zoon, broer 1 met dochter en vriendin, nog een vage kennis van de familie en mijn mama. Schoonzus en vader stonden klaar met de fotocamera's, manlief stond klaar met de filmcamera (hij was plots ziek geworden, zo sneu, hij wilde zo graag mee doen). Het uitkleden viel best mee, met vorig jaar nog in mijn geheugen. Veel ga ik niet over vorig jaar zeggen, enkel dat het vroor, hard waaide en bijna afgelast werd omdat het te koud zou zijn.

Dit jaar was het boven 0, windstil en eigenlijk best wel lekker. Behalve dan je blote voeten op het koude zand, dat blijft vervelend. Daarom houd je ook je sokken aan, onder je bikini, en dan je sokken zo hoog mogelijk opgetrokken vanuit de gedachte dat hoe meer lichaam bedekt is, des te warmer het is. Het is een illussie, natuurlijk, maar het staat wel grappig op foto's, van die gekken in bikini met sokken tot aan hun bibberende knietjes opgetrokken met op de achtergrond mensen met uggs, handschoenen en winterjassen. Nieuwjaarduik foto's zijn trouwens nog een heel genre apart, ze zijn vooral kijk-eens-hoe-veel-wij-als-familie-van-elkaar-houden, en van  o-kijk-hoe-hilarisch-wij-zijn. Je weet wel, echt heel hilarisch met sokken onder je bikini enzo en o-wat-hebben-wij-een-lol.

Nou ja, je staat een beetje te bibberen en een beetje te springen en als er afgeteld wordt dan ren je met zijn allen de zee in, voel je de koude zee in snel tempo vanuit je tenen tot aan je hart gaan, kan je even niet ademen en vrees je een harstilstand, dan duik je kopje onder, je draait je om, je hoopt dat je niet een echt hilarisch persoon tegenkomt (je weet wel, zo eentje die je nog een keer kopje onder duwt ofzo), je rent weer terug, je haalt een warme chocomel omdat het er nou eenmaal bij hoort, niet omdat je die waterige zooi met cacao drab aan de onderkant nou zo lekker vindt, en je kleedt je weer aan. Dit alles bij elkaar duurt zo'n vijf minuten en dan loop je weer naar je ouderlijk huis waar je met alle familie nog even nalacht over hoe hilarisch het dit jaar toch wel niet was en wat voor een prestatie wij wel weer niet geleverd hebben, je speelt nog een spelletje, je zoent nog met wat buren wiens naam je bent vergeten, je eet nog een paar van de (EINDELIJK!!!) laatste oliebollen op, je vertelt hoe veel kilo je af wil vallen, hoe veel geld je wilt gaan sparen, welke opleiding je wilt gaan doen en hoe vaak je naar de sportschool wil gaan en dan is het weer voorbij.

Het was enig.