36 weken en 3 dagen

De afgelopen 2 weken zijn niet makkelijk geweest zit er emotioneel een beetje doorheen. Maar het lijkt wel of niemand het door heeft of niemand het wilt zien. Ze blijven maar hameren Sarah hoe straks ga je het alleen doen? Sarah gaat hij er straks wel voor je zijn? Allemaal dingen waar ik geen antwoord op heb en eerlijk gezegd voor nu ook geen antwoord op wil. Ik zie het straks allemaal wel het maakt me zo verdrietig dat niemand begrijpt dat ik er niet over wil praten. Ik wil me focussen om stress vrij te bevallen en niet zoals bij de eerste ziek zijn van de stress.

Op zulke momenten wou ik dat ik me vader even kon bellen om te zeggen hoe ik me voel. Hij zou me begrijpen en met zijn wijze woorden mij weer rustig krijgen. Maarja helaas kan dat niet meer 3 jaar dat ik hem nu moet missen maar op zulke dagen het ergst. Ik wil niet meer huilen ik wil lachen ik wil niet dat me zoontje merkt dat mama continu verdrietig is.